Ranghugmynd dagsins - 20250901

Nú um helgina ákváðu Xi og Pútín - á fundi hjá Shanghai Cooperation Organization (SCO) - að tími væri kominn til, að nota SCO og BRICS til að smíða grundvöll að nýju Alþjóðakerfi í stað Sameinuðu Þjóðanna (79 [gagnslausar óreiðu] stofnanir).

 

 

Við höfum tuðað yfir því undanfarin misseri að Stórastamúgsefjunarland sé að missa af tækifærum, með stríðsæsingum sínum og sjálfumgleði. Vita Pútín og Xi ekki að Vestrið er fullkomlegast og æðislegast og að Íslenska Skrílveldið er kúlast af öllu kúli?

Vita þeir ekki af Arkívinu; the greatest toldyouso of all times?

Fyrst við erum að ræða SCO, hversu margir skyldu vita að fyrirbærið var fyrst búið til af Japönum 1942 og þegar Xi stofnaði það, var hann aðeins að endurvekja eitthvað sem Asískar þjóðir höfðu saknað ...

Rétt eins og þegar Kína seldi milljarð af Bandarískum ríkisverðbréfum í fyrra, að fyrst seldu Japanir tvo, sem tengist því að útskýringar okkar í Arkívinu á Japansk-Kínverska Keiretsu fyrirbærinu eru sífellt að staðfesta sig - en upprunalega útskýringin var undir heitinu Samurai-Dragon Conspiracy Theory.

Geymt, en alls ekki gleymt.

Við ræddum t.d. á sínum tíma að fylgjast þyrfti með hvort Japan og Rússland myndu semja frið vegna Kúríl eyjanna fjögurra, en vegna þeirra ríkir enn löglegt stríðsástand milli ríkjanna tveggja síðan í ágúst 1945. Sem merkir að herjir beggja mega löglega skjóta hver á annan eins og þeim sýnist og iðka innrásarferli.

Nota Bene; Það eina sem Japan vantar, til að geta "logistics séð" farið í alvöru stríð við Rússa, er olía og magnesíum. [Rússar og Japanir, ásamt Nepölum, Frankónum, Litháum og Maórúm, eru færustu bardagafantar hnattarins, og þrjóskustu þverplankar allra þverhausa: eldfimt ástand.]

Skömmu eftir að við ræddum þetta, var Shinzo Abe, skotinn á færi, af svo augljósu CIA/MI6 samsæri, en viti menn, Abe er eini þjóðarleiðtogi Japans sem reynt hefur að laga téða deilu og koma á friði með ríkjasáttmála (Treaty) á milli ríkjanna tveggja. Hið áhugaverða hér, er að ekkju Abe var boðið í óformlega heimsókn til Kremlín í sumar, eða vor, og enginn veit hvað rætt var, en hún var ekki ein þar á ferð.

Á sama tíma eru ríki á borð við Taiwan, Suður Kóreu, Thailand, Ástralíu og jafnvel Nýja Sjáland að auka vopnakaup sín frá Japan, því rétt eins og þegar Japanir umbreyttu bílamálum hnattarins árin 1965 til 1980, eru þeir að reynast bestu vopnasmiðirnir í dag. Eina þjóðin í heiminum sem óttast ekki Kína. Enn færri vita að fleiri Taiwanar vilja endursameiningu við Japan, frekar en við Kína. Eins er með marga í Kóreu; þrjár þjóðir sem gætu endurstofnað Austur Asískt Ríkjasamband, og langar til þess!

Þeir sem fylgjast vel með, vita að síðan 2010 hafa Japanir ekki aðeins tvöfaldað eigin útgjöld til hernaðarmála, heldur aukið eigin hergagnaframleiðslu tvöfalt til þrefalt, að ekki sé minnst á drónaþróun og gervigreind.

Ef þú veist eitthvað um Japanska menningarsögu og þjóðarvitund, þá fylgistu með þessum snillíngum, ef þú vinnur eikkura heimavinnu. Þetta er gengi sem þú vilt með þér en ekki gegn.

Til gamans má minnast hér á, að árin 1935 til 1945, meðan Kúomíntang herinn - milli þrjár og fimm milljónir eftir hvernig manntalið er gert - var að herja í Kína, byggðu Japanir helmingi fleiri vatnsafls stíflur/virkjanir (yfir 22) þar í landi en t.d. Kínverjar byggðu næstu tvo áratugi og höfðu árin 1937 til 1942 byggt upp helming iðnframleiðslu sína í Mansjúríu og Norður Kóreu, og stóðu keikir gegn Kananum þar til Stalín sendi Rauða herinn inn í þessi varnarlitlu héruð.

Uppgjöf Japana í ágúst 1945 hafði minna að gera með Kjarnorskusprengjuna en okkur er sagt, og okkur er aldrei sagt að þeir voru tvær til þrjár vikur frá sinni eigin fyrstu tilraunasprengju, sem þróuð var á tvennum svæðum, og höfðu smíðað sérstaka kafbáta sem gátu sett flugvél á loft í þeim tilgangi að geta rústað Vestur strönd Kanalands þegar bomban yrði tilbúin.

Margt sem okkur er ekki sagt, en þú getur flettessu öllu upp.

Það sem er áhugavert hér, er ekki þetta, heldur hitt. Að Asíuþjóðir rýna sögu og alþjóðamál á annan máta en Vesturlönd, og horfa á tímalínur og áherslur í öðru samhengi en við - að ekki sé minnst á Umboð Himnanna (Mandate of Heaven) - en meðan við skiljum ettekki, hvað vitum við þá?

Við ræddum til að mynda, í upphafi Úkráínustríðsins, að Rússar hefðu ekki lagt í átökin án þess að hafa traust loforð frá Kýótó, að Japan myndi ekki nýta sér sóknarfærið. og í þessu ljósi er áhugavert að Kórea hefur nú á að skipa fimm þúsund þjálfuðum liðsforingjum með reynslu af nútíma hátæknistríði með Rússneskum vopnum gegn Vestrænum vopnum, átakatækni, valsbrögð og alles.

Vissir þú að til er Hong-Kong-Taipei samfélagmiðill með myndskeiðum og persónutjáningu, sem er vinsælli en Facebook og X til samans, og einungis í boði fyrir Asískar þjóðir og er ekki á valdi KKF? Minn rakst á þetta um daginn og ekki séns að nýskrá sig.

Ég er White Foreign Devil og því ekki gjaldgengur.

Spilarðu Go eða Skák?

Eða rýnirðu alþjóðamál út frá fyrirsögnum Fjölmellumiðla (Presstitudes)?

Ísland er þjóð hinna glötuðu tækifæra, er ekki frasi.