Kominn með nýja lopapeysu í veturinn [þriggja laga færsla]

Maður lendir stundum í innan um almenna költista, að fá í sig "jú, allir mega hafa sínar skoðanir." Eitt slíkt tilfelli var í dag. Síðan var rætt um Núvitund og Hugræna atferlismeðferð, og ég þorði ekki að benda á rökvillur (Fallacies) í þeim aðferðamengjum.

 

 

Áfram héldu vingjarnlegar samræðurnar, og hugur minn þreyttist eins og pingpong innaní mengi rétthugsunar, þar til viðmælandinn hélt því fram að "hvötin til kynskiptinga" og kynskekkja (Gender Phoria*) væru líffræðilegt ástand.

Þegar ég benti á að þetta væri geðveiki, snarbreyttist umræðan í "nei það er það ekki" - mótrök - "þú ert með ranghugmyndir" - mótrök - "þú talar niður til annarra" - mótrök - "vísindin segja að" - skilgreindu vísindi - "þú ert ... þettaoghitt".

Loks þegar ég benti á að þetta væri klassískur Marxískur kommúnismi hjá henni; að allt sem hún ásakaði mig um væri hún sjálf sek um, auk þess að kommúnistar beita ætíð persónuárás þegar þeirra eigin ranghugmyndir væru uppiskroppa með rök. "Nei þetta eru sko ekki Marxismi, og þú dirfist að tala niður til vísindanna." "skilgreindu Marxisma" "ö, það er beisik kommúnismi - ég hef lesið Karl Marx."

Svo ég dirfðist að útskýra fyrir henni hvað Díalektík er og hver munurinn er frá kommúnisma og hvernig þessi sálfræði sem þættist vera hugmyndafræði mætti rekja í gegnum skólaspeki Abelard til formspeki* Platóns. Ég man ekki hvar á tímapunktinum sem rétthugsandi núvitundar tvífætlingurinn sem virðir allar skoðanir varð öskureið og þeytti í mig fúkyrðum og strunsaði burt.

"Vísindin snúast um sannanir!"

"Er það? Manstu eftir vírusnum sem enginn sannaði?"

Líklega verður birt lesendagrein á DV síðar í dag.

Á einhverjum tímapunkti - viðurkenni ég - við enn eitt skiptið sem hún slengdi á mig að ég "hlustaði ekki á sig" - hafði ég svarað, þú ert ekki að segja mér neitt sem ég hef ekki heyrt í bergmálinu þúsund sinnum áður. Eða hvort það var þegar ég sagði "ók, gender phoria er líffræðilegt ástand, ég hef unnið á geðdeild."

Allavega ók ég þvergöturnar heim, og fylgdist með baksýnisspeglinum.

Góðu fréttirnar eru þær að þegar ég kom heim var hringt í mig, og það var ekki Hatursorðalöggan, heldur prjónakonan sem ég fann hér í plássinu í síðustu viku. Ég er kominn með þessa æðislegu Íslensku sérprjónuðu lopapeysu fyrir veturinn.

Það er enn til menning á "Stórastalandi."

Veistu hvernig ferlið er frá þeli og tog í rokk og þráð með snældu og snúð, til mynstraðrar hugarmyndar, talningar,  brugðið og fellt, frá óljósri mynd, um prjóna tvo, í kvöldkyrrð með sigg á þumli, verður að hlýjum ullarsokk og fallegri lopapeysu, frá ást hinnar vitru sauðkindar til visku þolgóðrar freyju? Lopapeysa er ekki orðabókarfyrirbæri, eða hlutur. Hún er ein elsta sköpun þekktrar menningar, og hún er úthugsuð; en hvar fæddist þessi flókna hugmynd og hvaða rörsýnar vísindi vörðuðu leiðina frá andvökunótt til fullprjónaðrar lífvarðandi afurðar?

Ég hef aldrei gengið í lopapeysu, en ég hef oft klæðst skapandi ást.

Nú er það ekki svo að maður taki samræður við fólk og breyti í blogg, en ég hef stundum sett samantekt af sambærilegum samræðum í hljóðupptökur Arkívsins, ekki vegna neins húnsagðihannsagði réttlætingar, heldur í leitinni að mælistikum sem sýna hvernig almenn vitund (Collective Conscious) menningar okkar hefur umbreytst í útdregið afstyrmi sem heldur að það sé það sem það er ekki. Það birtist oft mælingin í samræðum, og ef maður glósar hjá sér, skilur maður betur hversu veik við erum orðin sem samfélög, hvað þá þjóðfélagið ofan á þeim.

Maður lendir í ýmsu, þegar maður er kominn í stórsjói menningarrýni (Cultural analysis). Um helgina sletti ég skyri í eitthvað huffumpuff frá helsta stjórnmálafræðingi landsins. Í gær sá ég að gaur sem ég les reglulega mér til ánægju, skar helminginn af eigin heilahveli og sturtaði niður í klóakkið með snilldar rörsýn og ómeðvituðum fordómum byggðum á einhliða heilaþvætti Project Syndicate, e.t.v. óvitandi.

Það er allt gott sjáðu, því það er bæði hollt og skemmtilegt að metast á með hugmyndir, því þannig vöxum við og lærum. Það er hins vegar verra þegar það verður að réttlætanlegu ofbeldi költs sem telur sig eiga rétt á ritskoðun, útskúfun, og jafnvel hernaði gegn þeim sem það er ósammála. Á ensku heitir það Interventionism, og Interference, en félagshyggja og valdhyggja eru gegnsýrð af þesskonar blásýru.

Ég fagna því ef menn hefja gagnrýni á mína eigin orðræðu, mér hefur leiðst undanfarinn áratug að mín eigin menning lætur eins og ég sé ekki til, sérstaklega þegar kverúlantar á vegum launhelgaklúbbsins gera sumt úr minni eigin orðræðu að sinni, að því er virðist óvitandi um hvaða merkingarfræði og hugtaka notkun hefur ekki verið viðhöfð á landinu um aldir þar til sumir hófu að rýna; litirnir sjást og það litblindum.

En um leið vil ég óbreytt ástand.

 

 

Ég vil fá að vera í friði fyrir leirmennum og bergmálsvitringum, og sérstaklega meitlurum. Hef áttað mig á að sniðgengi eigin menningar innan landsteina sem utan, er fínt. Það hefur gefið mér næði og firrð til að uppgötva stöff. Mér finnst gaman að uppgötva stöff. Ég þarf ekki að breyta skoðunum annarra eða fá einhvern merkimiða eða dyggðavottun. Vil frekar vera í næði, auk þess sem mér finnast viðhlæjendur leiðigjarnir og flestir mótherjar takmarkaðir, svo ég nenni hvorugum enda reipitogsins.

Rétt eins og þegar þú læknast af myrkfælunni og ferð að líða vel í skuggum gamalla húsa og sættist við draugana í þeim eða gefur þeim sitt eigið rými, eða biður Skaparann (jafnvel með nafni) að reka burtu þá þeirra sem eru illir andar, eða biður fyrir þeim sem hafa enn ekki þorað að þiggja hjálp til að fara yfir mæragráma Gullveigar (Cailleach, Styx).

Það er dálítið sérstakt að kaupa fínan jeppa og upplifa draugagang í honum við ýmsar aðstæður, og vita hversu margir dóu/slöðust í honum og ekkert skráð í atvikaskrá, þar til þú óvart kemst í skrá frá einu tryggingafélagi, og skyndilega veistu hvers vegna búið er að skipta um topp á bílnum og þú komst að því löngu eftir að þú keyptir hann, og þú veist hvers vegna það verður allt vitlaust í bílnum ef þú svarar GSM símanum á dimmum sveitavegi seint um kvöld og hún sem er þó ekki þarna öskrar á þig að slökkva á símanum og reynir að rífa hann af þér, eða réttara, hætti því eftir að þú samdir við hana og drengina aftur í. Eða þegar þú bauðst eitt sinn ófreskum vini í bíltúr og spurðir hann svo löngu seinna, fannstu eitthvað á þér í bílnum, eins og eftir skyndihugdettu, og hann hitti á 70 prósent af því sem þú hafðir fundið á þér og síðar uppgötvað. Eða þegar þau sættust við örlög sín og létu hjálpa sér yfir, og kannski var það einmitt ástæðan fyrir að bíllinn rataði til þín, svo einhver gæti hjálpað sálum í nauð.

Lífið er ekki marxísk uppskriftabók fyrir alltáhreinukölt.

Lífið er margvíslegt, og það var skapað fyrir margbrotið mannfólk, en ekki fyrir leirmyndir og bergmál.

