Óreiðuskoðana röskun dagsins - 20250513

Ertu búinn að fá vottorð frá Heilbrigðiseftirlitinu, að þú megir elda mat í eldhúsinu þínu? Ekki langt undan! Annars allt gott.

 

 

 

Fyrir sex árum síðan þurfti ég að ræða við lögfræðing hjá Fjársýslunni. Í samtalinu áttaði ég mig á því að sú sem ég ræddi við, sá ekkert athugavert við að "kerfið" sem hún starfaði hjá, hegði sér eins og Norður-Kórea gagnvart skítugum kjósendum (Dirty Peasants).

Sagði þó ekki það sem ég hugsaði, en skyrpi út úr mér, þetta er eins og í Sovétríkjunum, og fékk einfalt, ha, sem svar. Svo ég spurði hana hvort hún viti hvað Sovétríkin voru. Nei, svaraði hún.

Þetta vakti mér aðra spurningu og dýpri, hversu mikið er um að háskólamenntað fólk dagsins í dag viti ekkert um veröldina sem það býr? Síðan þetta var hef ég notað mörg tækifæri, þegar ég á samræður við háskóla menntað fólk fætt eftir 1975, einfaldra lykilspurninga.

Veistu hver Djengis Khan var? Veistu hvar Búrkína Fasó er? Hvað veistu um Napóleón? Veistu hvar Mongólía er? Veistu hvaða ríki heimsins eru kommúnistaríki? Veistu muninn á menningu og siðmenningu? Hvað veistu um Hitler, eða Churchill, eða Franklin D. Roosevelt? Veistu hver Giordano Bruno var? Veistu muninn á Kaþólskum og Lúterskum sið? Hver er munurinn á Sósíalisma og Kommúnisma? Veistu hvað Íhaldssemi er?

Listinn er skapandi hugum ótæmandi og má vera einfaldur og flókinn eftir viðmælendum.

Það er gaman að prjóna saman einfaldar spurningar og varpa þeim fram, sem hluta af samræðum, og skipta um umræðuefni ef svarandinn (90 % tilfella) veit ekki svarið. Yfirleitt er það raunin að a) fólk veit ekki einföldustu hluti af þeim útsaum sem skapaði heiminn þeirra og b) hafa nákvæmlega engan áhuga á að vita svarið eða ræða það frekar.

Niðurstaðan er sorgleg, fólk veit ekkert, og skilur minna. En sorglegast er þó, að ég hef sjálfur nákvæmlega enga hugmynd um hvað það er sem þetta fólk veit, hvað það skilur - ekkert og minna - eða hvað skiptir þetta fólk máli.

Annað sem ég hafði komist að, þrem eða fjórum árum fyrr, er að þó fólk viti ýmislegt, ristir þekkingin aldrei dýpra en orðin tóm, en þetta er erfiðara að útskýra. Leitumst þó við með einföldu dæmi. Sumir vita að Hitler var vondur, og það var því hann drap sex milljón Júða.

Punktur.

Þetta var bara setning, eins konar stimpill. En þekkingar- og skilningslega, ristir það ekki niðrúr yfirborðinu.

Þau vita að hann var vondur - því þeim var sagt að hann væri það - og ástæðan er bara setningin sem útskýrir (Explanation, not Description). Þessu fólki finnst Maó formaður kúl, og sé þeim sagt að hann drap tuttugu milljónir, hreyfir það engar gárur hugans, því gildismatið nær ekki niðrúr yfirborðinu.

[

Rússa hatur elítu Vesturlanda - sem sett hafa lög um hvað er leyfilegt og óleyfilegt hatur - er einnig einfalt dæmi um "skin deep" skilning. Ráðgjafar þeirra hugveitna sem stjórna fjölmiðlum, fjárfestingum og stjórnmálum á Vesturlöndum, eru allt fólk sem alið var upp og menntað á tímum Kalda stríðsins; óvopnuð pólitísk og og efnahagsleg átök á milli Nató Bandaríkjanna annars vegar og Varsjár bandalags Sovétríkjanna hins vegar.

Sovétríkin í hugum þessa fólks er "Rússar" og þó þetta fólk notaði "nafngiftina Sovétríki" hugsaði þetta fólk "Rússar og Rússland." Allar greiningar þessa fólks byggjast á ástandi Sovétríkjanna (og Rússlands) árin 1980 til 1996, bókstaflega.

Hvergi kemst að í hugum þessa fólks, að Ástand Sovétríkjanna og hinna Varsjárbandalags ríkjanna hafi eitthvað að gera með Kommúnisma og/eða Marxisma, heldur algjörlega að gera með Rússa og Rússland. Allt sem er að gerast í ríkis- og efnahags smiðjum Vesturlanda, síðan 1997, mótast af þessu "skin deep" mati; og þetta fólk er of hortugt og of sjálfumglatt til að endurskoða eða endurmeta þetta mat því a) þá þarf það að lesa greiningar þeirra sem þau fyrirlíta og b) þá þurfa þau að taka til baka sumt sem þau hafa sagt og skrifað.

"Skin deep" mælistikan, sem því miður virkar á 89 %* af fólki (sjá greiningar á Efnishyggju, Félagshyggju og Valdhyggju sem rædd hefur verið ítarlega í Arkívinu), og þegar maður skilur hana, er tiltölulega auðfæranleg yfir á önnur dæmi. {Þetta "sálareðli" ásamt hugarblökkunum (Mind blocks) má nota til að skilja því sem nær allt í mannlegri hegðun.}

]

Þetta sniðmát má nota á allt. Til að mynda hefur fólk enga tilfinningu fyrir hvort elítan tapaði milljón, tíu þúsund, milljarði, eða þúsund milljörðum, á fjárlögum síðasta árs, eða yfirleitt tilfinningu fyrir neinum þeim tölum sem birtar eru í hinum ýmsu fréttum. Þegar þú fattar þetta, og skilur, jafn ótrúlegt sem það virðist, ferðu að fatta margt um Múgsefjun bæði Almúgajóns og Elítujóns.

Nú á síðustu tveim vikum hefur ESB/Nató áorkað einhverju því merkilegasta sem gerst hefur síðustu fimm ár, en fyrir fjórum árum gerðist eitt hið merkilegasta í allri þekktri sögu mannfólks og mannkyns.

