Landbúnaður og verðbólga Öfgaríkisins

Margir trúa því enn að verðbólga sé afleiðing af peníngaprentun, sem hún er ekki. Stimpilgjöld reglugerðafjallsins og miðstýrð vaxtastefna er ástæða verðbólgu, sem síðan er velt út í örmagna atvinnulíf í formi ofprentunar á peníngum.

 

 

Í hvert sinn sem seðlabanki hækkar stýrivexti, skuldbindur hann ríkið til að endurgreiða arð af milljarða fjárfestingum í opinberu og óopinberu bankakerfi, sem aldrei er fjallað um í fjölmiðlum og fáir átta sig á hvernig eru gerðar. Þegar þú áttar þig á þeirri flækju, sérðu hvernig Fjölnismenn 1918-1943 og ÍsQuislíngar frá 1944 hafa mergsogið auðlindir landsins - sem er hugvit og vinnusemi - og dælt í einhverja sjóði sem þeir einir vita hverjir eru. Þetta er eina jafnan sem meikar sens í efnahagslífi Íslands síðan 1918.

Hver sá sem áttar sig á ofnotkun debet korta og kredit korta, og að 98 prósent allrar veltu sést aldrei í gjaldmiðlum og aðeins í rafrænum færslum reiknistofunnar, veit þetta en hefur ekki hugsað út fyrir innprentun heilaþvottarins, að verðbólga sé afleiðing af peníngaprentun en ekki öfugt.

Um leið og báknið (Establishment) með sínum reglugerða- og stimpilgjöldum, sjálfstæðum stofnunum með stjórnvaldsverðskrám er skorið niður í eðlilega stærð gufar verðbólgan upp. Þetta hefur verið margsýnt fram á undanfarnar tvær aldir, en sú einfalda útskýring verður aldrei kennd í ríkisskólum, ríkisstyrktum fjölmiðlum eða háskólum sem háðir eru velvild embættismanna og gáfnastéttar (Intelligentsia), en það fólk tilbiður ríkið, eða sósíalisma (Socialism) og tengda alræðishyggju (Authoritarianism).

Þessu tengt er vandi landbúnaðar á Íslandi, en vandi þeirrar greinar Þjóðlífsins (Affairs of State) er ekki eyland, heldur er hann sá sami á öllum þeim Vesturlöndum sem fylgt hafa Ríkissmiðju (Statecraft) vestrænna Bandamanna (Western Allies) síðan 1945; en það er sú nálgun matvælaframleiðslu sem upprunnin er hjá New Deal kommúnistans Franklin D. Roosevelt frá 1933.

Fín grein um vanda landbúnaðar á Íslandi birtist hér í bloggheimum um helgina, og mæli ég með greininni, þó ekki sé ég sammála niðurstöðum hennar.

• https://noldrarinn.blog.is/blog/noldrarinn/entry/2295502/

Einföldum þetta.

Um leið og bændur vesturlanda samþykktu að ríkið niðurgreiddi afurðir þeirra, samþykktu þeir að bújarðir þeirra væru hluti af efnahagsvél hins sósíalíska miðstýrða ríkis, eða kommúnistaríkis, sem þó þóttist vera annað en það hefur reynst vera.

Eins og með verðbólguna; þegar þú upplifir að eitthvað er veruleikinn en heimsmynd þín segir að hann sé eitthvað annað, og skörunin þar á milli er víkjanleg í stærð - eða fráviksgildi - spyrðu þig spurninga sem enda í alls kyns athugunum og samræðum og þrefi sem engan enda tekur, og þú sérð ekki að á meðan eru hugveitur meitlaraklúbbanna ánægðar því tekist hefur að frumeinda (Atomize) samræðuna í samfélögum þjóðfélagsins.

Þetta er gömul og þrautreynd uppskrift, og það er ástæða fyrir að hún er ekki kennd í skólum eða bíómyndum. Ástæðan er hins vegar samsæriskenning og mig grunar að það flokkist undir refsiverðar hugsanir í væntanlegum haturslögum félaga Katrínar.

Um leið og bændur samþykktu að þeim væri tryggt sitt sovéska kibutz samþykktu þeir að allur þeirra iðnaður yrði miðstýrður af bændafélögunum, og ræktunarfélögunum, og ráðunautum landbúnaðarins, og samninganefndum þeirra varðandi mjólkurverð og eggjaverð hverju sinni.

Þeir tóku ekki eftir að um leið og þetta gerðist, urðu þeir háðir því að stórfyrirtæki á borð við Nestlé og Barilla og fleiri auðhringa sem aftur tengjast eiturefnaframleiðslu og genabreytingum og útsæðiseinkarétti aðila á borð við Monsanto (I.G. Farben sem framleiddi gasklefa eitrið), og að þar með myndu þessi stórvirku þverþjóðlegu fyrirtæki (Global Food Producers) ávallt geta framleitt ódýrari mat en þeir sjálfir, og smám saman myndi þeim fækka, áratug fyrir áratug, þar til að lokum að allt land væri komið undir fulltrúa þessa stórvirka iðnaðar sem í raun er eign þriggja til fjögurra aðila (ef svo margra).

