Athugasemd dagsins; heiður, heilindi, dyggðir eru uppgufaðar - 20230627

Enginn stjórnar antivistunum, ekki heldur almenningi. Báðir eru jafn dáleiddir af eigin sannleiks-leiðtogum. Þýðingarlaust er að ræða við báða hópa; hvorugur hópurinn sér Medúsuna sem steingert hefur hópana tvo í Umskiptinga og Uppskafninga (Golem and Gargoyle).

 

 

Hvorugur sér að Uppvakningarnir (Ghoul) sem teyma þá áfram, eru djöflar eða dísir (Nephilim sálna) í mannsham. Enda réttlæta báðir hóparnir sína þráttunarhvata (Dialectical influence). Hvorugur smíðar samfélag eða viðheldur, því hver og einn er týndur í völundarhúsi sjöþúsund spegla*, heillaður af eigin steingerðu spegilmyndum, einangraður í formi myndastyttu Gorgónsins mikla.

Vitjunartími hefur þau áhrif að aðferðir, stjórnmál, aðferða-nálgun, fræðigreinar (Vísindi) og lausnir sem leiddu til siðrofs, virka ekki til lausna. Þetta merkir að smúla þarf hugann og brjóta af sér leirinn, skera hausinn af Medúsunni - hver um sig persónulega - og stefna beint út á [eyði]mörkina (Wilderness).

Flóttinn, lífið; snýst um að breyta huga sínum í eyðimörk og finna lífið þar, líf sálar sinnar og heilindi, sem varða veginn til þess sem dugar til réttlætis og mannvirðingar - við köllum það dyggð[ir] (Virtue).

Mesti spámaður allra tíma, Móse, var ekki sendur til að frelsa Hebrea (afkomendur Abrahams) frá þrældómi, eins og algengur misskilningur heldur fram. Skaparinn sendi ljósengil sinn til Móse sem sagði við hann (fyrir munn Guðs): Ég hef heyrt bænir þeirra sem ákalla mig um frelsun til réttlætis og mannvirðingar (Justics and Dignity) og ég sendi þig til leiða þá út úr þrælahúsi Faraós.

Bæn, Iðrun, Vitnisburður, Fyrigefning; öflugasta verkfræði mannshugans.

Þetta leiddi til mesta vitundarafreks mannssögunnar; Guðdómlega Sáttmálans, og eitt stykki Píramídi - Abu Rawash - sprakk framan í fésið á Faró. Hefði hið síðasta verið skráð, frekar er opinberað síðar, værir þú leiddur út fyrir sönnun en ekki dyggðuga trú.

Það er eins með Covid heimsveldi launhelga Faraós í dag. Það kemur enginn Messías að bjarga þér og leirgerðu egói þínu aþþíbara.

Plató* skrifaði bókina Menón til að útskýra dyggðir og þráttun* (Dialektik) en Hellensku borgirnar voru opnar ræðumönnum sem ferðuðust milli torga borganna og boðuðu fræði sín og athuganir, en þar fæddist hugtakið þráttun- eða þráttunarræða (Dialektik), því hver sá sína speki sem sinn æðsta sannleika.

Þráttunarræðan var einmitt fingrafar þess að Hellenska menningin féll í siðrof, rétt eins og þráttunarræða Abelards benti til þess að Skólaspekin væri að hnigna, rétt eins og þegar Karl Marx gerði hana að fræðigrein (Dialectical Materialism) var merki þess að Húmanisminn væri að hnigna (sem lærlingur hans Mússólíni snéri upp í Dialectical Metaphysics).

Sjá kafla 11, Opinberunar Jóhannesar, um tvennar heimsstyrjaldir Marxista og Fasista.

