Stórasta gleymdasta samsæriskenningin

Sumir fatta hversu djúpt eftirfarandi er en fyrir þá sem vita hvernig búið er að fjarlægja viss orð og hugtök (eða umbreyta) úr Bibbunum og lauma inn Míþraískri skurðgoðadýrkun (Þrenningarraungun*) í staðinn, eretta hrópandi augljóst:

• Talið við Föðurinn, milliliðalaust. --Jesú
• Gerum Jesú að Föðurnum. --Kristindómur

 

 

Minn var að kaupa tvennar enskuritaðar Bibbur í vor. Aðallega til að lesa textana í vissu flæði t.d. ef þú kaupir KJV (King James Version) frægustu enskurituðu bibbuna, sem er fínasta útgáfa, þá færðu öll vers með línuskiptingu, en minn vill frekar lesa bibbur með versanúmerum í flæði textans.

Flestar Íslenskar bibbuútgáfur hafa númerin í flæði, en vissulega geta línuskiptu versin verið ágæt í mörgum tilfellum við uppflettingar.

Til eru ýmsar útgáfur t.d. er til ein Íslensk útgáfa þar sem versanúmerin eru utan við textann og tvöfalt orðabil í textanum þar sem númerið hefði annars verið - soldið óþægilegt í fyrstu en venst ágætlega.

Tökum snúning á þessum með KJV, en það er áherslan á versin. Minn notar stundum smádjók fyrir svona. "Þú veist að ritað stendur, og hann gekk út og hengdi sig." Flestir jánka því að hafa heyrt það. Svo við bætum við "það er einnig ritað, far og ger slíkt hið sama."

Púnkturinn er líklega augljós, en í efnishyggju (bókstafstrú) hættir fólki til að taka versin sem heilagan bókstaf, yfirleitt ein og sér, en það er ekki þannig sem ritningarnar eru hugsaðar. Í raun er versið eitt og sér [yfirleitt] merkingarlaust án kaflans.

Tökum annað dæmi. Þú hefur heyrt um boðorðin tíu! Allir hafa séð þau upprituð, sem hafa farið í sunnudagaskóla eða álíka.

Boðorðin tíu eru vel þekkt. Hins vegar ef þú lest 20. kafla Annarrar Mósebókar (Exodus), er augljóst að þau eru hluti víðara samhengis. Sé allur kaflinn lesinn sem sáttmálinn um Guðsríki, blasir við að boðorðin eru ekki tíu, heldur er um að ræða tólf til fjórtán ákvæði tiltekins sáttmála og séu þau öll rýnd í samhengi, blasir við allt önnur merking.

Hér má skjóta inn, að færsluritara kom á óvart, þegar hann pantaði lénin divinstate.net og divinestate.org að þau væru yfirleitt laus, og hann hefði getað fengið fleiri. Allar útgáfur Eingyðistrúarinnar játa trú á endurkomu þessa, en allar hafa afvegaleiðst!

Þegar við rýnum t.d. boðskap Jósúa Maríusonar, blasir við að hann var/er að boða endurris þess ríkis sem Móse hafði milligöngu fyrir árið 2448 AM (1312 BC) við Fjallið Helga á sínum tíma, og spannaði meirihluta jarðar í 430 ár. Þegar við skiljum þetta, sjáum við fljótt hvernig samsæri postulanna ellefu yfirtók og umbreytti (Subverted) því sem Jósúa boðaði; en þeir stofnsettu sitt eigið Sovéska Kommúnistaríki - grínlaust - enda var Heimsveldunum gefið veiðileyfi á þá síðar.

Ef maður les texta ritninganna, með hugmyndir og útskýringar að leiðarljósi, sem prestar, guðfræðingar - og aðrir vísindamenn trúarbragðakommúnismans - prédika eða innprenta, sér maður textann með þeirra síu frekar en hvað ritningin er að kenna.

Til að mynda hafa nær allar deildir trúarinnar sammælst um að endurreisa siðfall Salómonsríkisins (en hann var síðasti konungur þess ríkis sem reis með Saúl forvera Davíðs) - sem þær ýmist nefna Guðsríki, Kristríki eða Khalífaríki - og eru því allir blindir á að ritningar varðveita sumar sögur svo gaumgæfnir (Discerned) sjái hvað varast beri. Þannig séð er Postulasagan, sem segir frá tilurð hins Postullega Sovéts, rétt eins og sögurnar af Salómonsríkinu og hinum tveim siðrofs ríkjum sem spruttu af því, varnaðarorð!