 

 

Annars vegar tókst að breyta "siðmenningu" alls hnattarins í "viðurstyggð" og afmá allt sem heitir Siður, með öllu því sem menning þarfnast s.s. Sagan, söguskýringar, menningarfræði, siðfræði, ríkissmiðjur, lagasmiðjur - og er listinn talsvert lengri; með einföldum hætti. Þegar Lygaraplágan var "skipuð" og Eitursprautu herferðin hófst, breyttust öll Þjóðríki heimsins í afbakaða útgáfu af Allsherjar morðæði Stalíns, Hitlers, Maó, og allra hinna, og það með fúsleika allra þeirra sem mættu í sprautuklefana.

Þetta er svo stórt og ógnvekjandi, og sérstaklega í ljósi alls þess sem fólki hefur verið kennt um eigin menningu, sögu, og siðmenningu, í fréttum, skólum, afþreyingu s.s. Hollývúdd, bókmenntum, tímaritum, tónlist, leikritum, að ætti að vera óhugsandi, en sannar í raun það sem hér er útskýrt: Gildismatið er "skin deep."

En bíddu nú við: ESB/Nató endurritaði sögu síðari heimsstyrjaldar á aðeins einni viku!

Sigurinn yfir Hitler og Nasistum hans, sem mælanlega er 80 % Rússum að þakka, eða nánar - þeim fimmtán ríkjum sem mynduðu Sovétríkin með Rússa í forsvari - er ekki lengur hluti Vestrænnar Sagnfræði, NEMA hjá þeim grúskurum og sérvitringum sem lesa löngu og leiðinlegu sagnfræðingana.

Þetta er afrek út af fyrir sig, en bíðum nú við.

Á fimm árum hefur Sagan og Siðfræðin gjörbreyst, tekið kúvendingu, breytst í afskræmingu, og það var gert fyrir opnum tjöldum. Bókstaflega, og gjörsamlega óskammfeilið, og það á öld þar sem allir eru með svo öfluga snjalltölvu í lófanum að geta geymt öll bókasöfn veraldar í henni, og miðlað hljóðvarpi og myndskeiðum útum allt, um þekkingu, um greiningar, eða lit á nýjasta varalit kærustunnar eða nýju bóni á rafbílinn.

Sú djöfulmennska sem áður var hægt að deila um að til væri, og einungis rædd í þunglamalegum ritningum trúarbragðanna, er bókstaflega í fyrirsögnum dagsins í dag, alla daga, síðan 11. mars 2020, og það hreyfir engar gárur!

Niðurstaðan?

Allt, bókstaflega allt, sem okkur er sagt, eða okkur er útskýrt, um hvaðeina, hvort heldur það eru lætin í Palestínu, lætin í Úkró, fréttir af vírusum eða fjárlögum, siðfræði, lagafræði, eða sagan af mannfólki og mannkyni, bókstaflega allt, hefur nú verið sannað sem einföld Haugalýgi.

Þú veist hvað Haugur er?

Ekki?

En Kuml?

 

Úr einu í annað - á persónulegu nótunum: Uppskrift að snilldar súpu sem minn fann upp alveg sjálfur á dögunum - hreinsar blóðið og hrekkir illu andana í þér.

• 1 stór laukur
• 3 til 4 tómatar
• engifer á stærð við þumal
• bökunarkartafla eða tvær venjulegar smærri
• rauðsalt
• jómfrúarolía
• grænt pestó (með basil)
• tvö til þrjú hvítlauksrif (má sleppa, en þá hvítlaukssalt)
• timían, dill eða rósmarín, svartur pipar
• Vatn eftir smekk - viltu þunna eða þykka ...

Tekur sjö mínútur að undirbúa, flysja og brytja. Suðan látin koma upp, og látið malla í tíu til fimmtán (flysjaðar brytjaðar kartöflur eru fljótar að sjóða. Þá getur verið gott að grilla þrjár pylsur og setja útí eða sýrðan rjóma (36 %).

Sumsé; frá byrjun til enda, tekur súpan fimmtán til tuttugu mínútur, og er kjarnorkuknúin.

... svo er spurning hvort fífla og njólasúpa verði lærð í sumar, en minn þarf leiðsögn í eitthvað svo flókið.

 

 

* 99 % af Efninu er tómarúm, samkvæmt eðlisfræði Lotukerfisins (Periodic table of elements), sem merkir að þú snertir aldrei eða reynir aldrei meir en 1 % þess efnis sem þú hefur reynslu af. Þú sérð aldrei meir en 6 % af ljósi, því 94 % ljósrofsins (Light spectrum) er ósýnilegt mannlegum augum eða óvinnanlegt af sjónstöðvum heilans, og þú heyrir aðeins 4 % þess hljóðs sem heyranlegt væri eða nemanlegt með skynjurum í umhverfi þínu (og vitund) og því er 96 % alls hljóðs óheyranlegt mannlegu eyra eða óvinnanlegt af heyrnarstöðvum heilabúsins: Þetta er mælanlegur veruleiki, að þú heyrir, sérð og snertir aldrei meir en 11 % "Veruleikans" sem merkir að 89 % veruleikans er ekki til fyrir þér. Sértu "skin deep" persóna og fangi hugarblakka, veistu ekkert og skilur það ekki (skilur minna en ekkert).

Þetta er rekjanlegur veruleiki. Og þá er næst að ræða muninn á Hlutbundið (Objective) mat eða Huglægt (Subjective) mat. Ef þú heldur að þú vitir eitthvað fyrir víst, eða Sannleika, ertu bókstaflegur hálfviti (Idiot) og líklega fáviti (Moron).

Því fyrr sem þú ferð á skeljarnar í grasinu, eða enn betra, á grúfu í mölina, því fyrr verður eitthvað í þig varið: Bæn, Iðrun, Vitnisburður, Fyrirgefning.

Grínlaust.

Neyð dáinnar túngu

"Viðurstyggð" (Abomination) er orð til að hjúpa ljótasta hugtak mennskrar túngu; við þurfum því miður að finna upp enn ljótara hugtak, því Viðurstyggð nær ekki svo djúpt niður sem "Íslendingar" hafa lagst.

