Þarf Íslenska Lýðveldið varnarlið?

Þjóðin hefur alltaf haft varnarlið, vættina og hugsun sína. Á þrettándu öld ákvað Noregskonungur að fjármagna hérlendis þá landráða- og flugumenn sem voru til í að gerast handgengir konungi, og skyldu þeir koma af stað vargöld er legði landið undir Noreg.

 

Síðan í júní 1944 hefur þjóðin kerfisbundið lagt vætti sína í einelti, þar til í apríl 2018 að þeir lýstu þjóðina útlæga. Vorið 2023 létu þeir af sér vita; ekkert hefur breyst síðan 2018, utan að hafa dýpkað.

Í heila kynslóð var vargöld í landinu, því Þjóðveldismenn vörðust þessum ágangi evrópusinnaðra vinstrimanna með kjafti og klóm; í dag er þetta nefnt Sturlunga öldin. Enginn getur giskað á í dag, hversu margir fleiri hefðu dáið ef hér hefði verið Þjóðveldisher sem skipst hefði í tvennt og stofnað til alvöru borgarastyrjaldar.

Niðurstaða þessara átaka var málamiðlun, Íslenska þjóðveldið héldi sjálfstæði sínu, í ríkjabandalagi við Noreg, með sameiginlegan þjóðhöfðingja. Stóð sá sáttmáli þar til honum var lagalega rift á haustdögum 2016.

• http://nyttland.is/?p=35

Noregur skuldar Íslenska Þjóðveldinu stríðsskaðabætur fyrir vanefndir samningsins, og á að skila okkur Hrafney sem ranglega er kölluð Jan Mayen.

Því verður náð fram, með samræðu og meðalhófi. Í fyllingu tímans.

Þjóðveldið hefur alla[n] tíma[nn] með sér. Lygarar veginn.

Í kjölfar dráps Hreppstjórafélags (síðar Fjölnismenn) á Jóni biskup Arasyni, sem var ólögleg aftaka, upphófst skálmöld í landinu. Aftur gerast átök af svipuðu tagi og á Sturlungaöld, þar sem bárust á þeir sem vildu virða sjálfstæði héraða og Allsherjarþings annars vegar og þeirra sem vildu ríkja í skjóli lyga og erlendra rassakossa Hreppstjóraklúbbins.

Sama staða; hversu margir hefðu verið drepnir, hefði hér verið innlendur her sem skiptst hefði í tvennt og hafið kerfisbundið stríð hver gegn öðrum? Niðurstaðan var aftur vernd vætta og hugvit, sættust menn smámsaman, héldu blóðtöku í lágmarki, og gerðu Jón Arason að óopinberum landsföður meirihluta þjóðarinnar sem síðan varðveitti gildi sín, og munaði svo um þetta að stór hluti Færeyingja lítur á Jón sem óopinberan Abraham sinn.

Á sömu öld voru miklar væringjar innanlands, og héldu áfram þar til Danakóngur skar úr um að hér fengju einungis ríkisvottaðir kaupmenn stunda verslun. Margt hafa Fjölnismenn fundið að dönsku einokunarversluninni, og skellt á danska, en í raun má gagnrýna syni Hreppstjóranna um hvernig danska verslunin var framkvæmd.

Menn gleyma því oft að á Íslandi hefur verið sjálfstætt ríki allar götur frá í júní 1940 (og tvenn frá 2013), utan árin 1798 til 1845, þar eð það hafði fullt sjálfstæði varðandi lög sín og dóma allan tímann. Hvað viðvíkur þeirri flækju þegar danir - tvívegis - yfirtóku og níddu Gamla sáttmála ríkjasambandsins, er efni í aðra grein, og á sú umræða betur heima á þingfundum Endurreists Þjóðveldis.

Aðal málið er að vargöldina frá tímum vígs Jóns biskups, og fram að danaverslun, bárust mikinn á innlendir umboðsmenn (Agents) Hansakaupmanna og Enskra kaupmanna. Voru sum héruð á þessum tíma hálfþýsk og önnur hálfensk. Ágætt er að ganga um að kvöldi, við Hafnarfjarðarhöfn og skoða þar upplýst minnismerki um hluta þessa tíma - en í nágrenni Hafnarfjarðar var háð ein mannskæðasta (lítt þekktasta) orrusta landsins, í átökum milli þessara erlendu auðhringja, en allir sem börðust voru innlendir.