Rétt eins og með Siðfræði Jósúa Maríusonar og Siðfræði Saúls frá Tarsus (Páls postula), að þær eru [gjör]ólíkar - þó sumt skarist ágætlega (Venn diagram) - og kirkjufræðingarnir velja ávallt hinn síðarnefnda fram yfir. Þegar maður skilur auk þess að ritstjórn Rómverska Heimsveldisins tók saman ritningar Nýja Testamentis, undir vernd Míþraístans og Frímúrans Konstínusar Mikla sonar Helenu og Konstantíusar Klórusar, áttar maður sig á að verið var að fela eitthvað með klassískum hætti.

Saga er sögð, útskýring er útgefin, ritningarnar hverfa í skuggann, og sú útgáfa þeirra sem var þar undir; kyrfilega læst oní skúffu. Jei; Vírus!

Ef þú lest Íslenskar Bibbur af gaumgæfni sést t.d. viðurkenning á í 2. Mósebók 6:2-4, að Drottinn er ekki það sem Gamla testamentið fjallar um, heldur í fyrstu El Shaddai (El sjaddaí) sem var það heiti er Abraham þekkti og Jahve / Jehóva (YHWH, JHVH) sem Móse og eftirmenn hans þekktu.

Þegar þú rýnir ýmsar enskuritaðar Bibbur, er undir hælinn lagt hvort þetta sé viðurkennt eða ekki. Til er Íslensk Biblía sem hefur "Jahve" nafngiftina á öllum réttum 6800 stöðum Eldra testamentis (Eldri vitnisburðar) en rétt staðsetning nafns Guðs er óþekkt í Nýja testamenti (Síðari vitnisburður). Til eru enskuritaðar ritningar með nafngiftinni rétt staðsettri í Eldra og með ályktunarstaðsetningum í Síðara.

En ef maður veit þetta ekki, og jafnvel þó maður viti þetta, ef búið er að segja manni að þetta skipti engu máli, þá hvað? Hvaða Guðs beinir þú bænum þínum til? Hvers vegna er Ba-al, Mólokk og Astarte og fleiri látnir halda heitum sínum?

Veistu hvaða hjúp Astarte notar á okkar tímum, eða af eitri henni Atrazine og áhrifum glæðingar hennar fyrir Umbreyti (Trans) fólk? Veistu hvaða vættur glæðir Glyphosate inn í blóðið og geldir sæði karla og egg kvenna?

Báðar enskurituðu ritningar sem minn var að kaupa falla á bómullarprófinu hvað varðar skírskotanir til allra orðbirtinga Nafns Guðs, og önnur algjörlega en notar neðanmáls útskýringar á ýmsum stöðum til að slípa inn kenningar á ýmsu í Eldra til að útskýra rangtúlkanir í Síðara og með beinum hætti breyta Föðurnum í Soninn.

Sú útgáfa er Réttrúnaðar* (Orthodox) og rétt eins og hin sem minn keypti í vor sem er Mótmælenda (Protestant, Presbyterian), báðar í vönduðu upplagi í alla staði, pappír, texti uppsetning, band, allt vandað og gott efni, en ef maður veit hvar skóinn kreppir, veit maður það. Þess má geta að Réttrúnaðar kirkjan er bæði Siðfræðilega og Guðfræðilega mjög vönduð og virðingarverð stofnun og minn hefur ánægju af að lesa Bibbuna þeirra, og minn veit fyrirfram hversu mikla áherslu þeir leggja á Soninn, svo alltílæ.

Mergurinn málsins, rétt eins og meirihluti manna (bæði Mann-kyns og Mann-fólks) fann á eigin skinni, eigin vitum og eigin blóði, undanfarin fimm ár; það borgar sig [alltaf] að þekkja samsæriskenningar, og umfram allt að skilja greiningarnar sem þær eru notaðar til að fela.

Við minntumst á bókstafstrú, en hún er lævís og undirförul, þó hún æði um huga og hjörtu með látum og hávaða. Það er augljóst, þegar menn skilja eðli Efnishyggjunnar (Materialism) en Bókstafstrú (Fundamentalism) og yfirborðshyggja (Prententiousness) eru dætur hennar. Við sjáum þetta vel í þeim Húmanisma sem tröllríður heimsmyndum flestra á jörðinni í dag.

Við segjum heimsmyndum því t.d. Heimsmynd Marxista og Fasista og Sósíalista er ekki öll hin sama, þó grunn Heimssýn þeirra sé sú sama. Við greindum þetta vandlega í Arkívinu gegnum árin, og rituðum ítarlega skilgreiningu (á ensku) fyrir mörgum árum sem enn heldur fullkomlega vatni sem lýsing á því hvernig sjö heimssýnir hafa glætt (Inspired) rúmlega 21eina heimsmynd (7x3) undanfarin 5785 ár, og tælt huga og sálir til allskyns villu.

Á sama tíma komu opinberanir varðandi Innsiglin sjö, sem kröfðust einnig áræðni að fjalla um, en hafa haldið vatni. Þetta efni hefur þolað öldugang tímans, og var því spáð að innsiglin sem opnuðust, myndu hefja lokanir eftir 2016, sem hefur verið að rætast undanfarinn áratug, og mætti fjalla um (sem viðbót við Arkívið, sem annars er lokið), en sjáum til.

 

 

Þessar greiningar eru byggðar á opinberun sem glæddi skilning á eldri opinberum, svosem spáð hafði verið fyrir um. [Munum að Eingyðistrúin byggist á Opinberunarheimspeki.] Hægt hefði verið um vik að afmá téða opinberun sem persónulega hugvillu, og reiða sig á útgefna bókstafi sem túlka téðar eldri opinberanir, og skrifa því ekkert og vitna frekar um gufur og ský leirburðar og bergmáls.

Við afréðum að hætta okkur út á hálan ís, rannsökuðum eldri vitnisburði (Testimonies), bárum saman við Sagnfræði og Merkingarfræði (Semiologia, Semantics) og rýndum þær heimsmyndir sem þekktar eru síðan og tókum téðar heimsmyndir og settum í samlegð þ.e. hópuðum (Grouped) með sameiginlegum grunnþáttum, og þannig framkölluðu sig grunnsýnir þeirra.

Í ljós kom að sýnir Jóhannesar voru/eru dýpri viska en okkur var sagt og þó djúpar fyrir.

Já, við beittum verkfræði agaðrar heimspeki á þessar opinberanir og fengum út það sem Eingyðistrúin kennir. Þú uppfræðir sjálfan þig, þú gaumgæfir, þú rýnir í glæðinguna (s.s. Saúl frá Tarsus kenndi) og þú síðan leyfir þínum besta vini, Tíma og Tilviljun - samlegðaráhrifa (Synergies) - að marínera. Ef útkoman stendur sem steinvarða í stormi, þá er hún [hugsanlega] skjól fyrir vindum.

Tökum til dæmis Þrenningarraunguna - Þrenningarkenninguna - sem allur Kristindómur er loddaður í að tilbiðja síðan 325 AD. Það er nákvæmlega ekkert í ritningunum sem styður þessa Guðfræði, þvert á móti.

Vissulega eru ýmis "hengja sig slíkt hið sama" vers sem notuð eru í kenningunni, og fólk sem í grunninn væri gaumgæft tæki eftir en þorir e.t.v. ekki að skauta ísinn vegna tannanna þriggja (Félags-, Efnis-, Valdhyggju) sem Daníel spáði, sem mæla formælingar, sem Jóhannes Postuli og Spámaður staðfesti þegar hann benti á hornin sjö (sýnir) og þrjú (eiturtennur) eða tíu horn á Dýrinu sem aftur hjúpar hið dýrslega í mannlegri skammsýni og spillingu (sex* í þriðja veldi, 6*6*6), eða mannleg spilling í hið óendanlega.

Bíðum nú við, það er einmitt eitt orð sem öðru fremur er notað til að negla Þrenningar-raunguna en það er í upphafi Fagnaðarerindis (Gospel) Jóhannesar, sem ranglega er nefnt á Íslensku, Guðspjall. En þar er einn bókstafur notaður til að rita "og orðið var Guð" frekar en "orðið var guðdómlegt." Samanber á ensku "and the Logos was God" eða "the Logos was [a] god/divine/godly."

Ýmsir hafa rýnt upprunalegu grísku og arameísku textana sem hér liggja til grundvallar og komist einmitt að því að hið síðarnefnda er upprunalega merkingin, og viti menn, sú merking á sér stoð sem rauðan dul-(meta)-þráð í gegnum allar ritningar, Eldra testamentis, Síðara testamentis og Endurflutnings (Kór-an, Qur-an) þann sem kenndur er við Spámann Guðs, Múhameð.

