Að fyrna og mikilsverða

Við höfum ekki þægileg orð fyrir hugtökin Appreciate og Depreciate. Næsta þýðingin er að virða nokkurs eða fyrna eða lítilsvirða, samkvæmt sumum orðabókum. Fyrning er lögfræðilegt hugtak t.d. varðandi fyrningarákvæði samninga, laga, eða saka. En að virða skoðun einhvers - to appreciate some one-s opinion - er annað.

Í ensku máli er hugtakið appreciation talsvert notað, en ég áttaði mig á í morgun að við hérlendingar höfum ekki sambærilega málvenju (Vernacular) hvað þetta varðar. Minni ég lesandann á, að ég kann ekki íslensku, en hef ágæta máltilfinningu sem ég aftur þakka Þórbergi og Laxness.

Allir vita að ég hef mikinn áhuga á merkingarfræði, og leita mér oft upp íðyrði sem ég get notað, þegar ég rekst á að hugtök sem ég er vanur að nota á ensku, eru ekki svo lifandi á Íslensku, stundum finn ég þau í orðabókum og þó sum séu stirð í byrjun, þá lifna þau við. Stundum hef ég unnið vinnu til að uppdikta orð fyrir hugtök sem ég hef hvergi fundið í orðabókum, eða hafandi innt reynda íslenskumenn og jafnvel fræðinga eftir. Stundum geri ég þetta einnig þegar mér þykja íðyrði og íslenskun Elítunnar meira klám en fágun.

Ég nota mikið semíkommu í málsgreinum, og gerði það rangt í fáein ár - í góðri trú - en lagfærði eftir að hafa ritað Prof. Emeritus Rögnvaldssyni. Enn sé ég fyrir mér herptar varirnar þegar hann vandaði sig að snupra ekki fyrir vankunnáttuna, í svarskeytinu. Eins er ég jafn óviss og aðrir sem nota ensku mikið, varðandi rétta orðaröðun í setningaskipum, s.s. allir hafa tekið eftir, afsakið, nota mikið ensku.

Einhverju sinni slengdi ég fram; þýðing er ekki hið sama og snörun. En við gleymum oft - eða það fylgir yfirborðsmennsku efnishyggjunnar - að mál er lifandi vitund, og knöttur (Sphere) þess er ekki búbbla.

Oft eru nebblega sömu hugtök á Íslensku, Þýsku, Dönsku eða Ensku, gjörólík orð, eftir því sem hentar málvitundinni sjálfri.

Sem fyrr segir, þá hef ég ekkert velt fyrir mér mikilsvirðingu á Íslensku, þó ég noti það oft á ensku, en efnissvið (Scope) orðræðu minnar á ensku er ekki hið sama og á Íslensku, en ég spennulosa á báðum tungum og í mörg ár var enska mitt aðal tungumál, vegna aðstæðna, og síðan þá hef ég notað það tungumál meira þegar kemur að heimspeki og frumspeki en okkar ástkæra ylhýra.

Engin sérstök ástæða, fyrir þessu, kapallinn raktist þannig upp, og Steinn Steinarr myndi minna okkur á að það var vitlaust gefið.

EN.

Margir sem átta sig á stirðnun og trénun menningar okkar síðustu áratugina, hafa rekist á frábærar tvennar upptökur með menningarspekingnum Yuri Bezmenov, sem fyrir allt að fjórum áratugum lýsti siðrofi menningar með snilldarlegum hætti, en hann var lærður í þeim marxista-fræðum af hálfu KGB á tímum sovétríkjanna.

• https://www.bitchute.com/search/?query=bezmenov&kind=video&duration=feature
• https://rumble.com/search/all?q=bezmenov

Ég rifjaði upp þessa fyrirlestra fyrir fáeinum dögum, og eins og áður dáðist að málnotkun Bezmenov, en hugtakanotkun hans var mjög nákvæm og vönduð. Eitthvað sem hann sagði um sundrun og rangsnúning (Disruption and Subversion) hreyfði við mér, en greip það ekki.

Einhver vitringur sem ég hlustaði á síðar þá helgina, man ekki lengur hver, en það var annaðhvort Júðskur Rabbíni eða Kristinn Guðfræðingur, man ekki alveg, en hugtakið misvirðing eða fyrning - Depreciation - kom fram, og á svipuðum málvitundar nótum og Yuri hafði komið inn á.

Í morgun var ég að hlusta á fínan Crosstalk þátt Peter Lavell á RT, og notaði hann orðið depreciation í vissu samhengi, og öll þrjú tilvikin röðuðu sér saman eins og krosshár í skytturiffli.

Eitt af því sem sundrar samfélögum sem verið er að rangsnúa og yfirtaka, er einmitt gildisfyrning eða misvirðing menningarlegra gilda og hefða. Það gerist smátt og smátt, t.d. stóð Frankfurt skólinn að því á sjötta áratug síðustu aldar að fá sem flestar konur til að klæða sig glyðrulega, þar til við öll tókum því sem sjálfsögðum klæðnaði, en síðan fylltumst við þótta þegar menningarheimar utan Vesturlanda fyrirlitu þessa nýju háttu.

Frankfúrt skólinn, fyrir þá sem ekki vita, er Marxísk hugveitustefna sem stofnuð var í Þýskalandi fyrir réttri öld, og færði sig til Hollvúddlanda skömmu síðar, en er ekki stofnun heldur stefna. Margir Marxistar hafa unnið að því með beinum hætti að beita aðferðum þessarar stefnu til sundrungar og rangsnúning á vestrænni menningu, og það hefur aldrei verið leyndarmál eða samsæri, heldur yfirlýst stefna, byggð á marxískri díalektík.

Eitt af því sem ég hef veitt athygli í gegnum árin, er að margar konur líta niður á glyðruklæðnað sjötta áratugarins og ýmsa klæðnaðarstefnu í mismunandi formum síðan þá. Sjálfur lít ég ekki neinum neikvæðum augum á slíkan klæðnað, og orðið glyðruklæðnaður er aðeins notað hér til að stuða lesandann en ekki sem tákn um mínar eigin skoðanir.

Margar konur sem ég átt samskipti við í gegnum áratugina, á ýmsum aldri og ýmsum heimsskoðunum - og jafnt femínískar sem íhaldssamar - hafa einmitt notað ýmis orð af því tagi sem hér er um rætt. Ein t.d. sagði mér eitt sinn, nýkomin heim af úr samkvæmi, að hún hefði verið í hórusokkum undir pilsinu - og roðnaði. Ég vissi ekki að læraháir nælonsokkar (Stockings) væru af mörgum konum uppnefndir hórusokkar, t.d. Alls kyns athugasemdir hef ég heyrt frá konum t.d. varðandi klæðnað á djamminu að ungar kynsystur þeirra mættu athuga betur hversu druslulega eða glennulega eða glyðrulega þær væru oft til fara, og þá jafnvel hnussandi yfir hvað þær væru að bjóða uppá, vitandi eða óvitandi.

Mergurinn málsins er, að við karlar pælum ekkert í þessu, við dáumst að konum okkar, og lærum að engin kona fer út úr húsi án þess að gefa gaum að því hvernig hún greiðir sér, eða fatast. Það eru dýr vísindi, að læra hvernig t.d. mátun fyrir mátun fyrir mátun, á því sem við strákarnir sjáum sem gallabuxur fyrir gallabuxur fyrir gallabuxur, eru langt í frá. Litablæir og snið, eða áherslur, eða línusamlagningar eða línuútdráttur, fellingar, áferð, og persónuleiki í fíngerðum smáatriðum, er einn af leyndardómum konunnar.

Þessi skyrta dregur fram hálsinn, önnur brjóstaskoruna (Cleavage), önnur sýnir úlnliðina eða felur.

Smám saman hef ég sumsé áttað mig á, að allskyns klæðnaður sem F.S. ýtti að konum t.d. í gegnum allskyns aðferðir, eru klæðnaðarstefna sem konum almennt er ekki vel við - nema þar sem það á við - hinthint - þó að við punghafar sem fæddust á þeim árum sjáum ekkert athugavert, en njótum þess að geta snúið hálsinum á gönguferð í bænum.

Rýrnun og fyrning og lítilsigling gilda og menningarsjónarmiða, getur tekið áratugi, og hún hefur afleiðingar eins og gárur á tjörn.

Ég áttaði mig á fyrir fáeinum misserum, hversu mikið af orðræðu vinstri-hreyfinganna hefur einmitt snúist um að rýra menningargildi, rangsnúna málvitund og sjálfsvitund fólks, nú síðast kynvitund, og blása upp og viðhalda allskyns undirróðurs* og sundrungar ágjöf frekar en áróðri, sem í gegnum áratugina upp frá þeim sjötta, hefur sturlað vestræna menningu og breytt henni í afstyrmi.

En, einhverju sinni við lestur á stjórnarskránni og dulinni tilvísan hennar til lagafrumspeki sinnar - eða hvar megi finna siðfræði hennar - sá ég hvernig öll orðræða vinstri-öfga, eru klár stjórnarskrárbrot, og bókstaflega landráð. Þá er ljóst að þolendur þessarar innprentuðu sturlunar, eða menningarmorðæðis, skilja það ekki.

Þýddu eftirfarandi; Depreciated culture, by infinitely small and insidious steps. Eða snaraðu.

 

E.S. Allir lánasamningar sem notaðir voru - ólöglega - árin 2009 til 2012 til að hirða eigur af fólki, af framkvæmdavaldi Samfylkingar og VG; voru auk þess ólögmætis, ógildir vegna Force Majeure ákvæðis siðferðilegra lánasamninga. Engin umræða var um þetta á Stórastalandi, utan hóps Rafstöðvarbræðra sem ítrekað voru blásnir út af borðinu.

Menning okkar er ekki dáin; hún hefur fyrnst, snjóað yfir, horfið í byl, týnst í hafi.

• Popp og kók.

 

* Subversion má bæði rita sem undirróður og rangsnúningur.

 

Viðbót 1721: Sem dæmi um hvernig snörun er ekki endilega þýðing. Enska setningin, they employed subversion tactics to subvert the communities, eventually to enable their overtaking of society, má t.d. rita þannig á Íslensku, þeir beittu undirróðri til rangsnúnings samfélagnna, sem efldi smámsaman getu þeirra til yfirtöku þjóðfélagsins.