Ef við ætlum að varðveita það, þurfum við að upplifa siðrof (Anomie) og kunna að vara okkur á því, sérstaklega þegar tækniþekking er orðin svo að hundrað manna hópur getur stýrt öllu mannhafinu, og það í gegnum öpp. Því ef við lærum það ekki - í þetta sinnið - fer fyrir okkur eins og kynslóð Nóa eða þeim sem voru á undan spámanninum Evu og heimspekingnum Adam; sem gáfu okkur ógleymanlega sögu á tíma þegar ekkert var myndmálið og ritmál ekki orðinn fjarlægur draumur.

Þegar Skaparinn mæltist til þess bæði við spámann sinn og einnig okkar fyrsta heimspeking, að uppfylla jörðina, vissi hann að við gætum hvorki yfirfyllt hana né breytt lífheimi hennar. Hann vissi einnig að sá tími kæmi að við teldum okkur þess umkominn, og ef við myndum ekki leitast eftir leiðsögn hans til mannvirðinga og réttlætis, myndum við reka okkur illilega á. Neanderdals Sapiens konan Eva og Sapiens Sapiens maðurinn Adam, skildu þetta, og þau upphugsuðu einfalda ógleymanlega sögu til munnlegrar geymdar til að koma til okkar dýpt þess innsæis sem opinberunar heimspeki eingyðistrúar ein getur virkjað vitund okkar til handa.

Á persónulegu nótunum: Að fyrsti þekkti spámaður trúar okkar er kona, og það af Neanderfólkinu, er nokkuð sem mér finnst fallegur leyndardómur. Því eingyðistrúin er ekki karlaveldis fyrirbæri, og hefur aldrei verið, og allar konur hennar munu segja þér það.

Þráttunarhyggja Femínismans, er ódulið marxískt kvenhatur sem ásakar aðra um sína eigin sind.

Já, við erum við anddyri þriðja þekkta Cataclysma allra tíma, og við erum í lífshættulegri afneitun. Við fáum ekki að auka við tæknigetu okkar, nema hreinsa af okkur leirinn og gleyma bergmálinu, en við verðum að hafa sögu þess skráða; því ef við tökum við náð heilunar og raunsæis, þá þurfum við að hafa söguna til reiðu eftir um það bil þúsund ár eða svo, þegar við lendum næst í þessari forarvilpu.

 

 

Loks þakka ég reiðu mann-verunni fyrir að hafa gefið mér mælistiku í dag, og eins fyrir að hatursorðalögin eru ekki komin og þá með varðhaldsúrræði. Rétt eins og flest fólk, er þetta ágætis mann-vera, hún veit ekki frekar en aðrir í samtíma okkar hvernig vitund þeirra hefur verið virkjuð og síðan fleytt í gegnum skilvindu og loks lögð út á fjöl eins og verksmiðjuframleitt Tagliatelle (Pasta, Plasticity). Sjálfumgleði og sinnuleysi (Complacency and Apathy) eru geðveilur sem hægt er að innræta óstöðugum, rétt eins og Persuasion (Hneigðartæling, Fortölun).

Þegar félagsmarxistar ásaka trúarbrögðin um hatur á kynvillingum, sýna þeir sína eigin rörsýn og sjálfshatur í réttu ljósi, því spámenn eingyðistrúarinnar fordæmdu fortælingu sem leiðir til samfélagslegs siðrofs, en ekki samkynhneigð í einkalífi hófsemdar og hógværðar (Privately in Modesty). Lesa þarf hvert orð, stundum bókstaf fyrir bókstaf, finna þýðingarholur (Lost in translation) með samanburði, og einnig setja sig inn í samfélagsvenjur þess tíma og staðar sem opinberunin var framborin í, eða áratugina á eftir þegar viðhlæjendur spámanna og lærlingar færðu í letur, en því sem næst enginn spámanna okkar ritaði niður einn einasta bókstaf sjálfur.

Hvernig ég veit hvað þeir meintu? Það fylgir handbók tiltekinni starfslýsingu, opinberuð síða fyrir síðu. Hún skilur eftir mola í slitrum þegar þjónustu lýkur.

Öll frumspekirit eru einnitt lagskipt frumspekirit, og innsæi þeirra lifir með þeim sem rýna þau í einrúmi, en eru ekki efnishyggju og bókstafstrúar áróður, eða hópsálar vélun. Skiptir þar engu hvort Díalektík, Valdhyggja, Félagshyggja og Efnishyggja, eru iðkuð í trúarbragðakölti eða húmanista.

