Áhugaverð vísindadulspeki

Þyngdarbylgjukliður er ekki til og því mun nanograv verkefnið aldrei finna neitt slíkt. Þú getur trúað á svarthol og að ljós hafi massa, en þá er hugur þinn einnig svarthol. Þú getur einnig trúað því að Hadron mælirinn geti fundið smáagnir atóma, en þá er vitund þín aðeins bergmál og greind þín leirburður.

Þetta er ekki fyrsta tilraunin til að sanna þyngdaraflið sem lögmál, þ.e. túlkanir byggðar á tilgátum Newtons, en í raun skera þær flestar í burtu grunnhugmyndir hans um hvaða svið haldi hnöttum himingeimsins á hreyfingu og hvers vegna við höfum þyngd(arafl/kraft).

Enn hefur ekki komið fram nein fræðileg kenning sem útskýrir þetta merkilega fyrirbæri - sem Galileo og Newton höfðu á heilanum - ekki heldur hvað komi elektrónunni af stað eða viðhaldi ferli hennar (eða yfirleitt að hún sé til), eða hvernig miðflóttafl og þyngdarafl (himinhnatta) vinni saman.

Kenningin um þyngdarlögmál, er í raun ennþá tilgáta, rétt eins og hugmyndir Darwins um uppruna tegundanna. Fólk sem trúir á vísindin hugsar aldrei út í vísindin, hvað þá yfirleitt hvað hugtakið merkir.

Húmanistadulspeki er áhugaverð; fyrir þær sakir að fólk stekkur á hana af sömu ástríðu og ver hana af sömu þráhyggju og með aðra dulspeki.

Þekkirðu muninn á lýsingu og útskýringu annars vegar og tilgátu og kenningu hins vegar, heimspeki og hugtakafræði annars vegar og [verk]fræði og vísindum hins vegar? Veistu muninn á siðferði og siðfræði?

 

Þyngdarbylgjukliður fundinn í fyrsta sinn