Kristrún um Trump: Ánægður að heyra frá okkur

Samsæriskenning dagsins - 20250509

Sambansríki Norðurhafa er ekki til. Ef það væri til, væri það sambandsríki eftirfarandi sjálfstjórnarhéraða:

- Nýfundnaland (og Labrador (níu borgir))
- Grænland
- Ísland (og Hrafney skilað (Jan Mayen))
- Færeyjar
- Þrándheimur og það hérað
- Hjaltland (Shetland Island)
- Orkneyjar
- Suðureyjar (Hebrides)

 

Já samsæriskenning, því árin 800 framundir 1700 - næstum því þúsund ár - var þetta Ástandið (The State), en þú veist það ekki, og þú veist ekki að þú veist það ekki, og getur ekki skilið það eða hvers vegna.

... en þú skilur að við stillum sumu upp í "hroka" og "skrípó" til að fæla 19 af hverjum 20 lesendum á brott, og hvers vegna? Eþaggi?

Óreiðuskoðanaröskun dagsins - 20250509

Eins og allir vita er Sjálfstæði Kommúnistaflokkurinn - sem í daglegu tali er uppnefndur Sjálfstæðisflokkurinn, óformlegur fulltrúi Zionistaríkisins Ísraels* á Íslandi. Því er augljóst að öll gagnrýni á "Sjálfstæðismenn," bæði flokkinn sjálfan og stjórnmálamenn sem starfa á hans vegum, eða hafa gert; stjórnlaust og óforskammað Júðahatur (Gyðingahatur).

Sé þetta ekki augljóst, þá ert þú undir grun um að rækta með sjálfum þér hatursfullar og óreiðuraskaðar tilhneigingar. Þetta er morgunljóst. Jafnvel er hugsanlegt að þú hefðir gagn af námskeiði hjá Samtökunum 78, til að gramsa betur í óafvituðum hneigðum þínum - og grunsamlegri sjálfsauðkennisröskun - svo þú verðir aftur góð mann-vera.

 

Úr einu í annað:

Þó Trömp hafi ekki orðið páfi, þá fékk hans maður stólinn. Sem er álíka fyndið og þegar Jóhannes Páfi sjöundi tók léttasóttina og var grýtt að launum.

 

 

* Það sem venjulega er nefnt "Ísrael" er fúskyrði, og notað til að yfirskyggja eða fela tvenn til þrenn önnur hugtök s.s. heiti ættföðurins Jakobs, samheiti notað um tólf þjóðir Hebrea (fylgjendur, eða söfnuð, Abrahamsfólks af ýmsum þjóðum) og svonefnd Norðurríkið, eftir að Salómonsríkinu* var skipt upp í Konungsríki Júda (og Benjamíns) og Konungsríkið Ísrael (10 hebreskar þjóðir). Zionistaríkið Ísrael - sem réttnefni væri Ísraelsríki - heitir á ensku, samkvæmt opinberri vefsíðu þess ríki "State of Israel" á ensku. Nákvæmni skiptir máli. Til dæmis þannig meðal yfirgnæfandi meirihluta fólks í Vestur-Asíu (uppnefnd Miðausturlönd) eða yfir fimm hundruð milljón manns sem neita að nota þetta heiti og nota þess í stað "Zionista fyrirbærið" (The Zionist Entity) annars vegar og "Hernumin Palestína" hins vegar.

Sem fyrr segir, sértu ekki meðetta á hreinu, þá notarðu áðurnefnt fúskyrði, svo öruggt sé að þú sért ekki fyrirlitlegur Júðahatari. Við lifum ekki á tímum Raunsæis og Nákvæmni, heldur Áróðurs, Innprentunar og Raungusegða. Ó, eins og á Miðöldum!

Svo vitnað sé í hr. 18 og Nítsje, Varist að breytast í þá sem þér berjist gegn.

• https://www.president.gov.il/en/institution/

* Salómonsríkið er heiti sem við notum í Arkívinu, fyrir þriðja og síðasta konung þess ríkis sem stofnað var með Saúl konungi, og viðhaldið af öðrum konungi þess Davíð. Þriðja nafnið er þekktast og því notað til einfaldari skírskotunar en t.d. Saúlsríkið eða Davíðsríkið. Rétt er þó að minna á; að þegar Guð lét berast fyrir munn Spámanns síns, til Salómons, að ríkinu yrði skipt í tvennt, og hvers vegna það væri, var ljóst að ríki af þessum toga væri dæmt til fyrningar (Depreciation), s.s. ljóst var bæði þegar Guð sendi tvívegis hermenn af "þjóðum óumskorinna" (Gentiles, Goyim) til að rústa musterum þeim sem kennd voru við nafn Salómons. Zionistaríkið Ísrael, er ekki Júða ríki, því Júðisminn - samanber bæði Biblíuna og Talmúdinn - bannar þetta fyrirbæri.

Þá er hverjum þeim, er þekkir siðfræði og Guðfræði Kristindóms, ljóst, að "kristinn Zionisti" er maður sem þykist vera kristinn en hatar Jesú og myndi drepa hann kæmi hann aftur, eða ásaka um samsæriskenningar.

Við minnum á, vegna öryggis lesandans, að bannað er að taka mark á Spennulosun ef áróður og lygar elítunnar beina annað.

Óreiðuskoðun dagsins - 20250508

Jei fleiri stríð - 2025 - langt enn í hámörkun glundroðans. --gh.

"Menningin dáin (andsetin)." --gh. 2020

"Raunsæi gufar upp í heiminum 2019." --gh. jan 2019

"Siðmenning horfin (innfallin)." --gh. feb 2021

"Glundroði framundan." --gh. sept 2021

"Sturlun mun tvöfaldast ársfjórðungslega næstu ár." --gh. 2014

"Þegar þú sérð viðurstyggð eyðileggingar á helgum reit (siðfall), flýðu þá (Exodus) til óbyggða." --Jesú

Ef trúarbrögðin kenna enga siðfræði en standa með lýðskrumi félagshyggju Allsherjar-Ríkis; hefur þú enga siðmenningu. --Bibban

 

"Þetta reddast" ekki - FLÝÐU.

Hvert?

Út úr hugarlandi andskotans. Kjáni.

