Fjöl-kosningar aldarinnar

Það eru reyndar svo margar "kosningar aldarinnar" á þessum fyrsta aldarfjórðungi, að vandi er um flokkun. Hitt er annað, að "kosningar aldarinnar" hafa bæði átt sér stað í Þýskalandi og Bretalandi, nú á skömmum tíma.

 

 

Það sem er áhugavert í Þýskalandi, er að Evrópumarxistar keppast um að djöflamerkja AfD í Þýskalandi, sem nasista og fasista flokk, hægri öfga hóp og þar eftir götunum.

Enginn vestrænna fjölmiðla fræðir almenning á að meirihluti kjósenda AfD er fólkið sem reif Berlínarmúrinn og skúbbaði Heimsmarxisma Austur Evrópu frá völdum; fólk sem vildi ekki skúbba þeim til valda á Vesturlöndum með þeim hörmulegu afleiðingum sem hefði mátt sjá fyrir.

Fyrir fáeinum árum tók fjölmiðlamellan Piers Morgan eitt fjölmargra viðtala sinna við Nigel FarageOliver Cromwell II - en á þeim tíma var Farage ennþá viðriðinn UKIP, flokk sem hann stofnaði en yfirgaf eftir að sá var yfirtekinn af flugumennum og útsendurum kommúnista og annarra varga.

Í viðtalinu segir P.M. "það er merkilegt, er það ekki, að eftir 20 ára baráttu, hefur ykkur (UKIP) ekki enn tekist að koma manni á þing?" Farage svaraði snöggur upp á lagið, eins og honum einum er lagið "eigum við að ræða kosningakerfið á Bretlandseyjum?"

Piers Morgan skipti þá hraðar um umræðuefni en nokkurn tíma hefur sést í fjölmiðlum á þessari öld. Minn var fljótur að hefja grúsk á Netinu, hvernig virkar kosningakerfi Bretakóngs (þá drottningar) og eftir talsvert klóríhaus og djúpan lestur, gafst minn upp.

Eftir að Farage yfirgaf UKIP, stofnaði hann Brexit flokk, sem var skipulagður á allt annan hátt en áður*, og ljóst var þeim sem fylgdust með, að langtíma átakatækni (Strategy) lá til grundvallar, og að ný valsbrögð (Tactics) væru í slípun. Eftir Brexit þjóðaratkvæðagreiðsluna, 2016, var ljóst að eitthvað nýtt væri í uppsiglingu í Kóngsins Bretalandi, en í þjóðfélagsbreytingum, er minna um rofa og meira um ölduhreyfingar á sjónarrönd, sem ná ströndu fyrr en varir ef enginn er varinn hafður.

Samanber að margt sem er að gerast þessi misserin bæði í Evrópu og Norður Ameríku, hófst fyrir meir en áratug. Rétt eins og með átökin í Austur-Þýskalandi 1988 og 1989, að ekkert gerist í tómarúmi eða skyndilega, nema í heimi leirmenna og bergmálsbrúða sem lifa í innprentunar núinu.

[

Við getum rætt Trömp fram og til baka, en það er fáheyrt í Vestrænum stjórnmálum, hvernig Bandaríski Alþýðuflokkurinn (Democrats) reyndi þráfaldlega að koma forseta Sambandsríkisins í fangelsi með allskyns lagahernaði (Lawfare) og sambærilegt er áberandi í Rúmeníu og Frakklandi, og víðar.

Þá er merkilegt að Blackrock peningamaskínan á nær alla valdaforingja Vesturlanda í dag. Merkilegast af öllu er þó að fólk hérlendis trúir enn á Sósíalískan-Marxisma, hvernig svo sem merðir hinnar kerfislægu mannvonsku bókstaflega nauðga tilveru þess, þekkingu, og blóði.

]

Í fyrra voru áhugaverðar þingkosningar í Bretlandi sem við minntumst lítillega á í færslu með tölfræðilegri uppsetningu. Það sem við ræddum ekki í téðri færslu, því við héldum það vera augljóst, er að niðurstöðurnar sem gáfu Verkamannaflokk Bretakóngs óvenju mörg þingsæti (sjá töflu) sýndu svart á hvítu að kerfið er elítuvél[abrögð] en ekki lýðræðistól.

Þetta er einmitt það sem er áhugavert, bæði þegar Reform flokkur Farage rauk inn á þing í fyrra, og nú svo til sópaði til sín borgum og héruðum Bretaveldis á vordögum. Sé það ekki ljóst nú þegar; elítan sem þú heldur að þú kjósir og hirðir af þér aleiguna ásamt blóðinu í þér; fræðir þig ekki.

Að öllu þessu sögðu, er ekkert dám tekið af hvort hægri-hreyfingar þær sem nú eru rísandi beggja vegna Atlants ála, séu betri eða verri en þær marxista hreyfingar sem fólk er unnvörpum að snúa baki við. Töframenn Faraós þróuðu fyrir fjögur til fimm þúsund árum, hvernig haga megi pólitískum seglum eftir dulvitund (Demos) þjóða og safnaða þeirra er elítan lifir á.

 

 

Satt að segja eru hægri-hreyfingarnar líklegri til smala til allsherjar stríðs en Marxistarnir, svo furðulegt sem það kann að virðast í fyrstu, sérstaklega í ljósi þess hvernig hýenur þeirra haga sér í lambskinnum sínum. {Fabian}

Fyrir fáeinum árum bentum við á, með ítarlegum útskýringum, að ljóst væri hvert spádómar ellefta kafla Opinberunar Jóhannesar væru að benda. Að Fasísk-Marxísk heimsátök myndu gerast tvisvar með skömmu tímabili, með hrikalegum afleiðingum fyrir öryggi fólks og líf. Við rýndum m.a. hvernig þessi átök fæddust í fyrra sinnið, og bárum mynstrið saman við það sem er að gerast á okkar tímum, og já, niðurstaðan væri sú að hryllingur væri framundan.

Einnig minntum við á forna segð, sem Dr. Ron Paul gerði fræga, en er mörgum öldum eldri; hugmynd hvers tími er kominn, fæst ekki stöðvuð. Margir hafa nýtt sér þessa hugsun þó Dr. Paul og Victor Hugo séu e.t.v. þekktastir, fyrir setninguna. Jafnvel meistari Jesú notaði hana (hugsunina), en orðaði með annarri setningu.

Vald sem hugur þinn fyrirlítur eða sál þín ekki hlýðir, kafnar í eigin galli.

Svo já, við erum hér að ræða hugmynd sem fæðist eins og skima við sjóndeildarhring í dimmasta skammdegi bæði mannfólks og mannkyns, sýn sem ekki má í orð setja, áttundu sýnina (sem okkur er tíðrætt)*; en fyrst gerist annað. Bylgjuhreyfing sem skekja mun mannhaf jarðar, sem hjúpur (Encapsulation) á hugsun sem fæðist í dimmum huga örvæntingar, margra.

Þegar 144 þúsund manns endurvekja* Þjóðveldið á Þingvöllum, byggt á orðræðu og sáttmála Endurreists Þjóðveldis 2013. Hugmynd sem ekkert hefur að gera með það sem nú sést, en tímgast í kyrrþey, svosem spáð var. Þess vegna hættum við Þjóðveldisfólk, með ákvörðun á Allsherjarþingi í ársbyrjun 2019, að starfa með opinskáum hætti. Því við sáum - í göngu með vættum (samanber bókanir) - að þó draftið væri komið, væri tímgun langt utan dögunar, og best geymd í kyrrð.

Fátt er sorglegra, en þjóð sem ekki þekkir vitjunartíma (Reckoning) þess er hún játar að við kannast.

Sjáðu til; þegar vitnisburður er settur út í ómloðun (Resonance) og tilveru Alheimsins, í samræðu við alla þá vætti og menn sem tekið geta við duldri ómun (Resonates), skiptir engu hvort fyrsti hópurinn heldur áfram starfi sínu eða hvort elíta djöfulsins eyðir öllum textum hópsins og upptökum. Ritskoðun elítu, felst einmitt ekki í því að eyða rituðum né sögðum orðum heldur tæla huga til sjálfhemlunar eigin huga og geldingu innri óms, að kæfa kvika hugsun í fæðingu þess er [fræs] getur.

Aldan er lögð af stað, og allt sem þú ert að sjá í heiminum í dag, er dauðahrygla og hálmstrá, miðstýrðrar firringar. Þannig séð skiptir engu hver nær kosningum, hinna dánu menninga heimsins, píramídakerfi faraós og töframeistara hans eru enn hin sömu.

 

Loks minnum við á: Bannað er að taka mark á Spennulosun og Óreiðuskoðunum.

 

* Eitt sinn hafði færsluritari gefist upp á félagsþáttöku í tveim klúbbum, hverjum á fætur öðrum, með vonbrigðum varðandi heilindi og félagsmótun "viti borins fólks." Þá fæddist hugmynd, hvernig mætti móta sambærilegan klúbb, en til þess var stofnaður klúbbur þar sem gerð var klúbbómtandi tilraunir - ljóst var fyrirfram að sá klúbbur myndi klofna og báðar kvíslar fjara út - en það var engum sagt, heldur geymt. Síðar var stofnaður klúbburinn sem til stóð, og hann er enn til, og þau fáu vandamál sem upp hafa komið, verið auðleyst.

Þó ekki sé ráðlagt óstöðugum, getur verið þess virði, að eyða nýársnótt með kúm í fjósi. Eins og Terence McKenna sagði, There are bold Shamans and there are old Shamans, but there are no old bold Shamans. Þetta er að aðalatriðum rétt.

* Sýnin var fyrst séð af Evu næst skráð af bæði Jesaja og Jeremíasi, að hluta af Esekíel, og loks af Jóhannesi, líklega fleirum - minnum á að Jesú var heillaður af Jóel og Sakaría.

Einhver dýpsti leyndardómur allra spádóma, og tengist hvíta steininum sem enginn veit hver er. Nær allir spádóma túlkendur, láta þetta framhjá sér fara, og hugsanlega allir saman hliðverðir vélabragða. Gaumgæfið (Discern), að engir spádómar Eingyðistrúarinnar hafa verið uppljúkanlegir án síðari lykla sem opinberaðir eru fyrir milligöngu Spámanna Guðs, og er þetta því sem næst undantekningarlaust.

* Að endurreisa og endurvekja, er ekki eitt og hið sama. Samanber að Founding og Establishing er ekki hið sama, t.d. var Zioniostaríkið Ísrael grundvallað (Founded) 1948 en var í raun ekki stofnsett (Established) fyrr en í stríðinu 1967 (sem er ástæðan fyrir að Zionistar ræða meir um "1967 borders" en t.d. 1948 eða 1973.

Hér er fíngerður munur og við þurfum að slípa betur hugtakanotkun þ.e. Íslensk málvitund og lögsmiðja hefur ekki tileinkað sér. Stofnun eða Grundvöllun, það má þannig séð víxla merkingunni, en þá þarf að nota bæði hugtökin saman. Slípast síðar ...

 


« Síðasta færsla

Bæta við athugasemd

Nauðsynlegt er að skrá sig inn til að setja inn athugasemd.

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband