Af trúartáknum og firringu (Alienation)

Í kosningunum 2013 komu fram nokkur smáframboð, og einnig einstaklings. Sum smáframboðanna sameinuðust og hópuðust í eitt eða tvö, eftir því sem skoðanakannanir elítunnar sannfærðu þau um hvort þau kæmust á þing eða ekki. Einstaklingsframboðin hlutu afhroð í útvarpsviðtölum, fyrir hversu kjánaleg þau þættu.

 

 

Þegar maður ræddi við fólk hér og þar, var ljóst að flestir höfðu mikinn áhuga á smáframboðunum, enda voru mörg þeirra sprottin úr [alvöru] grasrót þar sem fólk var í sárum eftir aðför heims-marxismans að bankamálum heimsins og eignum millistéttar hérlendis sem erlendis, og algjört afhroð þeirra lægst settu sem aðeins skipta máli í fyrirsögnum [sósíalista] á fjögurra ára fresti.

Fólk skildi ekki hrunið og við flest höfðum bjagaða mynd af hruninu enda trúðum við enn fjölmiðlum og vorum ekki farin að rannsaka hvað raunverulega gerðist. Flestir hafa jafnað sig á sárunum en einn og einn hefur rannsakað fléttuna og áttað sig á samsærinu, en fáir hafa áhuga á greiningunni.

Fólk vill jafna sig og treysta að þetta reddist þegar það heldur áfram för sinni til framtíðar.

Það er eðlilegt. Enginn vill eitthvað flókið.

Eitt sem stóð upp úr, fyrir þá sem rýna dýpra en fyrirsagnir og slagara, eða samræður einfeldninga og skyndiáhrifa; var að enginn vildi kjósa smáframboð sem ólíklegt var að kæmist inn. Tökum snúning á þessu.

Í fyrsta lagi vildi enginn ræða hversu augljós svik það eru við grasrótina að þú þarft að lágmarki 5 prósent til að komast inn. Þetta ákvæði elítunnar, tryggir að helmingur grasrótar kemur aldrei inn þeim atriðum sem brína* mest á þjóðinni. Því fólk vill ekki kasta atkvæðinu á einhvern sem ekki kemst inn, og færir sig frekar á smáframboð gervigrasrótar (Astroturf) sem líklegt er - samkvæmt stýrðum skoðanakönnunum - til að komast upp fyrir 5 prósentin.

Þetta er einfalt, og það virkar á huga flestra.

Næst er sópunar hópunin, þegar smáframboðin rotta sig saman og sameinast - sem útþynnir baráttumálin - til að tryggja að í það minnsta hluti af málefnum þeirra komist á þing, en í þeirri fléttu velst oddafólk sem líklegast er til að komast í viðtöl, og hefur reynslu (eða þjálfun sem enginn veit af) í framkomu og orðavali sem vekur áhuga í viðtölum. --hinthint

Hægt er að rekja þessu fléttu dýpra t.d. hvernig ýmis smáframboð sem komast í gegnum þessi vélabrögð flækja sig í verklagsreglum og pólitískum aðferðum þegar komið er í gegnum kosningar og refskák hinna daglegu stjórnmála og fjölmiðlunar tekur við. Jafnvel þó oddafólkið leggi upp með góð áform, þá tréna þau og ryðga og smámsaman láta undan hér og þar, uns þau hafa samlagast fléttunum og spillingunni.

Þó nokkuð mörg dæmi eru til sem hægt er að nota í samræðum og myndskeiðum til að sýna hvernig þetta virkar.

Hleypum snöggvast að þessu með einstaklings framboðin.

Þeir sem að þeim stóðu sýndu fram á hvernig stjórnarskráin væri sniðin þeim í hag en kosningalög og meðhöndlun fjölmiðla í óhag - hinthint - að ef þjóðin tæki mark á þeim gætu þeir á fáum kjörtímabilum því sem næst upprætt spillingu í stjórnmálum landsins. Það er þess virði, fyrir athugula að finna hverjir þetta voru og upptökur af viðtölum við þá. Þetta er djúpt efni, sem mun ekki hverfa, þó það sé ósýnilegt í dag.

 

 

Eitt af því sem erfitt er fyrir hinn almenna kjósanda að henda reiður á, er elítuklíkan. Hvernig er hún mótuð, hvað afmarkar hana, hverjir komast inn og hvernig, hverjum er hent út og hvernig, hvað er notað sem skilvinda eða stikar (Parameters) til að velja úr. Eru það samsæri? Eru það sérstakir hagsmunir? Skiptir flokkspólitík máli?

Hvað með önnur félög s.s. samfrímura, frímúra, Festu (félag um samfélagsábyrg), mismunandi félög sem myndast í háskólanámi, Kiwanis, eða hvaðeina? Kemst hinn almenni maður að, sem telur sig hafa eitthvað fram að bjóða og hefur e.t.v. félagslegan bakgrunn s.s. hinn óformlegi hópur rafstöðvarbræðra?

Einföldun: er ríkinu og þjóðfélaginu stýrt af samhentum klúbbi - mafíu - eða er alvöru lýðræði og gegnsæi sem við öll höfum aðgang að? Erum við borgarar eða þegnar?

Ég ritaði hér framar um einfeldninga og skyndiáhrif. Ekkert móðgandi viðhorf lá að baki. Þegar við hugsum í frösum og almennum viðhorfum sem ekki eru rædd í pottunum eða á kaffistofunum, föllum við fyrir hinu einfalda, og þegar gildin sem kosið er um eru aðeins í huga okkar síðustu vikur kjörtímabilsins kjósum við eftir skyndiáhrifum.

Þegar smáframboð stígur fram með gildi sem við erum sammála og við snúum okkur frekar að málamiðlun sem líklegri er til að koma einum manni inn, eða fleirum, veljum við málamiðlun. Þú veist hvað Biblían segir um málamiðlun þúveisthvers. Ef við hins vegar kjósum smáframboðið, vitandi að það kemst ekki inn, gefum við því færi.

Það eykur líkurnar á að það fái kosningaframlög frá Ríkinu (sem enginn flokkur ætti að fá), sem aftur heldur því við næsta kjörtímabil og eykur líkurnar á að það bjóði fram næst. Þetta er einföld jafna, og það að lýðveldis þegnar viti ekki þessi einföldu rök, er hneisa. Þetta eykur einnig líkurnar á að hin smánarlega 5 prósenta afmörkun verði felld út.

Eins er með einstaklingsframboðin, sem eru einu stjórnarskrár-leyfðu framboðin!

Þá er eitt sem einnig kemur hér inn á hópsálar dávald, og það eru þeir sem ekki kjósa. Venjulegi hópsálar þrýstingurinn er þessi; þá kýstu þann sem sigrar, og er sagt með nokkrum þótta. Já, hvað er að því, segir maður þá og er svarað um hæl, en þá segir hinn þóttafulli, viltu að íhaldið vinni? Stundum segir hann eitthvað um öfga-vinstrið, en það er sjaldgæfara.

Staðreyndin er sú að sá sem ekki mætir á kjörstað, lýsir frati í kosningakerfið sjálft, hann veit að hann er að kjósa með sniðgengi; hann hafnar kerfinu og jafnvel ríkinu sjálfu (félaginu) sem stillir upp kosningunni. Hann veit að elítan er einn hópur og að flokkarnir eru íþróttaklúbbar sama félags. Hann veit að hann er í minnihluta, en hann veit að hann er ekki inni í hópsálarmenginu og að hann tók sjálfstæða og að öllum líkinum ígrundaða ákvörðun.

Nú sérðu hvers vegna færsluhöfundur gerir grín að tónafótbotlanum sem drap Íslenska tónlist og Dímoninum sem nú étur upp Íslenskuna.

Vorið 1918 þegar barnabörn Fjölnismanna stilltu upp raungusnúningi (Dialectic) og áróðri með ólögmætum hætti, í skjóli þingsályktunar - sem eru ólögleg lög - ákváðu þrír fjórðu kjósenda að hafna kosningunni. Þeir sem stilltu ríkisráninu upp, samþykktu síðan kosninguna sem löglega!

Hefðu þeir sem sniðgengu, viðhaldið sinni grasrótarsamræðu, hefðu þeir einnig sniðgengið kosningaránið sem framið var í skjóli ólögmæts* hernáms vorið 1944 - af hálfu Quislínga hernámsins - hefðu þeir gefið skýr skilaboð, og það haft höggbylgjuáhrif á öll stjórnmál Lýgveldisins upp frá því og flýtt fyrir að glæpahyski Fjölnismanna og ÍsQuislínga yrðu að afhenda þjóðinni Ríkið á ný.

Einfeldningsumræður, skyndihagsmunir og hópsálar dáleiðsla eru fyrirbæri sem Sósíalistar, Kommúnistar, Marxistar og Frímúrar eru snillingar að spila á, eins og þegar spilað er á [pípu]organ.

 

 

Hér erum við komin að kosningu til forsetans. Getur hver sem er boðið sig fram, getur hver sem er haft aðgang að vélabrögðum fjölmiðla, fjármögnunar og almanna tengsla, eða þarf eitthvað til? Á hinn almenni kjósandi séns, eða er hann fórnarlamb?

Geturðu talið upp alla forseta Lýðveldistímans? Veistu hvað þeir stóðu fyrir, hvað þeir gerðu sem forsetar, eða hvers vegna þeir voru uppnefndir "Sameingarákn Þjóðarinnar" eða gerðir þannig að túarlegu fyrirbæri?

Hefurðu hugleitt hvers vegna systurþjóðir okkar, Grænlendingar og Færeyingar, sem völdu fullt sjálfstæði án Ríkisráns, búa í dag við þéttari og ábyrgari ríkissmiðju en þið Íslendingar*, og traustari og betri velmegun?

Í kosningunum 2016 stillti Sturla Jónsson einn manna upp hvert hlutverk og skyldur forseta Lýðveldisins væri samkvæmt stjórnarskrá. Öll elítan eins og hún lagði sig, sameinaðist um að jaðarsetja og kveða í kútinn þessa orðræðu. Sumarið 2020 benti Guðmundur Franklín á skyld atriði. Þessir tveir frambjóðendur eru einu forsetaframbjóðendur Lýðveldistímans sem bent hafa þjóðinni á með einföldum og rökvissum hætti að [siðlaus] elítan hefur aldrei farið eftir stjórnarskránni og að þjóðin hefur leyft það eins og einn risastór samstilltur [og siðblindur] sauður*.

Ef þú átt að eyða mörgum árum í fangelsi fyrir að brjóta lög, en elítan ekki, býrðu enn við sama miðalda stjórnkerfi og kóngar og aðalsfólk bauð uppá, en ef þú hefur ekki - þrátt fyrir alla þína menntun neitt hæfilén (Faculty) til að skilgreina þetta og ræða, hvað ertu þá annað en leirmenni og "leiðtogar" þínir bergmálsvitringar?

Tökum snúning á þeim kosningum sem auglýstar eru í vor, eða forsetakosningar 2024. Veistu hversu margir frambjóðendur hafa stigið fram? Er einhver að tala við þá? Eru fjölmiðlar að gera gildismati þeirra og loforðum skil, eða rýna í feril þeirra til að kanna áreiðanleika þeirra?

Eða er verið að bíða þess í ofvæni - af hálfu fjölmiðla og stjórnmála elítu - hvort hataðasti og fyrirlitlegasti stjórnmálamaður Íslandssögunnar bjóði sig fram eða ekki? Eða kjánalegasti grínisti og jafnframt lélegasti leikari landsins? Eða er gervigrasrótin að hampa einhverju [homma]pari*, þar sem annar einstaklingurinn hefur alið upp heila kynslóð kjósenda í sjónvarpi og þeir komast upp með yfirlýsingar og útskýringar á þjóðmálum og menningu landsins sem aldrei hefur þótt boðleg í Íslenskri menningu (og sumpart svívirðir stjórnarskrána) og allt sem frá þeim kemur meðhöndlað eins og blessanir sólarinnar sjálfrar?

Allir þeir þrír aðilar sem hér er drepið á, standa fyrir sömu Marxista gildin, hvert er gildismat Marxismans? Hvers vegna vilja heims-marxixtar hvern sem er af þessum þrem valkostum? Hvað er þaggað og hvað er markaðssett, og hvert er þitt raunverulega val?

Hvað er hvergi rætt?

Hver eru þau frumspekilegu gildi sem stjórnarskráin stendur vörð um og hvað eru landráð? Hvað er menning og hvað er siðmenning? Hvað er ríkisrán og hvað er ríkisráðsmennska? Hvað er ríkissmiðja og hvað standa lög fyrir, eða með hvers kyns ólögum má landi eyða?

Hvað eru margir kjósendur landsins sem vita að orðræða Davos hugveitunnar, Fjórða iðnbyltingin, er byggð á blekkingum, rangfærslum og sagnfræðibjögun, sem leyfir fólki er aðhyllist heims-marxískar skoðanir að yfirtaka stjórnvald þjóðríkja, og er opinber stjórnvaldsstefna Ríkisstjórnar Katrínar, Bjarna og Sigurðar Inga?

• https://www.stjornarradid.is/verkefni/visindi-nyskopun-og-rannsoknir/island-og-fjorda-idnbyltingin/

Ég skrifaði á Facebook síðu minni fyrir fáeinum dögum, færslu sem hljóðar svo. Næsti forseti Lýðveldisins verður sá síðasti, og mun undirrita umfangsmestu landráða lög í sögu þess. Ég leit það sem ég ritaði, ætlaði að eyða því, en lét það standa. Þetta er lausleg tilvitnun, en ég held að hún muni rætast. En mér er sama, ég hef tilheyrt Þjóðveldinu síðan 2013, þegar það var endurreist bæði með lögmætum og löglegum hætti, og hef yfirstrikað alla kosningaseðla í Lýðveldinu síðan þá, en frá og með 2021 hef ég ekki mætt á kjörstað í Lýgveldinu og mun ekki gera héðan í frá.

Að ég er enn óflúinn, er af óviðráðanlegum ástæðum, en Ísland er dáið og útfararaungur þess mun hefjast á sumri komanda. Ekki reyna að útskýra þetta fyrir fólki sem enn trúir á lygar.

AÐ LOKUM; mundu að þetta er spennulosunar blogg og bannað að taka mark á því, allavega þar til ég verð flúinn.

 

* Löglegt og lögmætt er ekki hið sama, ólögmæt lög og ólögleg lög eru sitthvor svívirðan.

* Hver sá sem þekkir orðræðu mína í gegnum árin, veit að ég er eini vinur kynvillinga, í allri trúarbragðasögunni, og ef orðið er hatursfullt í huga þínum hefurðu engan. Mér gæti ekki verið sama hvern forseti eða ráðherra elskar í einkalífi sínu, en ég sniðgeng óhæfa foringja sem ljúga því að þeir séu leiðtogar.

* Man ekki hvort maður brínir eða brýnir.

* Ég er ekki Íslendingur, ég er Herúli og á mín gen sjálfur.

* Hinn  hópsálar sópaði, er hjarðdýr og þar með sauði líkur, grímuklæddur og fullsprautaður.