 

--

 

Á persónulegu nótunum*

Nánast öll sprautudýr sem ég hef rætt við síðan 2022, sjá eftir að hafa farið í Sprautuklefana, og flest þeirra sjá núna í gegnum Vatnsmýrarþurs. Öll eru þau enn sammála um að þau taka ekkert mark á Antivistum og Samsæraskýrendum, af ástæðum sem við útskýrðum fyrir fimm árum; þ.e að Stýrða andstan eyðileggur allar samræður samfélaganna. Enginn er að ræða þetta áhugaverða menningar "Phenomen," nema Arkívið, og það er aftur byggt á Eingyðistrúnni og hennar heimspeki. Sem er bilað merkilegt, því enn og aftur sannast þessi heimspeki sem eina innsæið og eina greiningartólið sem hægt er að treysta hér í Helvíti, og þá öruggu vissu að elítan eru dímonar í mannsham. --hinthint

Þegar ég spyr sprautudýr iðrunarinnar hvert sé aðal vandamál samtíma okkar - og þá hnattrænt - kemur ekkert svar. Svo ég sting þá uppá, "hvað með samræður, eða endurlífguð samskipti, á gólfi og í kaffistofum, en án niðurstöðu, þar sem fólk nýtur þess að vera ósammála en í friðsemd?"

Er svarið yfirleitt "já, þetta væri líklega málið."

 

 

* Mér finnst kúl að sleppa punkti (.) eða tvípúnkti/semípúnkti (:) aftan við sumar setningar - en þar sem ég kann ekki Íslensku þá ... tja ... má það?

Kommúnistar og Marxistar hafa engin grunngildi (Principles)

Ég held að jafnvel rugguhestar hafi fattað að allt varðandi Hrunið 2008, var sviðsetning hnattrænna Marxista (uppn. glóbalistar)* til að a) yfirtaka bankakerfi heimsins, b) hirða allt að þriðjungi eigna millistéttar Vesturlanda og c) stokka upp stjórnmálum og embættum sjálfum sér í hag.

Vafalaust hefur það ekki farið framhjá neinum, að sömu fjölmerðir og skrúbbuðu huga okkar með þeirri sápu, eru þeir sömu og seldu Lygapláguna og Eitursprautuna, og að "ráðgjafar greiningadeildanna" sem ýttu Bankastjórunum framaf brúninni, eru núna valdamesta hyskið.

Fyrirbærið "Sérstakur saksóknari" er í hugum þeirra sem sjá þetta, hræsnisfullt farsaheit. Þegar embætti eða opinber stofnun veit af glæp, ber honum skylda til að kæra, jafnvel þó hann telji "málið ekki líklegt til sakfellingar" því útgefin kæra og dómsfyrirtaka, verður að opinberri skráningu og getur síðar veitt stoð fyrir ítarlegri afpökkun síðar.

Samanber:

"Stofn­end­ur PPP voru kærðir fyr­ir þagn­ar­skyldu­brot 2012, grunaðir um að hafa tekið gögn ófrjálsri hendi frá sér­stök­um sak­sókn­ara. Sak­sókn­ari taldi málið ekki lík­legt til sak­fell­ing­ar og gaf ekki út ákæru."

Þegar kommúnistar og marxistar ásaka aðra um eitthvað s.s. að hafa engin grunngildi, eru þeir að lýsa sjálfum sér. Rétt eins og þegar maður svarar þeim, koma engar málefnalegar röksemdir, heldur meiðyrði og frekjulegt einelti.

Í fyrstu réttarhöldunum yfir Ernst Zundel - blessuð minning - í Kanada á sínum tíma, dró hann til vitnisburðar færustu og vönduðustu sérfræðinga heimsins, sem þekktu til þess máls sem hann var kærður fyrir. Út úr því kom vandað rit með öllum rökum og mótrökum, rit sem margir hafa niðurhalað og sett í geymslu. Talsvert fjaðrafok var síðar smíðað af hatursfólki Zundel, til hliðvörslu og jaðarsetningar á þessu.

Það breytir ekki því, að ritið er til, og margir vandaðir hafa kynnt sér vel. Enn fleiri hafa djöflakennt (Demonized) Zundel, í gegnum árin en aldrei málefnalega, því Zionistar, Fasistar og Marxistar vinna aldrei neina heimavinnu, líf þeirra er áburður og raungusegð, eyðilegging, rán og dráp.

Akkúrat; dómsmál - hvort heldur það er líklegt til sakfellingar eða ekki - er einn skotheldasti vitnisburður sem smíðaður er. Margir í heiminum sem hafa eitthvað að segja, eru látnir í friði á meðan þeir ná lítilli athygli, því þegar veitst er að þeim, getur það endað t.d. í meiðyrðamáli, og þá geta þeir - sem vit hafa á þessum snúningi - tryggt bókun rekjanlegs vitnisburðar og sönnunargagna.

Eitt sinn var til embættismaður, sem var skeytingarlaus um afleiðingar gerða sinna hvað annað fólk varðar. Hann var einnig rokgjarn til málssókna ef hentaði skapsmunum hans. Eitt sinn rústaði hann frama og mannorði einhvers, sem skrifaði bók um þau málefni er þeim tengdust, og stillti frásöguna þannig að embættismaðurinn gæti ekki stillt sig um málaferli. Ráðgjafar hans stöðvuðu hann.

Margt er skrýtið í kýrhausum. Því penninn er því aðeins máttugri sverðinu, að hann riti a) einhverju sem fólk trúir eða b) riti og visti opinber gögn.

 

* Við notum aldrei fúskyrðið glóbalistar, því hnattrænir Marxistar eru Marxistar. Ef ætlan er að ræða eitthvað, er ætíð betra að vera nákvæmur, þó heiti séu stirð, því þau eru aðeins stirð vegna notkunarleysis. Árið 2018 sagði fólk "ha?" ef maður notaði heitið Marxisti, nú aldrei. Rétt eins og með fúskyrðið Djúpríki, sem er meitlunarsegð með skírskotun til dulvitundar, því enginn þekkir eigin undirvitund og því máttvana gegn henni og því var "djúpríkið" smíðað og markaðssett til að afvopna þig - því notum við þess í stað "feitríkið" því við getum vel sett báknið í megrun.

Sem vekur þá spurningu hvort einhver í Trömp hópnum hafi rýnt Arkívið, og af mörgum fleiri ástæðum en þessari  ...

„Gengur gegn öllum prinsippum“

Sviðsprakkarar, Glyssprangarar og Stokkaskottur

Að sjá sér til gagns (Clarification) má rita sem gagnsæi, og að sjá í gegnum (Transparency) má rita sem gegnsæi. Sumar fúskorðabækur útskýra hvað gegnsæi er, en lista klámyrðið gagnsæi án skýringar með tilvísun til gegnsæis.

