Kommúnistar og Marxistar hafa engin grunngildi (Principles)

Ég held að jafnvel rugguhestar hafi fattað að allt varðandi Hrunið 2008, var sviðsetning hnattrænna Marxista (uppn. glóbalistar)* til að a) yfirtaka bankakerfi heimsins, b) hirða allt að þriðjungi eigna millistéttar Vesturlanda og c) stokka upp stjórnmálum og embættum sjálfum sér í hag.

Vafalaust hefur það ekki farið framhjá neinum, að sömu fjölmerðir og skrúbbuðu huga okkar með þeirri sápu, eru þeir sömu og seldu Lygapláguna og Eitursprautuna.

Fyrirbærið "Sérstakur saksóknari" er í hugum þeirra sem sjá þetta, hræsnisfullt farsaheit. Þegar embætti eða opinber stofnun veit af glæp, ber honum skylda til að kæra, jafnvel þó hann telji "málið ekki líklegt til sakfellingar" því útgefin kæra og dómsfyrirtaka, verður að opinberri skráningu og getur síðar veitt stoð fyrir ítarlegri afpökkun síðar.

Samanber:

"Stofn­end­ur PPP voru kærðir fyr­ir þagn­ar­skyldu­brot 2012, grunaðir um að hafa tekið gögn ófrjálsri hendi frá sér­stök­um sak­sókn­ara. Sak­sókn­ari taldi málið ekki lík­legt til sak­fell­ing­ar og gaf ekki út ákæru."

Þegar kommúnistar og marxistar ásaka aðra um eitthvað s.s. að hafa engin grunngildi, eru þeir að lýsa sjálfum sér. Rétt eins og þegar maður svarar þeim, koma engar málefnalegar röksemdir, heldur meiðyrði og frekjulegt einelti.

Í fyrstu réttarhöldunum yfir Ernst Zundel - blessuð minning - í Kanada á sínum tíma, dró hann til vitnisburðar færustu og vönduðustu sérfræðinga heimsins, sem þekktu til þess máls sem hann var kærður fyrir. Út úr því kom vandað rit með öllum rökum og mótrökum, rit sem margir hafa niðurhalað og sett í geymslu. Talsvert fjaðrafok var síðar smíðað af hatursfólki Zundel, til hliðvörslu og jaðarsetningar á þessu.

Það breytir ekki því, að ritið er til, og margir vandaðir hafa kynnt sér vel. Enn fleiri hafa djöflakennt (Demonized) Zundel, í gegnum árin en aldrei málefnalega, því Zionistar, Fasistar og Marxistar vinna aldrei neina heimavinnu, líf þeirra er áburður og raungusegð, eyðilegging, rán og dráp.

Akkúrat; dómsmál - hvort heldur það er líklegt til sakfellingar eða ekki - er einn skotheldasti vitnisburður sem smíðaður er. Margir í heiminum sem hafa eitthvað að segja, eru látnir í friði á meðan þeir ná lítilli athygli, því þegar veitst er að þeim, getur það endað t.d. í meiðyrðamáli, og þá geta þeir - sem vit hafa á þessum snúningi - tryggt bókun rekjanlegs vitnisburðar og sönnunargagna.

Eitt sinn var til embættismaður, sem var skeytingarlaus um afleiðingar gerða sinna hvað annað fólk varðar. Hann var einnig rokgjarn til málssókna ef hentaði skapsmunum hans. Eitt sinn rústaði hann frama og mannorði einhvers, sem skrifaði bók um þau málefni er þeim tengdust, og stillti frásöguna þannig að embættismaðurinn gæti ekki stillt sig um málaferli. Ráðgjafar hans stöðvuðu hann.

Margt er skrýtið í kýrhausum. Því penninn er því aðeins máttugri sverðinu, að hann riti a) einhverju sem fólk trúir eða b) riti og visti opinber gögn.

 

* Við notum aldrei fúskyrðið glóbalistar, því hnattrænir Marxistar eru Marxistar. Ef ætlan er að ræða eitthvað, er ætíð betra að vera nákvæmur, þó heiti séu stirð, því þau eru aðeins stirð vegna notkunarleysis. Árið 2018 sagði fólk "ha?" ef maður notaði heitið Marxisti, nú aldrei. Rétt eins og með fúskyrðið Djúpríki, sem er meitlunarsegð með skírskotun til dulvitundar, því enginn þekkir eigin undirvitund og því máttvana gegn henni og því var "djúpríkið" smíðað og markaðssett til að afvopna þig - því notum við þess í stað "feitríkið" því við getum vel sett báknið í megrun.

Sem vekur þá spurningu hvort einhver í Trömp hópnum hafi rýnt Arkívið, og af mörgum fleiri ástæðum en þessari  ...

„Gengur gegn öllum prinsippum“