Þegar þráttun nær yfirhönd menningar-samræðunnar, breytast hvatir okkar manna til að safnast í hópa, að fylgja göfugum valdsmönnum, eða trausti okkar til hins áþreifanlega veruleika, svo hvatirnar þrjár verða hver um sig að dýrslegri hugmyndafræði: Hjarðarinnar (Félagshyggja) sem strokar út einstaklingshugann og fletur út alla visku og umbreytir í stjarfan samhljóm (Consensus), sem krefst þess meinfýsið (Wicked) valdafólk hafi ávallt rétt fyrir sér sama hversu órökrétt eða eyðileggjandi það hagi sér (Valdhyggja) og að ekkert sé til sem ekki sé beinlínis áþreifanlegt, sem gerir yfirborðið meira innihaldinu og því enginn dulefnislegur sannleikur (Materialism).

Villta þríhöfða hýenan, Cerberus - Félags, Vald- og Efnishyggja - sem reif Hellensku menninguna í tætlur svo hún var varnarlaus fyrir Rómverskri ágjöf, og spámaður Guðs, Elía, sá fyrir að myndi rífa í tætlur siðmenningu Jezebelar drottningar og Abrahamísku ættbálkanna tólf. Sem reif í sundur Rómverska heimsveldið, sem reif niður innviði þess Persneska og þess Egypska, rústaði því Sovéska og er nú að éta alla heimsmenninguna.

Við höfum áður gert þessu skil. Cerberus gengur laus, því mesti vitjunartími mannsögunnar er risinn, og bölvætturinn sem sigar honum er sá sem þú vaktir með sprautun barnanna þinna. Kannski ekki þú, en vitnaðir þú gegn því?

 

 

Plató bjó til heimspekinginn Sókrates til að búa til sína eigin þráttunarræðu við sjálfan sig, og endaði á að láta gamla sið Hellena, aflífa Sókrates fyrir að spilla óstöðugum (ungum) frá siðum goðanna til siðs hlutlægrar raunsýni. Siðbót Hellena!

Ræðan um hvort dyggð megi kenna eða læra, hvað séu heilindi og hvort siðferði krefjist siðfræðigrunns, er inntak Menóns. Lesir þú bókina á Íslensku, geturðu það varla, því tungumálið sem er notað er kjánalegt. Þó er það á vönduðu máli, að sögn þýðendanna.

Lesir þú enskar þýðingar lendirðu í hinu sama, með allar bækur Platós - en ég veit ekki með Grísku og Latnesku útgáfurnar. Hér er lykill að [þjóð]félagsverkfræði, því fræðimenn vilja halda einföldum fræðum fyrir sjálfa sig og tryggja sig sem stétt (Class) á milli þín og skilnings, þeir gera sig þannig (og einmitt) að þráttunarræðumönnum Hellenska tímans. Lykilmenn til að útskýra fræðin - vísindamenn Elítunnar, töframenn Faraós - sem iðka þá list að kóða flókna texta með löngum orðum sem þeir síðan geta túlkað með frasasetningum (One Liners) og öðrum hentifrösum.

Aristóteles og Plató sáu báðir að Hellenska siðmenningin var að hruni komin, að menning þeirra var dáin, annar reyndi að blása í hana lífi, hinn að meitla hana í stein. Siðaskiptin voru síðan flutt út til Stórgrikklands (Magna Grecia) þar sem Rómverjar slípuðu úr henni annað mesta heimsveldi allra tíma.

Hamfarahlýnun!

Plató sem er einmitt aðal heimspekingur Akademíunnar undanfarin hundrað ár, var kommúnisti og fræðimenn einir geta útskýrt frumspeki formsins - sem hann var heillaður af - og túlkað þannig þann sannleika sem á endanum myndi móta fyrirmyndarríki (Útópíu) og stýra því þannig að það félli ekki í rangríki (Dystópíu).

Aristoteles er síður kenndur, en það blasir ekki við þér í sviphendingu ef þú skoðar salatborðið án gagnrýni eða reynslu, en ef þú hlustar á fræðimenn í hugtakafræðum (Academic Philosophy) mótast hugur þinn í að trúa - og rökstyðja - að hugtakafræði sé Heimspeki (Philosophy) en ekki Hugtakaskilgreiningar (Conceptual Analysis), eða orðabókarfræði (Lexical semantics).