Þetta er einmitt raunin!

Greinin sem fyrr er vísað í, segir að ríkið eigi að leysa málin, en það er einmitt ríkið sem bjó til vandann, og ekki af tilviljun. Rétt eins og þegar tveir prófessorar Íslenskir rita á þessu ári að ríkið eigi að leysa vanda Íslenskunnar.

Eða þegar Rabbínar Faríseismans kröfðust þess að Musterið leysti vandann með tiltekinn spámann og þegar musterið gat ekki dæmt hann lagalega, vísaði kröfunni áfram til fulltrúa heimsveldisins sem dæmdi hann saklausan bara fyrir það eitt að það komst upp með það.

Ríkismusteri Húmanismans er í dag dáið, það tók sjálft sig af lífi þann 11. mars 2020, og öll trúarbrögð heimsins frömdu hópsjálfsvíg síðar sama dag, musteri sínu til dýrðar.

Líttu á örvinglan heims hins upplýsta siðbætta endurreisnar húmanisma í Úkraínu stríðinu, Heims Farsóttinni með Blóðfórninni og ástandi Palestínu í dag. Þarf að útskýra fyrir þér að vættir englunum eldri, eru í vondu skapi, og að þú ert ástæðan?

Ó, sorrý; þú ert nottla Gull og gersemi og Húmanistaríkið á að redda því sem þér er ófært.

Ef ríkið hefði látið bændur vesturlanda í friði eftir 1945, værum við öll að borða náttúrulegan og hollan mat, sæðisfrumum og frjóum eggfrumum hefði ekki fækkað um 70 prósent, kynvillingar og femínistar og aðrir marxistar hefðu ekki lagt niður menningu okkar, og ríkið þyrfti ekki að miðstýra tilveru þinni með því að ákveða hvað þú fáir í laun, eða borgir með börnunum þínum, eða rífa af þér aftur 60 til 70 prósent teknanna.

Þú byggir við siðmenningu og við gætum rætt saman um skemmtileg vandamál s.s. hvar hraðahindranir eiga að vera í hverfunum okkar eða hvort sé betra umferðarljós eða hringtorg, og við gætum ekið um á díseljeppum í snjónum í vetur eins og glaðir hreðjaðir borgarar en ekki gælt eins og útflatt metrósex - með 1. mm. hýjung - við ónýtar rafskutlur.

Við sem höfum reynt að benda samborgurum okkar á, síðan samsærið 2008 breytti vestrænum ríkjum í Sovétríki vestursins, höfum í örvinglan reynt að útskýra hvernig við vitum að spilið er búið, því við erum kynslóðin sem vitum hvernig Sovétríkin voru 1922 til 1991. Til dæmis benti ég á strax eftir hrunið að flutningur efnahagslífsins yfir til lífeyrissjóðanna árin 2009 til 2012 væri sovésk aðferð á nýjum klæðum.

Ísland hefur ekki haft efnahagslíf síðan 2012; ríkið er eina efnahagslíf landsins og því er stýrt af óhæfu "fólki." Umræða um þetta og menningarlegur skilningur - eða merkingarfræðileg geta - er engin, alls engin, það er enginn hugur lengur á landinu og þó ADHD lyfin við geðveiki sem ekki til, eigi hluta af sökinni, þá er einnig alvöru heilaþvætti um að kenna, auk sinnuleysis og sjálfumgleði (Complacency).

Þau 82 prósent þjóðarinnar sem mættu viljug í gasklefann í vaxhöllinni, munu aldrei skilja þetta, né börn þeirra. Það verður ekkert andlegt eða vitsmunalegt líf á Íslandi næstu 80 árin (tvær kynslóðir). Viljir þú framtíð fyrir þín barnabörn, þarftu að flýja með þau eitthvert þar sem þú hefur borgararéttindi en ekki mannréttindi.

Skiljir þú ekki þessa niðurstöðu áttu ekki að ergja sjálfan þig á að lesa spennulosun örvinglaðs miðaldra manns með bumbu sem ekki kemst burt af læknisfræðilegum ástæðum og getur bara kverúlantað við lyklaborð því enginn nennir lengur að hlusta á hann.

Ísland er ekki til, og það er óvíst að hin íslenska hugsun endurfæðist því hún sjálfviljug gerði sig að skeinipappír yfirborðsmennskunnar.

 

Athugasemdir

[Magnús Sigurðsson, 22.10.2023 kl. 20:59]

Amen

[Skúli Jakobsson, 23.10.2023 kl. 13:06]

Skyldulesning.