Föstudagur, 6. september 2024
-hnífbeittur einfaldleikinn-
Undanfarið hefur hnífanotkun og ofbeldi verið nokkuð í áróðurs umræðu elítunnar, og vafalaust má velta fyrir sér hvað af því sé sviðsett og hvað af því sérvalið. Mannlegt eðli er eins og það er, og elítur sviðsetja umræður til að fjölga lögum, auka stjórnvaldið og þrengja treyjuna.
Margir meðal Almúgans (Dirty Peasants) sem tilbiðja elíturnar - að því er virðist - í blindni, verða oft móðgaðir ef maður efast um áróður, sápur, sviðsetningar og velur úr, því ekki er hægt að ljúga öllu. Eða svo vitnað sé í Bob Marley, sem vitnaði í Abraham Lincoln, þú getur oftlega logið að sumu fólki en þú getur ekki logið í sífellu að öllum.
Með fullri virðingu fyrir Bob, sorrý, þú getur logið að öllum að því er virðist endalaust og það var nýlega sannað á heimsvísu. Stríðsherrann Lincoln eyðum við ekki frekari orðum í hér.
Það hlýtur að vera augljóst, þeim sem ekki hafa enn hnoðast í Leirmenni eða telja bergmáls innprentun vera gáfur og verðleika, þú þarft ekki að sviðsetja ýmislegt sem birt er í fréttum, þess vegna minntumst við á mannlegt eðli. Elítumiðlar eru stillanlegt gatasigti, sem þjónar stjórnvaldi, en hvorki Sannleiksveita né Upplýsingalind.
Hvers vegna er elítan skyndilega með hnífa á heilanum? Hnífar eru alls staðar, þeir eru eitt af þrem merkilegustu framförum, bæði mannkyns og mannfólks.*
Mannasagan í hnotskurn, síðustu sex til sjö þúsund ár: Fyrst kom hnífurinn, síðan eldurinn, og loks hjólið, og þá fundu konur upp hjónabönd, og giftir Allsherjarríkið. Síðan kom stríð, sem endaði með siðfræði í musterinu.
Loks snákaðist Marx inn á sviðið með raungusegðir.
Eins og allir fimm lesendur mínir vita fullvel, hef ég mikinn áhuga á mælingum. Ég setti saman ritgerð sumarið 2020 um Húmanistadulspeki, eftir að ég - einn allra í heiminum - bar saman skráða farsóttatölfræði frá 1950 til 2020 og komst þannig að því að elítan var að ljúga og að "heims farsóttin" var áróður, og viti menn, það sem þá var ritað hefur allt staðist, byggt á rekjanlegri tölfræði!
Hvernig mælir maður siðrof?
Hugmynd sem fæddist við Buckminster Fuller grúsk, fyrir löngu síðan, er hann sagði "hvað hreyfir nálina" og annars staðar "hvernig veistu hvað Alheimurinn er ef þú kemst ekki út fyrir hann?"
Góður Bucky præmer:
Hvernig mælir maður ef siðmenning er í innfalli?
Hið fyrra leysti ég 2019, og fékk eitt erindi um það birt í Morgunblaðinu, og vakti athygli annarra heimspekinga, það er hægt að mæla siðrof, og skilgreina það sem hugar- og sálarástand hóps og/eða þjóðar, mælanlega. Hið síðara fjallaði ég ítarlega um í Arkívinu 2021, að hægt er að mæla innfall á Siðmenningu, með skilgreiningum, en sumt af því hefur læðst hér í Spennulosun.
Reyndar eru margar frásögur í öllum trúarbrögðum sem kenna þetta, en það blasir ekki ávallt við. Hér er þannig séð enginn að finna upp hjólið, heldur lesa rím sögunnar.
Margt smátt má telja með, t.d. þegar Pósturinn er orðinn að Lausnargjalds ráni, og enginn vekur máls á að ein máttarstoð vestrænnar menningar, landspósturinn, er orðinn að kommúnista spennitreyju, rányrkju og ofbeldi. Hvernig mælirðu það og hvaða vægi hefur það, því oft sérðu hið stóra í gegnum hið smáa.
Margir vita að ég hef talsverðan áhuga á þessu.
Eitt sinn ræddi ég þessi mál við aldinn höfðingja sem í áratugi rak bifvélaverkstæði hér á svæðinu. Við vorum félagar í spítalalegu í fáeina daga, og við minntumst á þetta með póstinn. Til dæmis getur þú ekki valið á eBay, Amazon og Aliexpress, hvaða póstþjónustu þú kýst, aðeins ein kommúnistaþjónusta er í boði, og þó þú borgir undir pakkann, þá þarftu að borga lausnargjald. Svo er það spurning hvort þú getur yfirleitt fengið afgreiðslu framhjá Þjónustuveri, Póstboxum, QR kótum, Snjalllausnum og fleiru, eða ýttu á einn, síðan þrír, loks fjórir, og síðan bið, áður en tölvuröddin víkur fyrir svörum.