 

 

Okkar samtímamenning, að mínu mati fúskmenning, tekur gagnsæi fram yfir gegnsæi, enda málvitund okkar skini skroppin. Umpólun (Polarization) er nú að skauta á glimmer lítilsiglds minnimáttar geldings, með háum hvelliskellum, blint á eigin þurrð.

Á tímabilinu sem Jón J. Aðils ritaði um í bók sinni Gullöld Íslendinga og Lúðvík Ingvarsson Sýslumaður í þriggja hefta bók sinni Goðorð og Goðorðsmenn, var helst ekki lagt í fúsk við mótun fegurra hugsana. Á þeim tíma stigu menn á stokk, í heyranda hljóði, oft fyrir Þingheim - hvort heldur á Héraðsþingum eða Allsherjarþingi - ef strengja vildu heit og þá leggja við eitthvað, sér ýmist til ágætis og vansa eftir hvernig til tækist.

Fúskmenningin kann þetta ekki og rangheftir það að stíga á stokk, við áramótaklausur af erlendum toga, merkingar- og ómlaust - void of resonance and meaning.

Í minni unglíngstíð var algengt að fólk til sveita kæmi saman á Þorrablótum, Töðugjöldum eða við önnur tækifæri sem hentugt var að gefa sér færi til. Þá tróðu menn upp, grínistar og eftirhermur, stundum einsöngvarar, og skemmtu fólki. Síðan var dansað, oft við undirleik tónlistarfólks úr héraði. Á vandaðri heimilum sveitar var þá skilið eftir á ballinu, það sem gerðist á ballinu, eða þannig, og þannig entust hjúskaparheitin betur og tálmun þekktist varla.

Einnig var oft gaman á Jónsmessunætur samkomum en þá var helst hitst úti við og brugðið á leiki. Oft kom fyrir að sprækir træðu upp og gerðu gys að nábúum sínum, og ef hreppi var fjarri, var hann tekinn fyrir með eftirhermum og glensi.

Fylgst var með á slíkum kvöldum að ungmenni beggja kynja áttu til að glepjast af hvolpaviti, og því nokkuð í mun að drægjust rétt á milli æru og ætta. Þó reyndi hver bóndi fyrir sig, eftir augngotum betri helmings síns, að hafa hemil á afskiptum sínum, því töfrar sumarnátta kunna leynda dóma að seyða.

Að troða upp, eða bregða sér á svið, uppivaðsla og áheyrnarglens, var því vel þekkt, ekki aðeins í mínu ungdæmi, heldur um aldir alla leið aftur til elstu feðra okkar og ána. Uppistand hins vegar, það er allt annað í Íslenskri málvitund og menningu, og þá er átt við þegar margir koma saman og án forms láta skeika að sköpuðu hvernig grín, glens, leikar og samhlaup gerjast í skemmtilegan samkomugraut.

Fúskmenning, þar sem útvarpsmenn hlæja að eigin fyndni, og hafa líkast til aldrei heyrt málshátt um sjálfa sig, nota Uppistand sem klámyrði eða beina túlkun* enska hugtaksins Sviðsgrín eða Stokkaskaup (Stand up comedy).

Íslenskt mál er dáið, og höfundar okkar í bæði bundnu og óbundnu, sem ýrðu það í mislitan og djúpan menningarseið, eru ekki "inn" og því ólesnir í kjöllurum týndra bókasafna, fjarlægir glysi og glingri sjálfsfyndinna skellibjallna þeirra er ekki vita hvaðan þær koma, hafa engan grun um hverjar eru, og blindar á hvert teymast.

Eigum við orð, já, en málið er dáið.

Því fyrr sem við afmáum Dímoninn sem huliðshjúpar sig í líki Árnastofnunar, því fyrr fáum við sjálf okkur aftur, en ef ekki, hver er að syrgja?

Eins og allir vita hefur minn engan húmor og kann ekki Íslensku.

Hugur míns var mótaður af samveru við kýr í fjósi, leiki við stíflugerð í landbrotum, að reka kindur úr túnfótum í samstarfi hundsins Loppu, að lesa mold og fánu hæða og ása búinn gúmmískóm og lopasokkum og þegar hann var búinn með skemmtilegu bækurnar í stofuhillu ömmu sinnar, lét hann vaða á hinar.

 

 

Einhverra hluta vegna átti hann létt með að ýmislegt sem ekki sést þó hann hefði engan áhuga á slíkum handanmóðu slitrum. Svo rammt var, þegar hann óx úr grasi - eftir að hafa dýft sér útí hvað það væri - að hann þurfti að læra ýmislegt órithæft, þó ekki væri nema svo það léti hann í friði - að mestu.

Þess vegna veit hann, að Vitund er Vættur, og að málvitund fjalla okkar og smáfánu, þjáist þögul en frjó. Við höfum átt tónskáld sem nema tóna fjalla, ljóðskáld sem nærast á ilm morgundaggar og sagnaskáld sem prjóna ómglit sögusteina í samræmda úðga heild.

Árin 910 til 930 voru margir höfðingjar á landinu, hver í sínu héraði, sumir voru stórhöfðingjar sem numið höfðu stór héruð, með mörgum býlum og kotum, aðrir voru goðar, mis vel girtir, sem gættu siðar vors og laga, allir ræddu þessir við duldir heims og veru, og allir gættu vel að vanskrýddum hug.

Sveinbjörn Beinteinsson Allsherjargoði - þegar hann samdi rit sitt Bragfræði og háttatal - reit ljótt er að sjá fagra hugsun í tötrum. Minn hefur ekkert vit á þessu, enda sneyddur brageyra, en sumt er þó svo rétt að gjörsneyddir sjá.

Þorsteinn Ingólfsson Arnarsonar, átti sér sýn, hvers gekk með vættum. Hann átti eitthvað undir sér, enda höfðingjasonur og goði Kjalarnesþings, bæði. Hann sendi mann til Gulaþings í Noregi að fullnuma sig í fræðum vors SIÐr, og annan sendi hann um landið allt, að ræða við höfðingja héraða þess og goða. Tökum snúning á hversu stórhuga þetta var.