Þráttunarræðan hefur snarað þig og beint þér inn á hina götuna. Heimspeki og [verk]fræði hafa breyst í Vísindi og prestar vísindanna - sem Elítan eflir - hafa einir mátt til að útskýra töfrana. Vei þeim er vogar sér að klifra þann píramída í leyfisleysi; hann verður dæmdur sem hægri-öfgi, eða villutrúarmaður, eða norn, eða það sem er enn verra, bóluefna- og helfararafneitari, flatjarðingur, eða sekur um hatursegð samkvæmt breytilegri skilgreiningu.

Myrkar miðaldir Húmanismans!

Hugtakið hin gatan er tilvísun í dæmisögu.

Þú gengur eftir götu á mörkinni og kemur að vegamótum þar sem gatan hvíslast í tvær götur, við hvora götuna stendur vörður og eru verðirnir tvíburar. Annar vörðurinn er týpan sem ávallt segir ósatt og hinn vörðurinn er týpan sem ávallt segir satt, önnur gata endar í tortímingu en hin gatan leiðir til sælureits og betri gatna.

 

 

Til að finna út götuna sem leiðir til sælureitsins máttu spyrja annan vörðinn einnar spurningar, og aðeins annan þeirra. Þú þarft því að finna út réttu spurninguna, því þú færð aðeins eina tilraun. Hvaða spurning myndi fá annan vörðinn til að vísa þér rétta veginn, hvort heldur þú spyrð tvíburann sem lýgur eða þann sannsögla.

Þetta er einnig tilvísun til eins mesta leyndardóms Biblíunnar, myndirðu þekkja muninn á tveim ljósenglum, Samael eða Mikael, ef þeir birtust þér eða veittu þér með innblæstri sínum innsýn í dýpstu visku?

Hvað er dyggð? Aristoteles skrifaði um dyggðir, rétt eins og Plató, en Ari vissi að Plató myndi tæla fólk með yfirborðshyggju sinni út í að smíða rangríki. Því hóf hann með ævistarfi sínu að byggja þess kyns heimspeki að hann gæti með huga sínum rústað mesta heimsveldi allra tíma, Persneska heimsveldinu, og byggt fyrirmyndarheimsveldi. Sem hann og gerði.

Í bókum sínum um lýðræði og stjórnarskrár, rekur hann hvernig dyggðir hinna og þessara vitringa og valdafólks leiddu ætíð út í rangríki, sama hversu dyggðug réttríki þeir byggðu í upphafi. Hann sýndi hvernig orðræða Plató var flækja, með því að aga málfar sitt þannig að nær útilokað var að dulkóða í ólæsilega yfirborðstexta, og nauðsynlegt að aga huga sinn í agaða hlutbundna frumspeki.

Þetta er ástæðan fyrir því að Skólaspeki Kaþólskra notaði nálgun Ara frá 375 til 1551, eða í tólf aldir eða meir, til að setja saman öguðustu og hugsanlega dyggðugustu heimspeki sem mannssagan hefur reynt. Þetta er ástæðan fyrir að efnishyggju húmanistar notuðu Plató til að setja umbúðir á grunnhyggna heimspeki húmanismans.

Þú sérð þetta ekki, því skólakerfið sem ól þig upp, kemur úr þeim platónska ranni rangsnúnings og flækju og auðvelt er að sýna fram á að nærfellt allir sannleikar sem það kerfi hefur innprentað þér til að skilja sögu mannsins - og mannkynssögu valda elítanna - er bjöguð. En vaknaði þér tilfinning þegar ég sletti skyri á meistarann?

Tökum fjögur einföld dæmi:

1) Trúarbragðastríðin voru fá og þau forðuðust þjóðarmorð (Genocides) og reyndu ávallt að ljúka stríðum þannig að mannvirðinga væri gætt. Húmanísku sósíalistastríðin frá 1860 eiga sök á 99 prósent allra þjóðar- og hópmorða, og rústa ætíð óvinum sínum að fullu.

