Viltu nýja stjórnarskrá?

Árin 2009 til 2012 varð til nokkuð hávær hópur á landinu, fullskipaður fólki úr gervigrasrót öfga-vinstris. Hópurinn vill nýja stjórnarskrá, og þá sérstaklega stjórnarskrárhugmyndir sem sósíalistar Jöhönnu Sigurðardóttur sömdu.

Já, allir sem komu að samningu fyrirbærisins Stjórnarskráin 2011, sem borin var fram til þjóðarkosningu (hvort leggja bæri fyrir Alþingi Lýðveldis eða ekki) var samin af sósíalistum sem fyrrnefndur kommúnisti valdi.

Þetta er skrásett saga. Sumir muna vafalaust eftir því að kosið var til Delphi fyrirbæris sem nefnt var Stjórnlagaþing.

Kosningin var svo flókin, algrím hennar og framboð, að enginn skildi!

Ég eyddi mörgum klukkutímum - fyrrverandi forritarinn og stærðfræði leiðbeinandinn - í að setja mig inn í algrímin, þar til ég áttaði mig á að þau meikuðu ekki sens og hætti að reyna að skilja. Þá skildi ég loksins, að sérpöntuðu kosníngavélarnar, með þvælukenndum kosnínga algrímum, var aðferð til að sérsníða rétta kosníngu.

Þegar Hæstiréttur ógilti allar kosníngarnar, voru kommúnistarnir Jóga og Denni, ekki ráðalaus. Dómur hæstaréttar skildi sniðgenginn og þess í stað var stofnsett stjórnlagaráð! Sömu nöfn, sama vinnslufyrirkomulag, sama fjárveiting, sama niðurstaða. Tveir mánuðir í að vinna úr tillögum frá þjóðþingum sem þjóðin frétti af eftirá, allt saman eftir Delphi uppskriftum og öðrum flóknum félagslegum vélabrögðum.

Hvaða máli skiptir þrískipting valdsins, ef siðanefnd Jógu og Denna veit betur!

Margir áttuðu sig á að eitthvað gekk á. Samtímis var á öllum fjölmiðlum, einnig hjá stýrðu andstöðunni á Sögu, viðhaldið stanslausum áróðri á hverjum degi í hartnær fjögur ár; við þurfum nýja stjórnarskrá!

... enginn ræddi hvers vegna.

... enginn ræddi eða skilgreindi eða útskýrði hvort sú gamla hafi sannað sig eða brugðist, eða þá hvernig.

... enginn útskýrði hvort yfirleitt hafi verið farið eftir þeirri gömlu!

Þegar kosið var um drögin eða uppkastið, voru framboðnar fimm spurningar. Ég kaus! Ég gerði það hikandi, því sum þeirra svarthola sem hér eru tiltekin hrópuðu á mig. Önnur smærri voru innanum og téð kosning keyrði um þverbak. En jafnvel yðar einlægur, lét tælast af múgsefjun kommúnismans. En við iðrumst, og lofum að láta aldrei tælast aftur.

Fjórar spurninganna á kjörseðlinum voru ógildar ef þú kaust nei við einni þessara fimm! Á sama tíma markaðssettu Jóga og Denni fyrirbærið ráðgefandi þjóðaratkvæði, í anda Stalíns.

Enginn neins staðar í nokkrum stjórnmálaflokki eða á neinum fjölmiðli ræddi þessa síðustu svívirðu! Ef Lýðræðisríki samþykkir að ræða Ráðgefandi Referendum, þá er hvorutveggja lýgi, bæði ríkið og kosníngin. Sósíalistar þeir sem stjórna, munu uppnefna sig leiðtoga, en þeir eru með rjéttu orðnir aðall.

Á þessu er engin undantekning.

Stærsta svartholið fyrir mér, var þegar stjórnlagaráð kynnti niðurstöðurnar, og allir meðlimir þess sem rætt var við í viðtölum sögðu svo til sömu setninguna. Við erum öll mjög ánægð með niðurstöðuna, hún er frábær, og við vorum öll sammála um allt! Jahérna, var einhver að ræða sósíalískan samhljóm (Consensus)? Það er ekki til fyrirbæri þar sem allir eru fullkomlega sammála, allir eru einhuga, niðurstaðan er frábær, og sérstaklega ekki þegar gerður er uppdráttur að þjóðríki, hvað þá réttarríki.

Hvað segja svo allar hundraðogfjórtán greinar þessarar stjórnarskrár? Eða eru þær fleiri?

Grein 111 sem í sumum drögum er grein 113 - að mig minnir - leggur þjóðríkið niður og gerir það að deild í Sameinuðu Þjóða bákninu. Restin er útfærsla á Mannréttindayfirlýsingu Sameinuðu Þjóðanna.

Veit einhver hvort þrískipting valds er viðhaldið? Er eitthvað gert til að tryggja siðmenningu ríkisins gegn fyrningu (Depreciation) á þessu? Hefur einhver borið saman þessi atriði og gömlu stjórnarskrárinnar? Eikkur? Hvaða greinar erum við að ræða? Hvað með landráð? Hvers vegna voru allir sammála um að afhenda mætti þjóðinni leyfi til að krefjast þjóðaratkvæða (Referendum) um ný lög en ekki raunvaldið (fjárlög, skattheimtu)?

Á tímabilinu þurfti ég að greiða fjóra reikninga, sem dottið höfðu útaf greiðsluborðinu vegna erfiðleika á ýmsum sviðum. Þegar kom að því að greiða, og getan var fyrir hendi, voru þeir komnir í innheimtu. Eftir hálfan dag í ábyrgum samræðum, af festu og röksemd, gekkst skuldareigandi inn á að rétt væri að fella eins mikið niður af innheimtukostnaði og framast væri unnt. Þegar minn maður mætti á skrifstofu innheimtufyrirtækisins, tók kona nokkur ofan fyrir greiðanda, með orðunum; þetta hefur enginn áorkað síðan ég hóf hér störf.

Lykillinn er einfaldur, svaraði ég henni. Þegar þú minnir sumt fólk á að viðskipti snúast um fólk en ekki töflureikni og algrím, má yfirleitt ræða málin af yfirvegun. Hún var hrifin af þessari útskýringu, svo við ræddum smávegis saman. Téð stjórnarskrá dúkkaði upp, svo ég spurði hvað henni fannst um spurningarnar fimm.

Hún sagði mér að hún hafi hafnað þeim öllum fimm, í fyrsta lagi vegna fyrrgreinds atriðis, en einnig því sér og þjóðinni allri hefði ekki verið gefinn neinn tími, né viðeigandi kynningar til að setja sig hæfilega inn í málefnið. Um þetta vorum við sammála, og við ræddum stuttlega, að greinilegt var á þáttöku fólks í kosningunni, ásamt samlegð þeirra sem a) höfnuðu kosningunum og b) höfnuðu að mæta og kjósa, að lágmark þriðjungur þjóðar, jafnvel helmingur, væri okkur sammála.

Málið er, að áhuginn var vakinn og við höfum mörg áhuga.

Sjálfur snérist ég upp frá þessu að málefnum Þjóðveldis. Ég veit með vissu að allur sá orðastormur,  pólitísku refskákir og vélabrögð, og hreinlega bolabrögð, sem svo áberandi voru á þessum tíma, vakti fleiri til umhugsunar um hvað er stjórnarskrá, hvað er þjóðfélags sáttmáli, hvað er ríkissmiðja, hvað er réttlæti, gegnsæi og ábyrgð? Hvað er festa og hvað er raunveruleg menningarsamræða?

Sumarið 2012 hóf ég að ræða marga hluti við marga, og smámsaman gerði ég mér ljóst að ný stjórnarskrá merkir bókstaflega að ríkið er lagt niður og annað stofnað þess í stað. Við slíkan gjörning má endurhanna marga grunnfleti þessa ríkis, eða ríkissmiðju, sem lauma má inn svo lítið beri á. Rétt eins og þegar Jóga og Denni lögðu niður öll ráðuneytin að kvöldi og kynntu ný að morgni; gaf þeim færi á að skipta út öllum óæskilegum hlutum stjórnsýslunnar á einni nóttu, sem þau og gerðu og enginn fattaði fléttuna!

... auk þess sem þau hafa ekki leyfi til þess, því forsetinn einn má gera þetta, og hann hefur ekki leyfi til að framselja vald sitt. Þáverandi forseti, Jóga og Denni, eru sek um landráð.

... Landráð eru glæpur.

... hinthint.

Ég reyndi á þessum tímum, að raða saman stökum þeim og afmörkunum og hugtökum sem umræður undangengin misseri höfðu velt upp, og safna þeim saman í skiljanlegt mengi. Innan um eru margar spurningar, og reyndi ég með verkfærum hlutbundinnar heimspeki að svara þeim.

Ég gerði mér ljóst að margir hafa glímt við íþrótt af svipuðu tagi. Niccolo Machiavelli t.d. sem þekktur er fyrir bók sína Prinsinn, setti saman sex tillögur að stjórnarskrám fyrir furstadæmið Flórens. Hann reit einnig frábæra bók um Stríðslistir (Art of war) sem á skilið að vera jafn virk og samnefnt rit eftir Von Clausewitz (en gaurinn var fær herforingi). Leikritin sem hann reit sér til framfærslu eru þó betur þekkt.

Las ég ógrynni af stjórnarskrám á tímabilinu, mest þótti mér ánægjulegt að lesa þá rússnesku, og þá sovésku og þá ítölsku og þá bandarísku, einnig Napóleönska lagakótann (Napoleonic code). Margt annað dúkkaði upp, auddað las maður skrárnar okkar frá 1920 og 1874. Man ekki í dag, hvað fleira, en slatti var það.

Þetta þarf þó að koma fram, því Smári nokkur, Marxisti sem Píratar settu á þing, eftir að hafa unnið fyrir hugveitu á vegum Hillary Clinton í Króatíu, hefur slengt því fram að hann sé sérfræðingur í stjórnarskrám því hann hafi lesið fjörutíu. Hann vill leggja niður Lýðveldið og taka upp "Íslenska SÞ-héraðið 2011." Rekjanleg staðreynd.

Mér vitrari menn, sem ég ræddi við í félagsmálum hér og þar í bænum, bentu mér á að þær hugmyndir sem höfðu smátt og smátt slípast út úr þessu öllu saman, væru hugmyndir sem hefðu verið vel þekktar árin 920 til 1662 á Íslandi, og nefndust Þjóðveldið. Þeir bentu mér allir á að heimsækja bókasafnið og sækja mér bækur og lesa mér til.

Þegar ég hafði lesið mér til og hóf að ræða við fólk, kom í ljós að Íslendingar dagsins í dag hafa nákvæmlega ekkert vit á neinu af þessu. Þeir vita ekkert um eigin stjórnarskrá, þeir vita ekkert um landið sem fæddi þá og hugmyndafræðilega sögu þess, eða nein álitsefni sem stjórnarskrárspuni Jógu og Denna snúast um.

Þó er til upplestur á þeim drögum, sem reglulega er auglýstur á Facebook, merktur merkum nöfnum, og tilheyrir Stjórnarskrárfélagi, sem ræðir engar þær hugmyndir sem hér er gefið í skyn að séu til. Hinn upplýsti skríll, fær aðeins áróður, útúrsnúning, þrýsting, undirróður, og vitleysu.

• http://nyttland.is/?page_id=7
• http://media.not.is/

Spennulosun lokið.

 

 

https://www.youtube.com/watch?v=Jz0hkRfSnuM (7t)
The Art of War by Niccolò Machiavelli 1520