Las enginn mannkynssöguna? Kynrænt siðrof er einkenni dáinnar menningar og siðmenningar í frjálsu [inn]falli (Implosion), og einnig heimsvelda. Siðfræðilega meðvitaður, staldrar þá við og yfirgefur hópeflið (Collectivism) - Group Think - en siðferðilega mótaður, ekki. {Ethically aware, hesitates and eventually leaves the collective, but morally conditioned doesn-t}

Fyrir fáeinum árum, þegar ég var sem mest að hljóðrita menningarrýni fyrir Arkvívið, áttaði ég mig á að Ljósenglarnir sjö beita einmitt kynferðislegum heilaþvætti og sjálfsvitundar mótun í öllum grunn heimssýnunum sjö. Þetta er mjög áberandi þegar þú sérð það, t.d. Húmanisminn og sérstaklega Félagslegur Húmanismi er róttækari en trúarbrögðin voru/eru í þessum efnisflokki. Bæði hvað varðar vitundarlega sjálfsmynd og dulsýn (Mystique) og eins kynvitund og kynferðislega heimsmyndartúlkun.

Ég ritaði nýlega tvo raðpistla um hugmyndamengið sem væri sameiginlegt sýnunum sjö, og hvernig þær túlkast í mismunandi heimsmyndir, en gleymdi að taka þetta með, því við gleymum þessu:

Rétt eins og með hvatir okkar til samfélagsmótunar - við sjáum ekki þegar því er breytt í eitraða Félagsverkfræði eða Félagshyggju (Socialism), eða hvatir okkar til að fylkjast með leiðtogaefnum sem okkur þykja best hjúpa okkar eigin viðhorf (Choosing leadership), þegar því er breytt í eitraða Valdhyggju (Authoritarianism), og loks náttúruleg hvöt okkar til að treysta efnislegum eða náttúrulegum veruleika, þegar því er breytt í eitraða Efnishyggju.

Hversu margir taka t.d. eftir að þeir einu sem hafa skilgreint auðsöfnun sem hyggju (Ism (hugmyndafræði)) eru þeir sem hafa þráhyggju vegna auðs eða eigna annarra og beita þráttunaraðferðum til að hafa af öðrum með illu eða góðu? Já, Marxískur kommúnismi, sem er ekki Kommúnismi. Eigum við að ræða ofsköttun þeirra og eignaskatta? Eða algjöra vitundargeldingu þolendanna til að ræða ríkjandi ástand hvað þetta varðar?

Við sjáum ekki hið augljósa.

Rétt eins og með gegndarlausar ofsóknir félagslegs húmanisma (og venjulegs (general) húmanisma) gegn vændiskonum, í uppgerðar góðvildarfýsn (Altruism), sem er þráttuð (Dialectic, Diabolical) en við tökum ekki eftir rangsnúninginum.

Við sjáum ekki þegar hið eðlilega er gert að hugmyndafræði, síðan snúið á rönguna, og loks með aðferðum Edward Bernays (sem Dr. Göbbels hafði mikið að háði)* s.s. að sífellt endurtaka sömu frasana, með tilvísun í flókna texta í löngum orðum sem enginn les eða skilur, þar til geðveikin verður talin eðlileg eða Normal.

Hversu oft hefur lesandinn rekist á að kynfræðsla skólanna, kynfræðsla Hollyvúdd* eða tímaritagreina, standast ekki djúpa og fallega reynslu af góðum kynnum sem best er haldið prívat?

Í þóttunarfullum skömmum kunningjakonu minnar, skaut ég því að, sem er flestum augljóst en ekki fyrr en bent er á; að það er ekki neikvætt að vera geðveikur, t.d. þunglyndur, bipolar, eða með aðrar geðraskanir, og reynt er að veita úrræði við öllum geðveilum, en læknisfræðin og þar áður kuklarafræðin hafa aldrei geta læknað neinar geðveilur. Soldið of stórt viðfangsefni fyrir rörsýnarmótaða, sem hafa lært að sum geðveiki sé heilbrigð og skilgreining á annarri geðveiki sé haturstimplun, og allir vita að samsærakenningar eru mjög vond geðveiki, eða þannig.

Sá síðasti sem sér að hann er í költi, er költistinn, en hann sér öll hin költin.

Er ég þá í költi? Kannski.