Ha, en kristnir segja Mumma vera falsspámann!

Bíddu nú við; ef þú rýnir allar þessar ritningar í samlegð (Synergy) sérðu engan falsboðskap. Siðfræði og Guðfræði og Vitnisburður allra þriggja ritninga er sá sami og allar styðja þær hver aðra. Allar viðurkenna þær vitnisburð genginna Spámanna* Guðs.

Minn hefur lesið þrjár enskuritaðar útgáfur Endurflutnings (Qur-an, Re-iteration) og tvær íslenskar þýðingar og rýnt efni þeirra ítarlega og einnig lesið stuðningsrit. Til gamans má nefna að sumar þær útgáfur sem lesnar voru, eru ýmist með versin línuskipt eða í textaflæði, og viti menn, allar góðar.

Bíddu nú við; Logos! Það er einmitt málið. Flestir sjá það sem Jesú, aðrir sem Erkiengilinn (Mikael)*, aðrir sem djúpa merkingarfræði.

Allt er í raun frumspeki; Logos!

Að skilja hvað hugtak er og hvers vægi það veldur. Að skilja fimm skref hugtaks, a) hugmynd, b) lýsing hugmyndar, c) orðmynd/heiti hugmyndar, d) útskýring hugmyndar/merkingar, e) hagnýting hugmyndar. Þetta er leyndardómur sem hulinn er þeim sem eru fastir í formælingum tannanna þriggja sem saman raungusnúa huga fólks og sál, eða vitundarvélun.

 

 

Fyrsti skráði heimspekingur mannfólks, Adam, eyddi árum í að ferðast um alla jörð og rýna allt sem bar fyrir skynfæri hans fimm, og hann lýsti því öllu og gaf því heiti. Hann samdi þannig fyrsta tungumálið og gaf því frumspekilega orðabók. Öll orð og hugtök eru þaðan sprottin. Að því kom að þessi vitri maður kynntist frómri konu, fyrsta skráða Spámann Guðs, Evu, og þau tóku höndum saman: Fyrsta Eingyðisfólkið!

Þegar þeim var loks ljóst hvernig hnattrænt Siðfall var að gerjast á þeirra tímum og hverrar náttúru það væri, settu þau saman dýpstu skilningssögu sem sögð hefur verið, drógu ekkert undan sem máli skipti og eyddu engum flækjum í flúr, og þau slípuðu vandlega. Hann af heimspekilegri visku og hún af opinberunardýpt, þannig var hagað til að sagan myndi lifa um aldir áður en ritmál og verkfræði yrði aftur upp fundin, og lagskipting hennar væri óþrjótandi lind fjölæringjum og aldingjum (Perennials and Sages).

Sagan lifði næsta hnattræna Siðfall, á dögum Nóa og sona hans, og kvenna þeirra og barna. Hún mun lifa yfirstandandi Siðfall og vísa veg um ókomnar aldir.

Þegar Guð fyrst sagði, verði ljós, hafði það merkingu. Svosem Mummi ritaði varðandi Jesú, sem hann viðurkenndi sem mesta Spámann Guðs, og Messías er koma skyldi aftur, ekki velta þér of mikið upp úr hvernig það var hægt að hann væri eingetinn, það dugar Guði að segja Verði og það Er.

Minn myndi þó bæta við, þú skilur þetta betur á grúfu í mölinni.

Minn hefur í mörg ár gagnrýnt dulspekinga (Mysticist) samtímans, sem glíma við allskyns andleg vanfræði og halda sig læra dulfræði (Mysticalism). Nær ekkert er til um fjölgyðistrúarnar, Rómversku, Grísku, Íslensku, nema úr ritum ýmist Frímúra og Kaþólskra fræðimanna. Öll andleg rit undanfarnar tvær aldir, eru að mestu komin úr hugveitum Konunglegra Breskra Klúbba, sem oft eru markaðsmerktir (markbrenndir)(Branded) sem Tavistock Society. Fólk sem grúskar í allskyns andlegum fræðum og gleypir þar við allskonar, sér oft ekki þá Stýrðu Andstöðu sem Fræðimenn Faraós* hafa búið til í gegnum aldirnar og þau fræði sem notuð eru til að villa um fyrir þér í völundarhúsi sjöþúsund spegla.

