Réttlæti siðmenningar eða Félagslegan jöfnuð

Bæði kynin hafa verið jöfn að lögum í áratugi. Kynvillingar hafa verið samþykktir í áratugi. Mengunarsíur á kolaver og bíla og annað orkufrekt, hefur svo gott sem eytt allri mengun. Svo og síur og aðrar hreinsivarnir í efna- járn- og öðrum iðnaði, fyrir löngu síðan.

Súra regnið er horfið, ózon gatið lagað.

Skóga og runnagróður hefur aukist um 25 prósent síðan 1970. Ísbirnir eru fjórfalt fleiri nú en 1970. Hvalir svo margir að við fáum minni fiskveiðiafla en áður.

Allir eru jafnir að lögum, allir búa við jafnræði varðandi starfsráðningar, launasamninga (og taxta), starfsstétta félög og ýmsar eftirlits og réttlætis stofnanir sem líta eftir að yfirvöld og auðvald geti sem minnst brotið á fólki og þegar það gerist; leitað réttar síns.

Við höfum vísindi, þokkalega gegnsætt lýðræði, aðgang að menntun fyrir alla borgara frá fæðingu til háskólaprófs. Við höfum sama aðgang að heilsugæslu s.s. lyfja- og skurðlækninga, auk annarra þátta, eins og Aðallinn einn hafði á öldum áður.

Pirelli dagatölin horfin af veggjum bílaverkstæða og ungar stúlkar fá ekki lengur vinnu sem fyrirsætur fyrir andlega upplífgandi myndatökur.

Við höfum frábær húsnæði til að búa í, góðar byggingar og aðbúnað til að starfa í, hvort heldur iðnaðar eða skrifstofu húsnæði. Við höfum öll aðgang að farartækjum og almennings samgöngum, samskiptatækjum á borð við síma og talstöðvar, upplýsingum fjölmiðla og jaðarmiðla, bókasöfnum og klæðnaði, matvöru og fæðubótarefnum, svo fátt eitt sé nefnt.

Allt þetta ávannst af íhaldssömum hægri-öfgum um miðja síðustu öld.

Öllu þessu er nú verið að eyða af Vinstri-Öfgum kommúnisma og nýfrjálshyggju; og um leið jarma þau yfir að þetta sé ekki til staðar.

Sjálfstætt efnahagslíf er því sem næst lagt niður en afgangurinn  yfirtekinn ýmist beint eða með ofur-skuldsetningu í skjóli Hrunsins 2008 og Lygaraplágunnar 2020. Orðræða fólks er nú afnumin og kaþólsk miðaldaritskoðun ásamt eyðingu frama fólks og tilverurýmis, samtímis þessu belgir kommúnistaríkið sig út eins og enginn sé morgundagurinn með tilheyrandi eftirliti með hegðun, orðfæri og jafnvel hugsun fólks.

Félagshyggjan er rán, lygar og morð, rangsnúningur og meinfýsin mannvonska.

Setningar Marxista á borð við félagslegur jöfnuður, félagsleg ábyrgð og félagslegt réttlæti, eru allt saman yfirskyn og rangsnúningur grimmilegrar valdatöku sem kemur aftan að þér. Um leið og þau klára yfirtökuna, og allur heimurinn liggur að veði, er spilið búið þar til allt hrynur endanlega - en það gæti tekið eina kynslóð, og þá munu örfáir verða eftir og endurbyggja úr rústunum.

Dáin menning.

Innfallin siðmenning.

Glundroðinn eykst og túngan rokin.

Spámaður var sendur í tæka tíð til að vara við þessu; og eins og ávallt þegar svar er gefið við því sem beðið er um, er því hafnað.

Við, bæði mann-kyn og mann-fólk, erum án afsökunar.

Við erum að uppskera eins og við sáðum; illgresi lyga og sjálfseitrunar.

Úr einu í annað:

Það var fullsannað af vísindamönnum fyrir rúmri öld að Bólusetningar eru morðæði og glæpur gegn mannkyni. Þá höfðu vestræn ríki stundað skyldubólusetningar í um það bil öld. Þessu var varað við; bólusetningar, blóðgjafir og líffærarán eru glæpur gegn tilmælum Skaparans.

Blóðgjafir drepa fleiri en elítan fullyrðir að þær bjargi, og það var fullsannað fyrir þrem áratugum en hefur verið vandlega jaðarsett af Elítunni sem nauðgað hefur og rænt huga þínum og töfrað sál þína í álög.

Hugur þinn er ófær um að vinna úr þessum fullyringum og hafnar þeim sjálfkrafa, hvað þá að þú hafir getu eða dug til að rannsaka nánar.

 Allt það sem verið hefur í gangi undanfarin misseri - stórkostlegasta þjóðarmorð allra tíma og öfgafyllsta menningar og siðmenningar rif allra tíma, er að tilefnislausu og hefði auðveldlega mátt forðast, með örlitlum skammti af dyggð (Virtue), en dyggð er trúarlegt hugtak og því bráðlega ólöglegt.

 

Á persónulegu nótunum:

Ég minni þig á að allt sem ég rita hér á blog.is, er spennulosun eingöngu.

Þó er vert að minnast á, að rétt eins og í Marxískum Sovétríkjum liðinnar aldar, er enginn arkítektúr, engin tonlist, engar bókmenntir eða nein önnur afþreying, síðustu fimmtán árin, sem er þess verð að vera minnst á. Allir hafa tekið eftir þessu, en fáir skilið rótina.

Marxismi er menningardauði - það er yfirlýst stefna þeirrar sálfræði.