Nýverið átti minn samræður við öldunga bæjarfélagsins, í heitu pottunum. Eftir nokkuð þref, sammældumst við um eitt, en það var streð að ná því, að mesta svikamylla okkar tíma, hérlendis, væri þegar fólk borgar fimmfalt, áttfalt og jafnvel tólffalt fyrir heimili handa sér og sínum.

Þegar minn spurði hvernig við - almennir borgarar - gætum sammælst um í einu öflugu grasrótarátaki, sem gæti tekið tvö til fimm ár, að þvinga elítuna til að laga þetta ástand, fór allt í bál og brand. Hver og einn með sína skoðun, allt frá hælbítnum sem fjargviðrar allar þekktar röksemdir að sé fyrirfram dauðadæmt, til allra hinna hver með sínar steinvölur í skýlum sínum. Ekki var með nokkru móti hægt að ræða svo mikið sem svo að hugsanlegt væri að sammælast um eitt atriði, þ.e. að ekkert annað verkefni á okkar tíð væri verðugra, hvað þá ræða mögulega átakatækni né valsbrögð.

Þorsteinn, hverrar minningar elítan skirrist að votta, né styttu af reisa, sá hvernig mætti ráðast á þennan garð og mölva mélinu smærra. Honum tókst að fá þær fimm eða sex þjóðir sem numið höfðu sér jörð á landinu, til að sammælast, með friðsemd og glæddir aldanna skrúð - (Inspired beyond time itself).

 

 

Hér skyldu menn koma saman í friði, þeir skyldu hafa sín 39 sjálfstæðu héruð sem hefðu sín staðbundin laga- og dómsþing í sumarbyrjun ár hvert, og héruðin kjósa menn til Allsherjarþings um mitt sumar ár hvert. Þar skildi SIÐr vor ræddur, og leiddur í lög með friðsemd og árvekni.

Þetta var fólkið sem þvingaði Noregskonung á fjórtándu öld til að hlýða sér, með því að sniðganga valdið. Synir þeirra skömmuðu löngu síðar Danakóng, svo hann hætti við að kveða Alþingi niður. Þetta var fólkið sem leiddi í lög að þú gast sniðgengið skattheimtu færu höfðingjar rangt með valdið. Þetta var fólkið sem leyfði konum að skilja við menn sína, þegar ekkert annað ríki leyfði það í veröldinni, hvorki þá né næstu þúsund árin.

Þetta var fólkið, hvers ríki eitt ríkja í þekktri sögu, valdi sér flókin siðskipti með orðum og göfgi hvers viska er enn órýnd, og hliðruð með flónsku og fjasi.

Það var margt á Gullöld okkar, sem var brætt í gjalt sjö öldum síðar (1662) sem skarar enn í dag framar nokkru því sem þekkt er í mannaveröld samtímans. Þetta var fólkið, sem kom saman sumarið 930 AD, og bræddi saman fimm eða sex þjóðir og smíðaði nýja, með hugann einan hljómfagran að dulhjúpuðu vopni.

Þetta er fólkið sem gaf okkur þá málvitund - svo vitnað sé í Kolskegg Ýrberason - hvers kyngi enn hefur þann mátt að steypa fjöllum í sjó fram. Þau nýttu sér uppistand á stokkum, sem kvatt gátu skottur og bola í kúta og völur, og prjónað í vindinn þann seið, að vættir veraldar vörðu landið, þar til menning þess dó.

Í fyrra rakst minn á bók í hillu Fjölsmiðjunnar á Suðurnesjum, Limrur, eftir Gísla Rúnar Jónson - blessuð minning. Gísli sem samdi "Algjör sveppur" og "Blessað stríðið sem gerði syni mína ríka" og var aðal sviðsprakkarinn fyrir þáttunum "Heilsubælið í Gervahverfi" var einn af síðustu grínprökkurum Íslands. Hann þurfti ekki að stæla erlent klám né semja hvellandi pjátur, til að skemmta samtíma sínum og skilja við dýpra en sjálfshól og vinsældaskrjáf.

Ég hætti við að kaupa bók Gísla Rúnars - en blaðaði vandlega í og hugfesti mér hugmynd sem rit hans glæddi mér.

Kannski.

Kannski ekki.

Hver veit.

Hitt er víst, að falskt skin samanburðar við erlent glys og glamur, er ekki sá hamur er við best skrýðumst. Að ástand það muni lagast, já, en hvort það gerist á okkar tíð, tja, veideggi.

Hitt er víst, að stundum þarf að týna sjálfum sér til að tifa, og elta glysvini hjóms og fjass til að sjá og skilja traustu leiðans fól.

Okkur var smalað hingað fyrir tólf eða þrettán öldum, af ástæðu, þolgóðri, og við varðveitt, óverðskulduð.

 

 

* Túlkun (Translation) er þegar túlkað er beint og jafnóðum, en Þýðing (Compilation) er þegar gefinn er gaumur að merkingu, frumgerð og sniði, svo úr verði eitthvað varanlegra. Víxla má hugtökum þessum, en hér er notast við skilgreiningu úr tölvunarfræði.

Sem minnir á annað; þegar málvitund okkar enn hafði djús, voru búin til orðin Tölva og Vista, var en ekki er, en verður á ný ef vill.

Hverjum er ekki sama um samgöngur við Höfuðborgina

Útlendingar eru löngu búnir að fatta, á leiðinni frá Fitjum til Kúagerðis, að hér fara allir monningar í innviðavasa elítunnar og engir í neitt sem Þjóðin þarfnast, hvað þá í gegnheila ímynd.

Svo hverjum er ekki sama um eina fallegustu útsýnisleið í nágrenni Höfuðborgar Norðurhafa.

Reyndar var minn hissa á dögunum, eftir að reynt var að koma í veg fyrir aftursætisgetnaði á afviknum stöðum í grennd borgarinnar, að hætt var við að hætta við að fjölga landsmönnum með rómantískum hætti.

Sem minnir á annað.

Heilbrigðis- og Vegakerfið - réttlætingin á skattaráninu - heitir héðan í frá "Svartholið og Þvottabrettið." Eða Holukerfið.

 

Stendur ekki til að opna Bláfjallaveg að nýju

Ranghugmynd dagsins - 20250506

Kæra elíta: Stríð hafa þann eiginleika að breiðast út og drepa fólk. Sælir eru friðflytjendur!

Annars allt gott.