En ég mun ekki kasta skyri í neinn sem sannar það, nema hatursorðanefnd Katrínar, sem nefnist Maríunefndin, og "þegnar" almenna költsins vita ekki að er til. Því ég hafna því að marxistaköltið setji mig í krukku á hillu hins nýja stéttasamfélags allra viðurkenndra skoðana; þar til ég get flúið Vesturlönd.

Best að hafa fyrirvara af þessu tagi.

Einn af leiðtogum Antivismans hérlendis slengdi því á mig í síðustu viku að ég væri með messíasarkomplex og að öllum líkindum útsendari Pírata. Mér er til efs, miðað við mörg önnur orð sem komu með blautri borðtuskunni, að hann geti skilgreint hvað sé Messías, hvað sé Komplex, eða hvað sé Messíasarkomplex, eða hvað Píratar eru, éða þá hvað persónuárás gefur til kynna. Sérstaklega þegar árásin var ekki vegna neins sem birt hafði verið í hans garð, heldur vegna sárinda yfir gagnrýni á eitt af átrúnaðargoðum hans, og ábending um snjallsímablæti antivista sem þykjast vita hvað þeir eru að gera. Það er ágætt, að költið sem er að vekja almenna költið hagar sér eins og klassískt költ. Eða þegar þeir sem slá mann með blautum borðtuskum taka ekki eftir ábendingum sem benda á hræsni þeirra sjálfra og manndómsskorti: Já, dáin menning, leirmenni og bergmálsvitringar.

Spennulosun!

Afsakið ef orð mín særa þig eða móðga; þá hef ég óvart hreyft við forarpyttinum sem þú flýtur ofaná. Mundu; þetta er örvæntingarfull spennulosun, ekkert annað. Enginn sannleikur hér í boði eða rétthugsun, aðeins örvæntingarfullt ákall eftir reisn og réttlæti í eitruðu heimskerfi hlutanna.

Sama fólkið og segir þér að allir megi hafa sínar skoðanir, og bregðast við með reiði ef þú viðrar þínar, eða ásakar þig um að reyna að breyta sínum eigin ef þú rökstyður þær (sem mótsvar við persónuásökunum), hefur engar skoðanir og er reitt yfir að þú óvart sannaðir það, og það tekur ekki eftir að þér er sléttsama ef rök þeirra breyta þínum eigin.

Heimur Upplýsingar, Endurreisnar og Siðbótar, hefur reynst vera haugalýgi, og þolendur hans eru tilbúnir að brenna þig á báli ef þú bendir þeim á það, sérstaklega ef þú dirfðist að gera það óvart.

 

* Gender Dysphoria, er Marxískt hugtak, þýtt sem kynleiðrétting eða lækning við Gender Phoria sem væri kynskekkja - hvorutveggja er þráttun eða Díalektík til rangsnúnings. Þýða má Phoria og Dysphoria á ýmsa vegu - og ég er ekki búinn að lenda hugtakinu sem hentar spennulosunarblogginu, veit að Félagsmarxismi Stóarastalands hefur þegar leirað eitthvað hugtak. Skelli inn viðeigandi tenglum í Íðorðabankann. Kynóeirð, eða Kynórói, eða Kynleiði, ... margt kæmi til greina. Okkur vantar gott Íslenskt heiti fyrir mann[um]skiptingar (transhumanism). Umskiptingar er gott orð, en það hefur aðra merkingu og dýpri - Golem - og þú getur verið umskiptingur án þess að vera mannskiptingur. Flestir í dag hafa látið gera sig að umskiptingum, en sumir vaknað frá því en látið hliðverði grípa sig og breyta í uppskafning (Gargoyle). Leiðtogar beggja eru Uppvakningar (Ghoul).

* Formspeki er ekki frumspeki.

* Við gerum greinarmun á Hollývúdd og Hollywood.

* Jamm, Bernays fann upp Áróðursfræðin, Göbbels gerði grín að þeim. Er ég nokkuð nasisti af að hafa kynnt mér þá báða? Minni á að Göbbels, rétt eins og Katrín J, var öfgasósíalisti og bókmenntafræðingur, og að ég er ekki sósíalisti. Hitler, Mússólíni, Stalín, Maó formaður, Lenín, Roosevelt og Churchill; allt saman marxistar. Fasismi er frumspekilegur marxismi. Allt er rangsnúið, við erum dáin menning.


« Síðasta færsla | Næsta færsla »

Bæta við athugasemd

Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband