Tveir plús níu gera ellefu

Heilög þrenning er nú dáin og grafin, siðrof færst í siðfall; Rómversk lögspeki, Grísk heimspeki, Abrahamísk siðfræði, allt dáið og grafið á altari Alþýðulýgvelda Sameinuðu Þjóðanna.

 

 

Glundroða vex ásmegin, og fyndnast af öllu, hér í útfararsaunginum; þolendur þessa staðfærða vélaða Ástands (Manifest Machinated State), vita ekki hvað rætt er. Ellefta boðorðið, rúlar öllum sálvitundum upplýstasta heims allra tíma.

Flýðu!

Hvert?

Eina leiðin út úr Helvíti, er með fjórum lyklum.

Þú finnur þá á grúfu í mölinni.

Þetta er ekki heimsendir, það er enginn heimsendir. Það er endir eða skipting á tímalínu (Epoch) - og innsiglin voru opnuð 1965 til 1975 og þeim leift að fæða núgilt ástand fram til 2016. Við erum í dauðahryglunni, það er fersk tímalína framundan, og eftir nokkur hundruð ár mun nústandið koma aftur, og eftir það mjög fín tímalína.

Við erum að ræða nálaraugað hér og hvernig þú þræðir nál með reipi.

Veröldin og mannfólkið, var allt skapað af ástæðu, og sú ástæða er gild. Við erum að klára fyrstu viku Sköpunarinnar, og þú getur rétt ímyndað þér - eða reynt - hversu margar vikur eru í árinu og hversu mörg ár eru framundan, uns við verðum fullorðin.

Mannfólkið býr yfir sköpunarmætti og orðanáð (Grace of Logos), hvorutveggja er verðmætt og öflugt. Allt er gert, af hálfu Dýrðaríkja og Dýrðakerfa og Dýrðaleiðslu Samaels, til að fá mannfólk til að umbreytast sjálfviljugt í mann-verur (dýr, skrímsli) og afhenda þessar tvær náðir, til fulltrúa hans.

Mannfólk drepur ekki mannfólk, mannfólk stjórnar ekki mannfólki, og mannfólk vélar ekki mannfólk, með vöxtum og sköttum eða öðrum hætti. Mann-verur hins vegar, hafa misst vit sitt og vilja og látið umbreyst í Transfólk af öllu tagi, og hér er ekki rætt um nýfyrirbærið kynskiptinga*, sem eru aðeins einn lítill dropi í stórri forarvilpu.

Allt sem við erum alin upp við, allar hugmyndir, allir hlutir, eru aðeins glingur og sögur, úr Dýr[ð]agarði Samaels. Ekkert annað. Síðan 11. mars 2020, er allt Sköpunarverkið, bæði góðir vættir og slæmir, mannfólk og mannverur, að upplifa Vitjunartíma um þetta.

Ítarlegur vitnisburður var framborinn í tæka tíð.

Þetta snýst um einfalt val, og það hefur ekkert að gera með neina hugmyndafræði, eða félagsskap. Valið er í þínu einka, djúpt í leyndum kimum Sálardýpis þíns, þar sem enginn sér né heyrir, nema Þú og Skapari þinn. Val þetta kemur engum öðrum við.

Ef þarf að segja þér, hversu mikilvægt, eða dýrt, valið er, þá er það tilgangslaust.

 

 

Úr einu í annað, á persónulegu nótunum:

Nýlega var minn á kvöldgöngu, sem oftar. Veðrið var dásamlegt og hugurinn óheftur. Við elskum öll göngur af þessu tagi. Þrjár steinvölur í mölinni, sem hruflað hafa Sálina, nudduðu sér við, svo hugurinn hleypti þeim að. Þrennir sársaukar, misflóknir, úr örlagasögunni, sem vitað er af, eigi afneitað, en kröfðust athygli, þetta fallega kvöld.

Á grúfu í mölinni, virkjast sjálfkrafa heilræði heimspekingsins og aldingjans (Sage) Jiddu Krishnamurti; geturðu rýnt, til fulls, og dvalið við?* Þetta eru engin ný sannindi. Allir sem iðka kyrrð, og hafa gert Tíma og Þolinmæði að vinum sínum, kunna þetta. Kyrrðin og Djúpið, eiga sína eðlisfræði, og rétt eins og Nítsjé benti á, sá er rýnir er rýndur.

Kúnstin er vilji yfir hiki.

Svo minn hélt áfram göngunni, leyfði steinvölunum þrem að nudda und og fangaði löngu grafinn, núinn, og deyfðan sársaukann sem þær hjúpa. Smámsaman losnaði um steinvölurnar í mölinni, hugurinn rýmkaðist, ímyndunar aflið tók við, hvað ef, eða hinn, eða þetta.

Við gönguhringinn eru steinar á einum stað, sem hægt er að setjast á og horfa þar á hvar himininn rennur saman við grasflatir hér á heiðinni, og hvar hús og bílar og annað mannaumrót, sindrar á saumunum þar á milli.

Minn settist á uppáhalds steininn, leyfði öllu því er sést og þytur að doka við og dansa við vitund, vilja og leifar af von*. Smám saman sá hann gjöf valanna þriggja. Sá söguna sem vatt sér fram frá þeim öllum, sá hvernig hans eigin þáttur, var aðeins einn þráður af þrem, jafnvel fimm, og völurnar höfðu slípað af sér nibburnar. Engin und, ekkert sár, aðeins minningar, án brúna. Mjúkar, slípaðar kristalsvölur, djásn.

Morguninn eftir hafði þar sem áður var und, fæðst eitthvað nýtt, sem ekki var áður. Mýkra, teygjanlegra, vakrara, glaðlegra, þrautseigara. Þar sem áður var hálfgleymd sorg, var nú sköpun.

Mölin leynir á sér.

Einföldun:

Ef þú tekur krónupeníng, má vera fimmtíu eða hundrað krónu peníngur, og rýnir framhliðina, er um að ræða flatan hringlaga disk. Ef þú mælir þvermálið geturðu fundið radíusinn, og þá geturðu reiknað ummálið: tveir sinnum Pí sinnum Radíus, eða Þvermál sinnum Pí.

Þannig sjáum við veruleikann, við sjáum framhliðina, og þurfum [stundum]* reiknireglu til að vita það. Þegar við áttum okkur á lygunum - sem Antivistar og Samsæraskýrendur uppnefna að sjá Sannleikann (um lýgina), sjáum við að diskurinn eða krónupeníngurinn, hefur einnig bakhlið.

Þvílík vitundarbreyting; við sjáum nú tvenna veruleika.

Þetta er rangt.

Diskurinn eða krónupeníngurinn hefur þykkt. Ef þú veist ummálið, sem við getum reiknað, og ef við mælum þykktina, getum við fundið út flötinn! Framhliðin hefur flatarmál og bakhliðin hefur flatarmál og röndin/hliðin/þykktin hefur einnig flatarmál, og það flatarmál er síst minna en hinna tveggja.

Sumar hliðar/rendur á diskum og krónumynt, hafa rifflur, þær auka lengdina á ummálinu um helming og þar af leiðandi flötinn sem rýna má.

Eins er með Húmskiptin (Twilight: Húm, Rökkur, Ljósaskipti, ...). Ef þú rýnir hnött veruleikans, og yfirfærir t.d. á Mánann, sérðu framhlið mánans, og þú veist af bakhliðinni, en sérðu húmhliðina (Twilight Zone)?

Hvað eiga Antivistar, Samsæraskýrendur og Almenningur allir sameiginlegt og hvernig virkar sú hliðvarsla sem viðheldur trú þeirra, sem aftur staðfærir (Manifests) þann veruleika sem fangar alla þrjá og leiðtoga allra þessara þriggja?

Gólem, Gargoyle, Gólem ... fyndnasti galdur Sögunnar.

Við minntumst nýverið á að vopn Persusar gegn Medúsu og snákahvísli hennar, eru búin til úr náttúrukröftum ... sem er soldið duló. Reglulega minnumst við á völundarhús sjöþúsund spegla, því allt sem þú heldur að þú vitir eða skiljir, er afmynduð sjálfsmynd, af ýmsu tagi, og það er ekki spegillinn sem afmyndar, heldur tæld skrímslisverundin (Demos, Abominate Phenomen, Monstrosity (see Black Law)...

 

 

* J.K. á ensku: Can you observe, totally, and stay with it.

* Við biðjum kynskipta vini afsökunar á neikvæðri [við]tengingu. Ekki hina. Ef þú ert í yfirborðinu, fattarðu ekkert, sama hve vel það er útskýrt.

* Vonin er ein af illskum þeim er Pandóra hleypti upp úr völundnum. Örvænting er það eina sem þú átt og getur treyst; þar finnurðu styrk þinn og vilja.

* Stundum! Uppáhalds orðið mitt, á eftir Kannski, og þar á eftir Hugsanlega.