2) Endurreisnar og siðbótar (Renaissance, Reformation) menn upplýsingarinnar (Enlightenment), voru allir fæddir af grimmd Cerberusar, þeir ofsóttu tíu til fimmtán sinnum fleiri fyrir galdra og kukl en kaþólskir svo mikið sem létu sig dreyma um. Allar galdrabrennur og nornadrekkingar enduðu með dauða, en flestar galdrabrennur og drekkingar kaþólskra voru útfærðar þannig að þér var bjargað á síðustu stundu, svo reykurinn eða svolgrið læknaði þig af illa anda rangsnúningsins.

Fyrst þegar ég hélt fram þessu síðarnefnda, fékk ég frá Íslenskum lesanda ágæta athugasemd sem sannaði þetta atriði með tilvísun í þessi fræði. Það eru nebblega mun fleiri sem vita af rangsnúningi sögunnar, en birtist í fréttum eða á Facebook. Síðar sló ég fram þessum atriðum í samtali við sagnfræðing, í útvarpsviðtali, og tæpum tveim árum síðar staðfesti hann við mig í einkasamtali að hann viðurkenndi réttmæti hennar.

 

 

3) Flata jörðin og læknisfræðin. Kaþólsk klaustur og hjúkrunarheimili voru öll mjög fær í að lækna allflesta sjúkdóma og sýkingar með notkun jurta og bakstra, og Biblían viðurkennir að jörðin sé keila sem svífur í tómum geimnum. Deilan á miðöldum, varðandi sólmiðjukenninguna, snérist um hverjir ættu að stjórna akademíunni en ekki hvað Biblían kennir. Þetta var sannað á tímum Galíleó, og ég vil minna á að sólmiðjukenning Kóperníkusar og Keplers, er ennþá ósönnuð, þó hún virðist líkleg, og þetta hefur ekki ómerkari maður en páfi guðleysingja - Richard Dawkins - viðurkennt. Þá er tungl-jarðar kenning Tycho Brahe ekki afsönnuð og hans athuganir á gangi himintungla eru enn í dag þær nákvæmustu sem þekkjast (Kepler byggði síðar á þeim eftir að Brahe var dáinn og viðurkenndi visku meistara síns þó þeir væru ósammála í útfærslum).

• https://en.wikipedia.org/wiki/Tychonic_system

4) Það er einmitt eins með Tycho Brahe eins og Aristoteles, þráttunarræðum og endurtekningum, og flækjutextum er beitt til að þú þokast frekar til (Gravitates towards) Kópernikus/Kepler annars vegar og Plató hins vegar, frekar en að Brahe og Aristotelesi. Hér má einnig minnast á að Newtonska heimsmódelið gerir ráð fyrir sviðum (Fields) sem ekki eru viðurkennd í dag og flóttahröðunar krafti (Escape Velocity) en þetta tvennt eru lykilatriði þyngdarkraftsins, sem félagshyggju húmanistar hafa breytt í þyngdarlög[mál] en sleppa þó út lykilatriðum fræðanna, en nota þess í stað einhverja vitleysu um svarthol og að ljós hafi massa, sem ekki stenst neina eðlisfræði - svo einfalt dæmi sé tekið.

Þegar þú setur þig inn í þessi fræði, án bergmáls og leirburðar, sérðu fljótt að geimverkfræðin síðan 1950 stenst ekki og halda mætti lengi áfram t.d. hefur verið sannað að genafræðin er 98,8 prósent dulspeki (kukl). Allt það sem þér hefur verið kennt að nefna vísindi, eru dulspekitöfrar, og innprentun þín gerir þig vanhæfan að sjá það, hvað þá að vinna með það.

Þó eru til fjöldi fræðimanna sem hafa uppgötvað þessi atriði og ritað um fínar bækur. Vekji þetta áhuga þinn, byrjar þú hjá David Berlinski og fetar þig síðan áfram. Af nógu er að taka, en hann er besti byrjunarreiturinn og sú fullyrðing kemur úr stórum reynslukistli.