Heyrt á barnum:

• "Við sigruðum nasistana." --Bretar
• "Nei það vorum við." --Frakkar
• "Það vorum sko við." --Kanar
• "Já, þú meinar!" --Rússar

 

Heyrt í gymminu:

• Rafflutningskerfið: Ekkert viðhald í 50 ár.
• Vegakerfið: Ekkert viðhald í 50 ár.
• Heilbrigðiskerfið: Ekkert viðhald í 50 ár.
• Skattakerfið: Tífaldast á 50 árum.

 

Svo vitnað sé í Gerald Celente: "When all else fails, they take you to war."

Fjöl-kosningar aldarinnar

Það eru reyndar svo margar "kosningar aldarinnar" á þessum fyrsta aldarfjórðungi, að vandi er um flokkun. Hitt er annað, að "kosningar aldarinnar" hafa bæði átt sér stað í Þýskalandi og Bretalandi, nú á skömmum tíma.

 

 

Það sem er áhugavert í Þýskalandi, er að Evrópumarxistar keppast um að djöflamerkja AfD í Þýskalandi, sem nasista og fasista flokk, hægri öfga hóp og þar eftir götunum.

Enginn vestrænna fjölmiðla fræðir almenning á að meirihluti kjósenda AfD er fólkið sem reif Berlínarmúrinn og skúbbaði Heimsmarxisma Austur Evrópu frá völdum; fólk sem vildi ekki skúbba þeim til valda á Vesturlöndum með þeim hörmulegu afleiðingum sem hefði mátt sjá fyrir.

Fyrir fáeinum árum tók fjölmiðlamellan Piers Morgan eitt fjölmargra viðtala sinna við Nigel Farage - Oliver Cromwell II - en á þeim tíma var Farage ennþá viðriðinn UKIP, flokk sem hann stofnaði en yfirgaf eftir að sá var yfirtekinn af flugumennum og útsendurum kommúnista og annarra varga.

Í viðtalinu segir P.M. "það er merkilegt, er það ekki, að eftir 20 ára baráttu, hefur ykkur (UKIP) ekki enn tekist að koma manni á þing?" Farage svaraði snöggur upp á lagið, eins og honum einum er lagið "eigum við að ræða kosningakerfið á Bretlandseyjum?"

Piers Morgan skipti þá hraðar um umræðuefni en nokkurn tíma hefur sést í fjölmiðlum á þessari öld. Minn var fljótur að hefja grúsk á Netinu, hvernig virkar kosningakerfi Bretakóngs (þá drottningar) og eftir talsvert klóríhaus og djúpan lestur, gafst minn upp.

Eftir að Farage yfirgaf UKIP, stofnaði hann Brexit flokk, sem var skipulagður á allt annan hátt en áður*, og ljóst var þeim sem fylgdust með, að langtíma átakatækni (Strategy) lá til grundvallar, og að ný valsbrögð (Tactics) væru í slípun. Eftir Brexit þjóðaratkvæðagreiðsluna, 2016, var ljóst að eitthvað nýtt væri í uppsiglingu í Kóngsins Bretalandi, en í þjóðfélagsbreytingum, er minna um rofa og meira um ölduhreyfingar á sjónarrönd, sem ná ströndu fyrr en varir ef enginn er varinn hafður.

Samanber að margt sem er að gerast þessi misserin bæði í Evrópu og Norður Ameríku, hófst fyrir meir en áratug. Rétt eins og með átökin í Austur-Þýskalandi 1988 og 1989, að ekkert gerist í tómarúmi eða skyndilega, nema í heimi leirmenna og bergmálsbrúða sem lifa í innprentunar núinu.

[

Við getum rætt Trömp fram og til baka, en það er fáheyrt í Vestrænum stjórnmálum, hvernig Bandaríski Alþýðuflokkurinn (Democrats) reyndi þráfaldlega að koma forseta Sambandsríkisins í fangelsi með allskyns lagahernaði (Lawfare) og sambærilegt er áberandi í Rúmeníu og Frakklandi, og víðar.

Þá er merkilegt að Blackrock peningamaskínan á nær alla valdaforingja Vesturlanda í dag. Merkilegast af öllu er þó að fólk hérlendis trúir enn á Sósíalískan-Marxisma, hvernig svo sem merðir hinnar kerfislægu mannvonsku bókstaflega nauðga tilveru þess, þekkingu, og blóði.

]

Í fyrra voru áhugaverðar þingkosningar í Bretlandi sem við minntumst lítillega á í færslu með tölfræðilegri uppsetningu. Það sem við ræddum ekki í téðri færslu, því við héldum það vera augljóst, er að niðurstöðurnar sem gáfu Verkamannaflokk Bretakóngs óvenju mörg þingsæti (sjá töflu) sýndu svart á hvítu að kerfið er elítuvél[abrögð] en ekki lýðræðistól.

• https://gudjonelias.blog.is/blog/logostal/entry/2304091/

Þetta er einmitt það sem er áhugavert, bæði þegar Reform flokkur Farage rauk inn á þing í fyrra, og nú svo til sópaði til sín borgum og héruðum Bretaveldis á vordögum. Sé það ekki ljóst nú þegar; elítan sem þú heldur að þú kjósir og hirðir af þér aleiguna ásamt blóðinu í þér; fræðir þig ekki.

Að öllu þessu sögðu, er ekkert dám tekið af hvort hægri-hreyfingar þær sem nú eru rísandi beggja vegna Atlants ála, séu betri eða verri en þær marxista hreyfingar sem fólk er unnvörpum að snúa baki við. Töframenn Faraós þróuðu fyrir fjögur til fimm þúsund árum, hvernig haga megi pólitískum seglum eftir dulvitund (Demos) þjóða og safnaða þeirra er elítan lifir á.

 

 

Satt að segja eru hægri-hreyfingarnar líklegri til smala til allsherjar stríðs en Marxistarnir, svo furðulegt sem það kann að virðast í fyrstu, sérstaklega í ljósi þess hvernig hýenur þeirra haga sér í lambskinnum sínum. {Fabian}

Fyrir fáeinum árum bentum við á, með ítarlegum útskýringum, að ljóst væri hvert spádómar ellefta kafla Opinberunar Jóhannesar væru að benda. Að Fasísk-Marxísk heimsátök myndu gerast tvisvar með skömmu tímabili, með hrikalegum afleiðingum fyrir öryggi fólks og líf. Við rýndum m.a. hvernig þessi átök fæddust í fyrra sinnið, og bárum mynstrið saman við það sem er að gerast á okkar tímum, og já, niðurstaðan væri sú að hryllingur væri framundan.

Einnig minntum við á forna segð, sem Dr. Ron Paul gerði fræga, en er mörgum öldum eldri; hugmynd hvers tími er kominn, fæst ekki stöðvuð. Margir hafa nýtt sér þessa hugsun þó Dr. Paul og Victor Hugo séu e.t.v. þekktastir, fyrir setninguna. Jafnvel meistari Jesú notaði hana (hugsunina), en orðaði með annarri setningu.

• https://quoteinvestigator.com/2023/11/05/powerful-idea/

Vald sem hugur þinn fyrirlítur eða sál þín ekki hlýðir, kafnar í eigin galli.

Svo já, við erum hér að ræða hugmynd sem fæðist eins og skima við sjóndeildarhring í dimmasta skammdegi bæði mannfólks og mannkyns, sýn sem ekki má í orð setja, áttundu sýnina (sem okkur er tíðrætt)*; en fyrst gerist annað. Bylgjuhreyfing sem skekja mun mannhaf jarðar, sem hjúpur (Encapsulation) á hugsun sem fæðist í dimmum huga örvæntingar, margra.

Þegar 144 þúsund manns endurvekja* Þjóðveldið á Þingvöllum, byggt á orðræðu og sáttmála Endurreists Þjóðveldis 2013. Hugmynd sem ekkert hefur að gera með það sem nú sést, en tímgast í kyrrþey, svosem spáð var. Þess vegna hættum við Þjóðveldisfólk, með ákvörðun á Allsherjarþingi í ársbyrjun 2019, að starfa með opinskáum hætti. Því við sáum - í göngu með vættum (samanber bókanir) - að þó draftið væri komið, væri tímgun langt utan dögunar, og best geymd í kyrrð.

Fátt er sorglegra, en þjóð sem ekki þekkir vitjunartíma (Reckoning) þess er hún játar að við kannast.

Sjáðu til; þegar vitnisburður er settur út í ómloðun (Resonance) og tilveru Alheimsins, í samræðu við alla þá vætti og menn sem tekið geta við duldri ómun (Resonates), skiptir engu hvort fyrsti hópurinn heldur áfram starfi sínu eða hvort elíta djöfulsins eyðir öllum textum hópsins og upptökum. Ritskoðun elítu, felst einmitt ekki í því að eyða rituðum né sögðum orðum heldur tæla huga til sjálfhemlunar eigin huga og geldingu innri óms, að kæfa kvika hugsun í fæðingu þess er [fræs] getur.

Aldan er lögð af stað, og allt sem þú ert að sjá í heiminum í dag, er dauðahrygla og hálmstrá, miðstýrðrar firringar. Þannig séð skiptir engu hver nær kosningum, hinna dánu menninga heimsins, píramídakerfi faraós og töframeistara hans eru enn hin sömu.

 

Loks minnum við á: Bannað er að taka mark á Spennulosun og Óreiðuskoðunum.

 

* Eitt sinn hafði færsluritari gefist upp á félagsþáttöku í tveim klúbbum, hverjum á fætur öðrum, með vonbrigðum varðandi heilindi og félagsmótun "viti borins fólks." Þá fæddist hugmynd, hvernig mætti móta sambærilegan klúbb, en til þess var stofnaður prufu-klúbbur þar sem gerðar foru félagsmótandi tilraunir - ljóst var fyrirfram að sá klúbbur myndi klofna og báðar kvíslar fjara út - en það var engum sagt, heldur geymt. Síðar var stofnaður klúbburinn sem til stóð, og hann er enn til, og þau fáu vandamál sem upp hafa komið, verið auðleyst. Í Arkívinu hafa tvisvar eða þrisvar verið ræddar þær sex skrefa aðferðir sem ávallt hafa reynst nauðsynlegar í Sögunni, þegar móta þarf hreyfingu. Áhugavert er, miðað við fjölda þeirra sem vilja stofna hreyfingar, að því sem næst enginn skilur þessi skref, og enginn - sem betur fer - afritaði og nýtti.

Þó ekki sé ráðlagt óstöðugum, getur verið þess virði, að eyða nýársnótt með kúm í fjósi. Eins og Terence McKenna sagði, There are bold Shamans and there are old Shamans, but there are no old bold Shamans. Þetta er að aðalatriðum rétt.

* Sýnin var fyrst séð af Evu næst skráð af bæði Jesaja og Jeremíasi, að hluta af Esekíel, og loks af Jóhannesi, líklega fleirum - minnum á að Jesú var heillaður af Jóel og Sakaría.

Einhver dýpsti leyndardómur allra spádóma, og tengist hvíta steininum sem enginn veit hver er. Nær allir spádóma túlkendur, láta þetta framhjá sér fara, og hugsanlega allir saman hliðverðir vélabragða. Gaumgæfið (Discern), að engir spádómar Eingyðistrúarinnar hafa verið uppljúkanlegir án síðari lykla sem opinberaðir eru fyrir milligöngu Spámanna Guðs, og er þetta því sem næst undantekningarlaust.

* Að endurreisa og endurvekja, er ekki eitt og hið sama. Samanber að Founding og Establishing er ekki hið sama, t.d. var Zioniostaríkið Ísrael grundvallað (Founded) 1948 en var í raun ekki stofnsett (Established) fyrr en í stríðinu 1967 (sem er ástæðan fyrir að Zionistar ræða meir um "1967 borders" en t.d. 1948 eða 1973.

Hér er fíngerður munur og við þurfum að slípa betur hugtakanotkun þ.e. Íslensk málvitund og lögsmiðja hefur ekki tileinkað sér. Stofnun eða Grundvöllun, það má þannig séð víxla merkingunni, en þá þarf að nota bæði hugtökin saman. Slípast síðar ...

Því mætti rétt eins segja "var stofnað (Founded) en ... grundvallað (Established) ..." - sem fyrr segir, best að nota bæði hugtökin saman, en ekki skiptir öllu máli í hvaða röð, þannig séð má segja að annað sé grunnteikning en hitt smíðin, en liðið getur tímabil á milli. Þessi hugsun er sjaldan notuð í hugtakafræðilegri málvitund samtímans (óháð tungu) og slípast því síðar. {djúpt stöff, en þegar merkingarfræðin venst; augljóst}