Vorum við, ég og gamli, sammála um að sumar sjálfstæðar fjölþjóða póstþjónustur væru jafnvel verri en ... tja ... ég er að hitna, förum aftur í hnífana.
Það má þó nefna, að verkstæði sem þurfti að skipta út varahlut í bíl fyrir mig, síðar þetta haust, vildi ekki leyfa mér að kaupa tiltekinn varahlut, því hann væri drasl. En ég nefndi þá að gamli hefði fundið fyrir mig varahlutinn sem ég vildi nota, og það dugði mínum.
Aftur að hinu einfalda, sem fljótt á litið ætti ekki að tengjast hnífum.
Ég er alinn upp í sveit, það er ekki séns í h..., sveitinni, að vera utandyra án vasahnífs. Hafir þú farið til sjós, sama sagan. Þú getur heldur ekki opnað allflestar plastpakkningar í dag, án þess að hafa skæri við höndina, eða vasahníf.
Þegar ég var krakki og unglingur var enn sumarrúningur í sveitinni heima, og við lærðum að rýja kindur um leið og við réðum við rúningsklippurnar og þegar ekki voru beittar klippur í boði, lærðum við þrenna til ferna mísmunandi brýningartækni. Stundum ef nægar hendur voru tilbúnar í rúning, en ekki nægar klippur, rúðum við sum hver með vasahnífum. Amma t.d. og tveir öldungar í sveitinni voru snillingar í slíkum rúning, og þú þurftir að læra að passa þig, því klaufar voru fljótir að meiða kindurnar, og það er bannað að meiða dýrin. Sumar kindur hata að láta rýja sig, og þær láta sko vita af því og það eru ekki allir lagnir við að róa þær.
Já, rétt, bestu rúnings vasahnífarnir eru með sérstöku lagi á blaðinu, svipaðir fláningshnífum.
Já, minn hefur þurft að flá við heimaslátrun, því miður. Og aflífa, ver og miður.
Allavega.
Ég á tvenna vasahnífa, einn stærri sem ég keypti þegar ég var í Skógræktinni, fyrir fjórum áratugum sléttum og annan sem ég keypti af einhverri rælni þegar annar eldri var ónýtur eða týndur, fyrir tveim áratugum. Báðir flugbeittir, báðir vel brýndir, og báðir búnir að endurgjalda kaupverðið mörgum sinnum. Báðir geymdir þar sem ávallt er vitað af þeim, en aldrei þar sem börn eða óvandaðir vita af eða komast auðveldlega til.
Ef eign þessara bitfæra brýtur reglur elítunnar, þá eru þeir ekki til, heldur ímyndun, og færslan skálduð.
Þannig er menning, sjáðu til; það þarf ekki lög og reglugerð um hnífa og hnífabeitingu, ekki ef menningin er lifandi. EN, ég ákvað í vor að endurnýja þennan tvítuga því eggin er að lúna og mér fannst viðeigandi að fá mér annan eins.
Hann fannst hvergi.
Ég fór í allar verkfæra verslanir á svæðinu.
Engir vasahnífar!
Jú, einhverjir fjöltækja glingur hnífar voru til hér og þar og á stöku stað risastórir hálfdólgar sem hægt er að nefna vasahnífa en á engan máta hentugir eða einfaldir. Það sem upp kom í hugann er einmitt þetta með einfaldleikann.
Þegar allir hugar eru flæktir í sálarduldir (Complexes), þegar menningin hefur stirðnað og breyst í styttu, þá fjölgar hinum ytri flækjum. Tól og verkfæri verða ofvaxin og óviðeigandi, of dýr og oft of sérhæfð, rétt eins og með reglugerðafjallið og stofnanahafið. Eða öll löngu orðin og flóknu textana sem elítur og fræðingar nota til að sanna fyrir Almúganum að hún hefur ávallt rétt fyrir sér, og að almúginn sem hefur verið heilaþveginn í tvo til hálfan þriðja áratuginn í ríkisskólum og stofnunum, þurfi sérstök viðurlög vegna falsfrétta og upplýsingaóreiðu ...
Einmitt.
Allavega, ég fann loks, eftir mikla leit, vasahníf, og það tvo, svo ég keypti þá og setti í hillu til að eiga eftir tvo áratugi ef ég verð enn lifandi, enn frjáls, og ef nauðsyn ber til. Í leiðinni keypti ég tvo hálfdólga, meira í gamni en alvöru, sem einnig fara í sömu hillu. Set inn myndir af öllu dótinu, og einn sem er öryggishnífurinn úr bílnum, en allir vita að nauðsynlegt er að hafa eitthvað í bílnum ef hann veltur eða stímir á og þú þarft að skera utan af þér bilbeltið.