Hér mætti bæta við að auðvelt er að slaufa Þróunartilgátu Darwins - sem ranglega er nefnd kenning - út af borðinu með fræðikröfum Darwins sjálfs, og þá sýndi ég í Húmanistadulspeki sumarið 2020 hversu auðvelt er að afgreiða heimsmynd Kenningaeðlisfræðinnar og lagði þar grunninn að því hvernig sýna má að ruglið í Einstein var notað  til að stroka út snilld Leibniz.

En til þessa þarftu að skilja öguð fræði (Academic discipline) og henda vísindum (Sciences) sem eru áróðurs og dáleiðslubrella. Þetta er erfitt, þegar rangindi hafa dulbúið sig sem útkljáð (Settled) rekjanleg fræði, og breyst í valda bákn (Auhoritative Establishment).

Ef hægt er að fá þig til að efla þína þína eigin efnishyggju, og réttlæta innprentun þína, þá er auðvelt að múlbinda þig, og þú endar loks ýmist sem leirmenni eða bergmálsdúfa, eftir atvikum, oft bæði.

 

 

Dyggðin?

Ég hef reglulega minnst á dyggð í myndskeiðum mínum síðustu fimm árin, því ég vil finna út hvað dyggðin er. Ég velti henni þó lítið fyrir mér, því ég er vanur því að ef ég spyr út í tómið, kemur að því að tómið hljómar til baka. Hafi ég til að bera þau gildissverð og skilningsverjur sem mótast hafa í æfingabúðum frumspekinnar, til að krefja ómkvoðu* (Resonance) tómsins þess að standa fyrir sínu, skiljast yfirleitt falstónarnir frá. Sé um  dulefnislega kvoðu (Metaphysical resin) að ræða, má nota það og skilgreina hlutinn (Objectivity) - og fleiri - sem flæðistein á grynningum, til að fara þurrfætis yfir ána. Hér drekkir huglæga matið leirmennum sem hverfa í hyl tilfininga og hvatastrauma en bergmálsdúfurnar flögra eirðarlausar niður með streyminu til hafs.

Einfalt?

Haustið 2019 var langt viðtal birt á netinu við Qasem Soleimani, sem var þroskaður herforingi og ríkisráðsmaður (Statesman) Íslamsk Íranska Lýðveldisins (Islamic Republic of Iran), en þeir sem til hans þekktu vita að í hertækni (Strategy) og menningarlegu innsæi, stóðu honum fáir á sporði. Í viðtalinu segir hann dyggð mótast af verkum trúar.

Þetta myndu flestir ábyrgir Sheikar, Rabbínar og Patrear viðurkenna sem rétt. Sjálfur er ég efins, í það minnsta enn um sinn.

Eins og allir vita fyrirskipaði Trump forseti Bandaríkjanna að Soleimani skyldi tekinn af lífi - með dróna árás - þegar hann var í opinberri sendiför í Bagdad, Írak. Í banatilræðinu fórust tíu opinberir sendimenn og opinberir embættismenn Írans og Íraks. Ódæðið er glæpur í alþjóðarétti og (því sem næst) án fordæmis í alþjóðasamskiptum.

Viti menn; sá ég fyrir örfáum misserum síðan að maður nokkur setur í athugasemd hér á blog.is, hversu frábært þetta ódæði væri, og að Soleimani hafi verið hryðjuverkamaður, og það sem verra væri, múslími. Eigandi bloggþráðarins, fyrrum löggjafi á Íslenska stjórnlagaþinginu, Alþingi Lýðveldisins, lét sér vel líka þessa athugasemd við færsluna. Sá hefur áður lýst vanþóknun sinni á múslímum. Ég set ekkert nafn hér - því þetta er ekki persónuleg ádeila auk þess að vera ritað eftir minni - en í þessu tilfelli er maður sem borin er virðing fyrir, hann þykir frekar göfugur í málflutningi sínum og lifnaði, hugsanlega dyggðugur. Sjálfur ber ég virðingu fyrir téðum manni og í engu er hér sótt að honum; en er hann dyggðugur?

Hvað er dyggð?

Nýlega setti ég inn í færslu, frábært viðtal blaðamannsins Del Bigtree við fræðimanninn og ríkisráðgjafann (Policy advisor) Dr. Scott Atlas. Í viðtalinu minnist Atlas - sem sjálfur er þekktur að ábyrgum fræðistörfum og vandvirkni til orðs og æðis - á að Aristoteles hafi ritað; hugrekki er forsenda dyggðar.

Kannski. Kannski ekki.

• "dyggð mótast af verkum trúar" --Soleimani
• "hugrekki er forsenda dyggðar" --Aristoteles
• "dyggð verður ekki kennd eða lærð." --Plató
• "Það sem er þess virði að læra, getur enginn maður kennt." --Oscar Wilde
• "kannski dugur til heilla, endingar og framfara?" -- G. Hreinberg
  

Auðvelt er að fara í fræðibók og fá lýsingu á hugtakinu dyggð. Við sjáum að á tímum ritninga Eingyðistrúarinnar, var hugtakið þekkt. Við sjáum að í árdaga Hellenskrar heimspeki, sem agaði Rómverska ríkissmiðju, sem hafði áhrif á tvöþúsund ára þróun vestrænnar heimspeki og trúarlífs, var hugtakið þekkt.

Í dag veit enginn hvað Dyggð er, hvernig hún sé skilgreind, hvernig megi þræta hana á marga vegu. Ég veit það ekki sjálfur. Auðvelt er að sjá etýmólógíuna; dugandi til lifandi gagns og framfara (Virulence to advance life and progress)?

Atlas bætti við; þú mátt ekki búast við að embættismenn sem ekki hafa nein heilindi (Integrity) muni viðurkenna mistök eða ósannsögli, enda hafa þeir engar dyggðir.

Ég hef rætt um hvað séu heilindi mun lengur en hvað sé dyggð, og held að ég hafi nokkuð góða hugmynd um hvað heilindi séu. Aðallega minni ég á þessi atriði - og þá helst í myndskeiðum - því ég vil hvetja lesandann og hlustandann til að velta þessu fyrir sér og komast að eigin niðurstöðu.

 

 

Ég hef einmitt tekið eftir að Marxistar þeir sem vilja stjórna öllu og ræna enn meira, og drepa ótrúlega marga, vilja stroka út alla siðfræði. Við erum einmitt að rekja hér, að í dag er enginn siðfræði neins staðar, en allir eru vel siðaðir og ýmist siðblindir eða siðspilltir (Psycho-pathic, Socio-pathic), en Antivistarnir siðflæktir (Complex and Pathetic).

Ég minntist á í bók minni Varðmenn kvótans, þegar ég slengdi því kurteislega með fínlegu orðalagi framan í þáverandi Fiskistofustjóra að hann hefði engan heiður. Atvikið fékk sjálfan mig til að opna augun fyrir og viðurkenna að heiður er horfinn úr okkar hágæða nútíma sem veit allt en skilur ekkert (Knows the price of everything and the value of nothing). Fáeinum misserum síðar sá ég að heilindi voru einnig horfin, og loks sá ég að dyggðir eru ekki lengur til.

Menning okkar er án heiðurs, hún er án heilinda, hún býr ekki að dyggðum, hún er gildislaus; hún er dáin. Við vitum ekki hvað heiður er, eða heilindi eða dyggð, og okkur er sk-tsama. Sjálfur get ég ekki skilgreint þetta, og þó ég gæti það, held ég að það sé óþarfi, þetta hafi verið margskilgreint í gegnum aldirnar en sé týnt í tilfinningalegum orðaflaumi dáinnar menningar.

Ekki búast við siðmenningu sem reist er úr rotnandi hræi.

 

Lög dagsins eru frá Johnny Cash - venjulega reyni ég að finna óminn sem passar við færsluna, en sleppti því núna. Færslan er því viljandi sett þannig saman að þú getur illa lesið og hlustað samtímis. Afsakið þráttunarröskunina.