Hefði her mannaður fólki úr mismunandi héruðum, með mismunandi leynilegan mála, getað breytt þessu? Allan þann tíma sem hér um ræðir, voru hermenn í landinu, flestir danskir og dansk-norskir, og margir embættismenn, bæði amtsmenn og hreppstjórar höfðu þjálfaða og agaða varðliða undir vopnum sem auðveldlega mátti kalla saman úr ýmsum áttum - auk þess sem hreppstjórar hafa ætíð geta kvatt til vopnaða menn úr sveitum landsins með skömmum fyrirvara og brugðist við vá.

Sagan sem sögð er, gæti verið gloppóttari en þig grunar; menn gleyma að Þríeykið hérlendis er ekki fyrsta gengi af embættisfólki sem ljúga til um aðstæður, ástæður, framvindu, niðurstöðu, eða eigin þátt.

Hér vil ég minna á að í minni orðræðu geri ég engan mun á Kalmar sambandinu, Hansa kaupmönnum, Hollenskum og Enskum og Dönskum austur-indía félögum, eftir miðbik átjándu aldar - en nefni þá alla hansakaupmenn - , en frá þeim tíma hafa ættirnar á bak við þessi félög verið sömu ættir en samhentar, en fáeinar aldir á undan börðust þær sín á milli, um suma hluti en ekki alla. Hér er gott að hafa í huga að frá 1750 hófu sameinaðir hansakaupmenn gríðarmikið kapphlaup (með rauðskjaldarbanka í eigin þjónustu) við lígúrísku klúbbana sem áttu t.d. Medici bankana, Feneysku verslunarveldin og síðar Bónaparta sjálfan sem færði þeim hálft embætta- og bankakerfi Evrópu sem þeir héldu til 1918 en fengu aftur þrem áratugum síðar og ... tja; sjáum til ... margt að gerast.

Tyrkjaránið sem eigna má Hansakaupmönnum, verður að skoða í ljósi þeirra valda átaka sem gerðust á landinu öldina á undan, á meðan á stóð, og öldina á eftir. Til að mynda þykir færsluhöfundi augljóst að þeir sem flýðu Tyrkina á austfjörðum og földu sig, til að losna við átökin, höfðu fengið viðvaranir.

Engar viðvaranir voru fyrir Vestmannaeyinga, en Grindvíkingar voru tilbúnir, sömuleiðis Álftanesmenn. Þegar lætin á Álftanesi eru skoðuð, sést vel að skipin sem hingað komu vissu fyrirfram hvers vænta mátti - og þó voru í landinu skipulegar varnir s.s. Jón Indíafari fegraði eigin þátt í. Ljóst er að vitað var fyrirfram hér innanlands, hverja af stjórnkerfi landsins og áhrifaöflum í verslun og viðskiptum, svo og getu til að kalla til vopnaðs liðs, yrðu sendir í ánauð til Alsír og Marokkó.

Síðar var safnað fyrir þeim þeirra sem rænt var fyrir mistök, og þeir teknir heim á ný. Í kjölfar þessara átaka - og ég minni á hversu augljóst er að átökin við Bessastaði sýndu svart á hvítu að um skipulögð vélráð var að ræða; var búið að skipta út grunnstjórnkerfi landsins og undirbúa landráðin 1662 þegar hálfgeldingjar afsöluðu sér hluta af sjálfsvaldi Þjóðveldis til Danakonungs og gerðu Allsherjarþing að leppþingi hans - þá tóku Héraðsþing loks að missa vægi sitt og smám saman að hverfa, hljóðlega án skjalfests vitnisburðar! {--hinthint}

Eins og allir vita var ekki langt í að Árni Magnússon reið um landið, skrásetti allar jarðir þess og eigendur, fór með til Kaupmannahafnar og brenndi valin skjöl í kaupmannahafnarbrunanum sem safni hans stafaði aldrei nein hætta af og í kjölfarið framdi fyrstu stóru eignayfirfærslu á landauð landsins og þar með gelti þann hluta Hreppstjóraklúbbsins sem enn vildi varðveita þjóðarheill.

Tæpri kynslóð síðar þegar Eggert Ólafsson áttaði sig á glæpnum eftir ferðir sínar um landið og hóf í krafti eigin embættis að rekja og skrásetja glæpinn, var honum og konu hans drekkt. Það stenst ekki neina rýni að hann og kona hans, alin upp í volkinu á Breiðafirði hafi drukknað á þann hátt sem Fjölnismenn telja okkur trú um, sagan er maðkétin eins og úldið mjöl.

 

 

Hvaða herjir innlendir hefðu gert eitthvað í öllum þessum málum.

Trúa menn því að liðssafnaður héraðshöfðingja hefði haldið Bjelke aðmírál í skefjum 1662, eða hefði það kostað blóðsútlát? Eigum við ræða hengingar án dóms og laga víða um land, gálgaklettar í hverjum hrepp, og fáeinar fjöldagrafir, og svartar holur í misgengi fæðinga, giftinga og dánarskráninga í kirkjubókum, árin 1809 til 1815, þegar Þjóðveldismenn voru hundeltir og drepnir því þeir höfðu stutt áætlanir Jörgens Jörgenssonar um endurreisn héraðsþinganna?

Það var her í landinu, að vísu fámennur, sem hefði auðveldlega komið í veg fyrir allt sem var að gerast frá því að Jörgen kom að landi og þar til málið var uppgert sex árum síðar. Já, fólk sem veit af kenningu minni, sem fyrst var útskýrð fyrir átta árum, hefur haft samband við mig og sagt frá sumum af grafreitum þeim sem ég þá hafði aðeins grun um.

Athugulir vita að þegar Tyrkjasamsærið var framið, voru bæði danskar og enskar freigátur sem varðveittu Íslenska landhelgi, og ég kaupi ekki útskýringar þeirra varðandi aumingjaskap sinn varðandi landvarnir landsins, því ef þú skoðar sjóferðagetu þessara skipa, hvernig þau sigldu, hversu hratt þau gátu farið miðað við ræningjaskipin - takandi seglskútufræði inn í - og hvernig þessi skip athöfnuðu sig alla jafna, sést auðveldlega að yfirhylming var framin.

Já, landið hafði varnir, Tyrkjaránið 1627 sannar ekki þörf Íslenska Lýðveldisins fyrir varnarlið.

Rétt eins og ef við hefðum haft slíkt varnarlið vorið 1940; þá hefðu verið hér blóðsúthellingar.

Þess í stað var farin sú leið, sem við höfum yfirleitt valið, að meðalhófið, að hugsun og yfirvegun, varðveiti þjóðarheill okkar og sjálfstæði, að jafnvel þó ýmislegt vafasamt gerist, svosem hér er drepið á, þá komum við heil út úr manngerðum hamförum; án vopna, ígrunduð til orða og sjálfsvirðinga. {að stelpunum á Kleppi ógleymdum, sjá Arkívið}

Ekki þar fyrir; við höfum landvarnir.

Hjálparsveitir og flugbjörgunarsveitir eru vel þjálfaðar í að verja þjóð okkar fyrir skaða af völdum hamfara, eða minnka skaðann. Þær eru vel tækjum búnar, í viðbragðsstöðu, agaðar og til fyrirmyndar. Eitt helgarnámskeið og þær vita hvernig hægt er að sprengja allar brýr landsins, utanlandsfjarskipti, birgðageymslur, samskiptaæðar og annað sem til þarf að gera svo innrásarliði sé gert erfitt fyrir mótþróalaust og í þögulli nóttinni. Fyrir þá sem eru haldnir hernaðarblæti, á annað borð.

Hollendingar vita allt um landvarnir af þessu tagi, og þeir innlendingar sem láta sig dreyma stóra drauma um Rommel og Patton, geta farið þangað á námskeið, eða skráð sig í heimavarnarlið á vegum breska hersins; veit ég um fólk hérlendis sem hefur á undanförnum árum tekið þátt í slíku, og Lýðveldið er nú þegar aðili að Treaty við Breskt Expeditionary Force.

• https://gudjonelias.blog.is/blog/logostal/entry/2291449/

Ég er ekki á móti her eða hergagnaiðnaði.

Ég hafna Íslenskum her og Íslenskri þátttöku í morðfýsn, minni í því sambandi bæði á hlutleysisákvæði Almennra hegningarlaga Lýðveldisins, og bann við hernaðarþáttöku Þjóðveldis í stjórnarskrá þess.

Þess utan; Lýðveldið Ísland 1944, er á ensku Democratic State of Iceland, en ef það væri Íslenska Lýðræðisríkið myndi það hafa efni á að nefna sig Republic of Iceland, frekar en Íslenska Alþýðulýðveldið. Stjórnarráðið nefnir sig Stjórnarráð Íslands, eða Government of Iceland. Glöggir lesendur átta sig á klámfengu fúski Fjölnismanna og ÍsQuislínga; við höfum margoft sannað Ríkisránið, nú síðast í skjóli Ameríska hersins, þú veist væntanlega hvað hugakið quislíngur merkir.

Veistu muninn á lýðveldi og lýðræði, í menningu sem aldrei hefur rætt hugtakið ríkissmiðju, og lítur á ríkið sem náttúrulegt ástand sem sjálfkrafa eigi allt landið, og blóðið?

Ég minni á þetta, því hver er munurinn á fúski og klámi? Ég allavega afhendi ekki fúskurum, klámkóngum og morðhundum, vopnavald yfir þjóðríkinu.

Loks minni ég á að þú getur aldrei treyst opinberri sagnfræði, því bera þarf allt sem liðið er og vitni dáin, í minnst þrem víddum, opinbera sagan, samsærisgreiningin og loks hvað gerðist. Þegar menn rita sagnfræðigreinar byggðar á opinberu efni - eða elítuvottuðu - er um eintóna bergmál að ræða sem ekkert mark er takandi á.

Það er t.d. engin sönnun fyrir því að fyrir árið 1750 hafi yfirleitt nokkur maður búið hérlendis, utan einstöku tóftir á afskekktum stöðum sem útilokað er að aldursgreina en gætu hugsanlega verið eldri. Hafi verið hér siðmenning fyrir þann tíma, skildi hún ekkert eftir sig, utan nokkrar sögur frá Ara Þorgils og niðjum hans, og tvær bækur eftir Jochum -Skugga- Eggertsson sem notaðar voru til að gefa okkur hina hliðina á sömu sögu.

Þú ert bleikur fíll ef þú kaupir slíkan skyrhræring, án sykurs og súrs sláturs.

Varðandi spurninguna hvort Ísland* þurfi varnarlið eða ekki vísa ég á hversu hratt Noregur og Danmörk féllu fyrir Þýska hernum vorið 1940, og hversu stóran her við þyrftum að hafa til að standa okkur betur, og hversu marga syni Íslenskra mæðra er sjálfsagt að drepa í slíkum átökum?

Á sama tíma og vinstri-öfgar - eða öll stjórnmálastéttin - fjöldasprautar þjóðina með glundri, lokar efnahagslífi hennar í tvö ár og fangelsar menningu þess megnið af þeim tíma, neitar að ræða glæpinn en undirbýr allsherjar ritskoðunarlög, eru jaðarkálfar elítunnar að rökstyðja nauðsyn á Íslenskum her sem beitt verður gegn borgurum landsins, þegar að stofnun hans kemur en ekki ef.

Úr einu í annað. Viltu alvöru samsærakenningu?

Ég hef stundum spurt venjulegt fólk út í Íslandssöguna og Mannkynssöguna, og komist að raun um að fólki finnast báðar leiðinlegar og auðgleymanlegar. Ég hef þá sagt við þetta fólk, á ég að sanna fyrir þér að sögukennarar eru ráðnir með það fyrir augum að gera söguna leiðinlega? Þegar fólk segir já, segi ég þeim áhugaverða söguskoðun, og það bregst ekki að fólk fær áhuga.

Ef þú nýtir þér ekki mátt samsæriskenninga og lifandi sögurýni, þá dofnar hugur þinn og menning þín fyrnist (Depreciates). Öll sagnfræði samtímans byggist á geymd Kaþólskra Benedíktína fram á sautjándu öld, og Oxford upp frá því, en allir háskólar vesturlanda miða sig við Oxford frá og með 1919 - eftir heimsstyrjöldina á milli vínar-húmanisma Austurríkiskristni og lundúna-húmanisma Anglicankristni, samanber:

• https://gudjonelias.blog.is/blog/logostal/entry/2292380/
• https://gudjonelias.blog.is/blog/logostal/entry/2295300/

 

Fyrirvari:

Loks minni ég á að um spennulosun er að ræða; ég er veikur maður í vanlíðan, og hef ekkert vit á því sem ég skrifa um, aðeins öfgafullar skoðanir sem uppalendum skólakerfisins yfirsást að stroka út, því eru þær áþján en ekki val, og þeim að kenna en ekki mér.

Ég, rétt eins og Elítan, segi fleira en ég hlusta eftir.

Rétt er að taka fram, að ég virði skoðanir þeirra sem eru ósammála mér og vilja her á landinu, ég hélt að óþarft væri að ræða firringuna, og fagna því að vera leiðréttur, við þurfum að ræða þetta á hverri öld.

 

* Gleymdi að rita Lýðveldið framan við Ísland, lesandi glottir væntanlega.

 

e.s. Gleymdi að plögga að ég gerði hljóðvarp á ensku síðustu nótt. Eingöngu ætlað aldingjum og fjölæringum:

• https://www.bitchute.com/video/Nj8GNQt0A4VG/ (2t57m)

Athugasemdir

[Ásgrímur Hartmannsson, 25.10.2023 kl. 20:37]

Það er ekkert mál að redda landvörnum án þess að hafa her.  Bara hafa 2A, eins og kaninn.

En fólk treystir ekki fólki.  Það er illa innrætt, og sér alla aðra þannig.

[Guðjón E. Hreinberg, 25.10.2023 kl. 20:52]

Góður punktur, Ásgrímur. Bestu kveðjur.