Set fremst tvær skemmtimyndir, eina af skálinni sem ég nota þegar ég blanda mitt eigið hrásalat (Coleslaw) og nú nýverið þegar ég var að gefa máfinum gott í gogginn, en máfarnir eru oft svangir þessar síðustu vikur sumars áður en þeir fljúga til suðurlanda.
Þetta er eins og með vitleysuna sem telur sig réttsýna og vitra; lög um utanvega akstur, sem eru mjög góð mæling á því þegar löggjafinn og ríkiskerfið missa vitið. Eins þegar fólk veit ekki hver er munurinn á lögum og lögmæti eða hvenær lög eru ólögmæt.
Þetta vissi þó Þjóðveldisfólk á Íslandi og Hjaltlandseyjum, og Eyju hinnar Ljósu Manar (Isle of Man), þar sem sagt var; land skal með lögum byggja, en eigi ólögum eyða. Og viti menn, það eru lyklar í Stjórnarskrá Lýðveldisins 1944 til að vinna með þetta, en svo til enginn veit það, og enn færri skilja.
Þrjár fréttir Ríkislögreglustýru um hnífa, frá því nýlega, á mbl.is:
- Eitt - Myndir: Töluvert um hnífa í munavörslu lögreglunnar
- Tvö - Hnífaburður ungmenna sé samfélagslegt vandamál
- Þrjú - Grímuklæddur maður ógnaði stúlkum með hnífi
Að Samfélagsvandanum slepptum, hvað með Þjóðfélagsvandann? Því elítan er ekki elíta nema hún sé aðalsætt (Blue blood) og við Almúgi (Dirty Peasant).
- Byssusala sem samfélagslegt vandamál!
- https://www.visir.is/g/20222333623d/vopnasalinn.net
- https://www.mbl.is/smartland/heimili/2023/08/11/gudjon_vopnasali_selur_240_milljona_honnunarhus/
- https://www.visir.is/g/20222333229d/f/f/skodanir
Manstu fyrir fáeinum árum þegar femínsta nornir í Lögreglunni þrýstu á löggjafann að setja lög um húmanistaguðlast* (Hatursegð, eða Hatursorðræða á hrognamáli) og enginn benti á að slíkt er ekki hlutverk lögreglunnar, nema siðfræði sé horfin og allir innviklaðir í marxistasiðferði, eins er núna, ef hnífar eru samfélagslegt vandamál (Ríkisl.stj.) þá er lögregla landsins ekki þjónusta við lög og rétt, heldur eitthvað allt annað.
Fleira má týna til, en nóg komið.
* You can lie to some of the people some of the time, but you cannot lie to all of the people all of the time. You can fool some people sometimes, ... (þú getur fíflað* fólk að því er virðist endalaust, ... )
* Að fífla merkir; að telja einfeldningum trú um eitthvað sem öllum öðrum er augljóst. Var áður mest notað fyrir þegar allir vissu að hún hélt fram hjá Stjána, nema Stjáni var of blindur af hvolpaást til að sjá það.
* Við gerum greinarmun á mann-kyni (mann-verum) Darwins og mann-fólki (mann-eskjum) Guðs. Þau líta eins út, nota sömu orð, en gjörólíka merkingarfræði, og lifa klárlega ekki í sama tilverurými (Realm) þó þau sjái hvort annað.
* Ríkið má engi ritskoðun beita, né refsa fyrir neina umræðu og/eða orðræðu, nema refsa má fyrir persónulegt meinsæri. Haturslögin eru stjórnarskrárbrot, og þeir er sömdu þau og samþykktu eru því landráðafólk. --Stjórnarskráin
ATH. Bætt var inn í færsluna, við yfirlesningu og villuslef, nú síðdegis. En minn þurfti að skreppa í bæinn á milli ritunar og yfirlestur.
Athugasemdir
Þú klikkar alveg á dúkahlífunum, þeir voru notaðir til að framkvæma glæp aldarinnar.
Helgi Viðar Hilmarsson, 6.9.2024 kl. 13:16
... sem er skáldsaga.
Helgi Viðar Hilmarsson, 6.9.2024 kl. 13:16
... já segðu, en ég það var freistandi að nota "Jóhannes" sem er dúkahnífur, og ég fékk hann gefins af starfsmanni Bónuss vorið 1995, og hef notað hann talsvert gegnum árin.
Guðjón E. Hreinberg, 6.9.2024 kl. 15:46
Bæta við athugasemd [Innskráning]
Þú ert innskráð(ur) sem .
Innskráning