Ef minn hefði ekki rekist á undanvillinga í Kristindómi, fyrir hartnær fjörutíu árum, sem vissu suma falda leyndardóma ritninganna, hefði þessi færsla aldrei orðið til. Minn væri þá að lesa sama efni frá Tavistock og Eranos Society og allir hinir, og belgingslega krefjast þess til hægri og vinstri að fólk beygði sig fyrir Sannleikanum.

Bíddu nú við.

Á dögum Jósúa Maríusonar, var hugtakið Sannleikur, gæluyrði fyrir annað orð sem enn er vel þekkt, Hashem (Ég er). Í hvert einasta tilfelli sem Jósúa benti til Sannleikans, benti hann á "Ég er" sem Hashem, eða Föðurinn, en í engu á sjálfan sig. Fyrir honum, og öðrum gaumgæfnum gegnum aldirnar, er aðeins einn Sannleikur, hið óorsakaða, eða óhvatta (Uncaused) svo vitnað sé í heilagan Tómas Aquinas.

Hashem (Ég er) er Sannleikurinn, Vegurinn og Lífið. --Jesú

"Segðu Hebreum að Hashem (Ég er) hafi sent þig til þeirra. --Móse/Exodus

Í sköpuðum heimi, er allt lýgi, líka ég, því hið skapaða er skáldað og getur því ekki verið Satt. Aðeins Skapari Alheimsins er sannur, og hver mannleg sál getur aðeins orðið sönn, að Hann gangist við henni, ekki fyrir trú, ekki fyrir verk, ekki fyrir neitt, nema ættleiðingu, en hún gerist í kyrrð huga og sálar og er ekki auglýst eða yfirlýst.

Þeir heyrðu allir náttúruna (Sköpunarverkið) enduróma: Þetta er minn ættleiddi sonur sem ég hef velþóknun á. Takið mark á honum.

Síðari þýðingar breyttessu (Lost in translation)

Þetta er leyndardómur alls, því krókótta einstígið, er aðeins fært, að Faðirinn leiði þig. Þegar svo er, umbreytist breiðstræti múgsefjunar og raungusegða (Dialectis) í andstyggð - frá þér séð - og hið krókótta er leiðin eina, og þar er hvert skref létt, hversu erfitt sem það er. Engin hugmyndafræði (Ideology)(eða félag[, söfnuður]) getur sneitt* þessa köku.

 

 

Skiptir í þessu samhengi einhverju máli þó minn rýni ritningar af ýmsu tagi, og hvessi sig við sumu, eða þó vinir hans og kunningjar elski allskyns sem hann fussar við?

Nei.

En skiptir þá eikkað máli hér í Helvíti?

Nei.

Hvers vegna erum við þá til?

Góð spurning. Get ekki svarað góðum spurningum.

Spurðu frekar Þúveisthvern.

 

Úr einu í annað - því færslan þröngvaði sér framfyrir uppfitið á prjónunum.

Út var að koma fræðilega unnin skýrsla um stríð ESB mafíunnar gegn huganum þínum, en það er bara pínkupons samsæri, í öldugangi tímans.

• https://brussels.mcc.hu/news/manufacturing-misinformation-the-eu-funded-propaganda-war-against-free-speech-1

Þá er annað soldið skemmtilegt þessa dagana hér á Stórastamöggins - þó tengt heildarfærslunni - en það er nýja presta-handbók Djöflakirkjunnar, sem uppnefnist Lútersk Evangelíska Kirkjan, eða Þjóðkirkjan. Já, þessi kirkja iðkar bókstaflega djöflamessur og djöflakenningar, en hver er að telja.

Margir hafa hnýtt í að handbókin noti orðmyndina Allah, eins og það sé einhverskonar Guðlast. Sem það er ekki - og þetta er ritað án þess að minn hafi lesið samhengi versins. Orðið Allah, er Arameíska og merkir Guð. Þegar Jesú sagði Guð, sagði hann Allah. Allir kristnir söfnuðir í Vestur Asíu (Miðausturlönd) nota orðmyndina Allah fyrir Guð.

Gaumgæfni virkar. --Adam

Glædd gaumgæfni, væni minn. --Eva

 

Megnið af tónlist færslunnar er í boði Seraphim bit-Kharibi - Réttrúnaðar munkur frá Sýrlandi sem býr í Georgíu. Þó minn riti af hroka varðandi ýmsar útgáfur Eingyðistrúarinnar og gefi lítið fyrir sumt sem þær kenna, ber minn djúpa virðingu fyrir öllu trúuðu fólki allra trúarbragða, Siðfræði þess og gaumgæfni(Discernment). Þá er oft þannig, að til að vita eitthvað verðmætt, þarf maður fyrst að vita lýgina um það, næst stýrðu upplýsinguna um lýgina, og síðan földu brotabrotin, og loks glæðingu ef býðst. Eða svo hefur hrímstígurinn kennt.

Til gamans má taka fram að útskýra mætti Leyndardóm Heilagrar Þrenningar sem annars er hvergi útskýrður því tilbiðjendur hennar ráða oft ekki við eigin kenningar frekar en Marxistar, Fasistar og aðrir Félags og Valdhyggju vitringar - og þá án þess að Guðlasta eins og Kristindómur hefur ástundað í sautján aldir. En það væri aðeins íþrótt og egó. Hitt er annað, að Ljósengill Kristíanismans vék fyrir Ljósengli Húmanismans 1551 AD, og að Kristnar kirkjur eru unnvörpum í ljósum logum um heim allan síðan 11. mars 2020, ætti að segja gaumgæfnum meir en hér verður reynt, og að Húmanisminn vék 2020 fyrir áttundu Heimssýn sem enn er ekki opinberuð, og enginn getur í dag gert sér í hugarlund ...

 

Góðar stundir.

 

Loks minnum við á, ef við ritum eitthvað nothæft, þakkið þúveisthverjum, en ónothæft eru okkar vansar.

 

Morgan James er frábær söngkona, en minn hlustar aldrei á neitt með henni því hann þolir henni ekki að hafa sett upp Jesus Christ Superstar með sjálfa sig sem Jesú. Því er viðeigandi að við setjum hér besta lagið úr verkinu með hana á mækinum.

Steve Balsamo útgáfan er þó best og Glenn Carter útgáfan næstbest.

 

 

Að lokum.

Öldungur nokkur sem stundar laugarnar, sagði nýlega eftirfarandi: "Það er mikilvægt að öll vers allra Biblía á öllum tungumálum séu rétt, því þannig hafa margir lært ný tungumál í gegnum aldirnar og gætu haldið því áfram ef ekki væri verið að nútímavæða þær.

 

 

* Minn ritar ekki þrjá bókstafi saman, því ritum við Rétttrúnaðar sem Réttrúnaðar. Varðandi leyndardóminn um ritstílinn sjálfan, þarf aðeins að lesa fyrsta kafla Sálmsins um blómið, til að vita hvaðan hann er skældur.

* Talan sex í Eingyðistrúnni táknar hið dýrslega í mannlegu eðli, s.s. múgsefjun, raungusnúning, undirróður, sundrungu, mannvonsku (Wicked), allt þetta vonda sem lesandinn er laus við.

* Þrenningaraungun, þ.e. raungusegð - Dialectic eða "Trinitarian Dialectics."

* Við gerum greinarmun á hástaf og lágstaf, Spámaður [Guðs] er ekki hið sama og spámaður/spámiðill.

* Aðeins einn Erkiengill - Engill Sáttmálans/Arkarinnar - er í ritningum, ekki fleiri og ekki færri, og skýrt er að það er ljósengillinn Mikael. Reyndar er hugtakið útvíkkað í Endurflutningi, en það hefur sínar ástæður, gaumgæfnum.

* Hugtakið Fræðimenn Faraós, var smánaryrði Móse og lærisveina hans, yfir þá sem öldum síðar var uppnefnt farísear og fræðimenn [valdsins], enn síðar guðfræðingar og skólaspekingar og á okkar tímum vísindamenn. Bibban útskýrir vel galdra þeirra og töfra (Magick and Illusions).

Hér mætti fara dýpra ofan í t.d. á dögum Guðdómlega ríkisins sem Móse hafði milligöngu um, að þegnar þess forðuðust að nota velflesta þá verkfræði sem þykir sjálfsögð í dag, og þegar merkingarfræði boðunarstarfs Jesú opinberast sést hvernig hann leitaðist við að staðfesta. Þetta kemur vel fram, en rýna þarf lagskipt og gaumgæfa orð og hugtök.

* Sneitt kökuna, smurt brauðið; "No ideology can cut it."