 

 

 

 

* Elítan hérlendis vill rita nafnið Plató sem Platón ...

* Minni á greinar (á ensku) á logostal.com um Ljósenglana sjö og Innsiglin sjö, í þessu samhengi. Því tengirótin er skyld.

* Sú fullyrðing að Persar hafi byggt mesta heimsveldi allra tíma, og Rómverjar hið annað - vitandi að Egypskar launhelgar mótuðu Grikki, Rómverja og Húmanista, er e.t.v. efni í sérstaka færslu.

* Eftir orðabókargrúsk í fyrra sá ég að enska orðið Resonance er bæði ómur og kvoða, eftir íslensku samhengi, svo ég nota ýmist ómkvoða eða ómloðun eftir hugarveðri. Þar sem ég hef unnið mun meira með heimspeki mína á ensku en íslensku, hef ég sjálfur þörf fyrir að fljóta enskum hugtökum með, en ég reyni eftir megni að hafa íslensku þegar hún er til og þá enska heitið í sviga, þá sjaldan að ég sletti ensku eins og með etýmólógíu, er það vegna smekkvísi en ekki málvísi.

* Til er fólk hérlendis sem vill snara enska heitinu Dialectic[al] beint sem Díalektík - ég er hálft í hvoru sammála þeim, en fræðiheitið Dialectical Materialism hefur í mörg ár verið til sem Þráttunar Efnishyggja, og ég hef undanfarin misseri ofið það inn í orðræðu - og það hafa fáir reynt þetta og tekist það - svo ekki er aftur snúið. Sum nýyrða sem eru að mótast hér á þræðinum munu rata inn í orðræðu þjóðarinnar, með tímanum, því það er ætíð þannig með orðræðu. Fyrst sérðu hugarmyndina og merkingu hennar, því næst lýsirðu henni og þá fær lýsingin heiti, loks útfærir þú heitið og þá lifnar merkingin við og festir rætur, loks má nota það sem byggingarefni í orðræðu; þannig myndast upphafs Logos[ið]. Þannig er menningarrotnun afhjúpuð og þannig verður til ný heimssýn sem loks getur af sér þrjár heimsmyndir.

... sú áttunda er enn leyndardómur, eða sá ljósengill enn óbirtur(ófæddur?).

 

 

Á persónulegu nótunum: Þessi færsla átti bara að vera fyrstu tvær efnisgreinarnar. Hún lengdist, því þú ert iðrunarlaus. Svo það þurfti smá predikun yfir hausnum á þér.

Þetta er alltsaman þér að kenna.

Þú veist að það má ekki skrifa svona, en í tólf aldir var menningin siðuð með svona orðræðu, og það virkaði.

Loks biðst ég afsökunar á hversu oft ég notaði orðið ég í færslunni, það er einnig þér að kenna.

Athugasemdir

[Magnús Sigurðsson, 27.6.2023 kl. 15:23]

Góður Guðjón, en fulllangur fyrir minn smekk.

Hvernig ætti svo sem heiður, heilindi og diggðir að vera til í heimi sem byggir á genavísundum niturbasa sem eru 98,8% jafn áreiðanleg og spá í tóman kaffibolla.

Bolla spáin hefur þó það fram yfir niturbasann að byggja spána á menningunni maður á mann, -eða þannig.

Ég veit ekki hvort þú hefur séð þessa niturbasana greina landann, en einhvern veginn þá rann þetta eins og ísaldarleir á milli eyrnanna á mér á meðan ég las góðan pistil en full langan, en það var nú mér að kenna.

https://www.youtube.com/watch?app=desktop&v=Jtjh98N36Sk&fbclid=IwAR0Bgs1XpsK090M6T7To3tcjQtLoQOixxM6SY9OvwClgaXwipZD8zwdXkTM

[Guðjón E. Hreinberg, 27.6.2023 kl. 16:07]

Það er ávallt gott þegar menn þekkja eigin mörk, og kunna að iðrast ;) það er dyggð í því ;) - bestu kveðjur.